The Papabol Angel Who Won My Heart (COMPLETE!)

Kabanata 28: Start of Something

I dedicate this to my high school classmate and good friend na sister ng original Juniora na pinagkuhanan ko ng pangalan. Hehe. :D

Mag-iwan nawa kayo ng komento. ^_^

#####

Nagising si Junie sa ingay ng nag-aawitang mga ibon. Ang sarap sa tenga na mapakinggan ang mga iyon, pinapawi ang lahat ng kalungkutang kanyang nadarama. 

Kasabay niyon ay ang kapalagayan kanyang nadarama habang pakiramdam niya ay yakap-yakap siya.

Yakap-yakap...

0__________-

-__________0

0__________0

>///////////////////<

"Aaaaaaaah!" sa gulat niya ay nagising niya si Marion at naitulak pa ito. Nahulog tuloy si Marion.

"Aray! Ano ba yon Junie! Sinigawan mo na nga ako, itinulak mo pa ako," yamot na sabi ni Marion na hawak-hawak ang balakang niya.

"Bakit ka nandito? Anong ginawa mo sa akin? My goodness! You're gonna pay for this!" paghuhuramentado ni Junie habang pinagbabato si Marion ng mga unan.

"You don't have any clue kung anong nangyari?" Marion asked her, teasingly. 

X______________X "Oh my. What have I done? Ako ba o ikaw? Siguro nag-take advantage ka ano! Tell me!" maluha-luhang sabi niya. 

Medyo nalungkot ang mukha ni Marion. Junie couldn't take it anymore. Ang kanina pa niyang pinipigilang iyak, bigla na lang nag-unahang tumulo mula sa mga mata niya.

Bigla-bigla ay natawa si Marion, with matching hawak pa sa tiyan niya. Nababaliw na ata?

"Hoy! Kung sa tingin mo nakakatawa yon, sa akin hindi! Sa inyo kasing mga lalaki wala lang yon. But for us girls, it matters! Ang masaklap pa, hindi ko alam yon! You raped me! Damn you!" 

"Ano ka ba Junie, are you really thinking? Bakit may suot-suot pa tayong damit? Of course nothing happened. I just lend my shoulder for you to cry on. Ako na nga ang tumulong, ako pa ang agrabayado."

Umiyak? Umiiyak ba siya kagabi?

Then she remembered what happened last night. The revelations. The worst of them all.

"You...you saw me crying?"

"Literally, no. Madilim eh. But I heard you. Ano bang nangyari?"

Will it be good if she'll tell him? She sighed. Maybe, she needs someone to listen to her. Siguro, may alam na rin si Marion tungkol sa mga magulang niya. 

"I already know the truth. I've learned...I've learned that my father's innocent. W-wala pala siyang kasalanan...Ang tanga ko. Masyado akong nagpaka-bias kay Mama. Ni hindi ko man lang hiningi ang side ni Papa...I-I've wasted a lot of my time thinking that he's bad. Nahihiya akong makita si Papa. Wala sa tama ang mga pinaggagawa ko. I...hate myself. I'm so stupid," Junie said in between her sobs. Marion went to her side and tapped her back. 

"When Tito Mike told everything, nanghinayang din ako sa mga oras na nasayang, na hindi kayo magkasamang mag-ama. Pero Junie, isipin mo din na dahil sa pagmamahal kaya nagawa ng Mama mo yon. Kung naging kabaligtaran ang nangyari, magiging masaya ba ang Mama mo bago siya mamatay? Naging maayos din naman ang buhay ninyo. Hindi naman sobrang nagalit si Tito. Mas mabuti nga daw na ang mama ninyo ang nakasama ninyo dahil parehas pa kayong babae. Kung si Tito, malamang ipapaalaga niya lang kayo sa mga yaya dahil nga nagtatrabaho siya," paliwanag ni Marion sa kanya. Napatingin si Junie kay Marion.