Kabanata 24: Face the Music

551 9 3
                                    

Ang UD pong ito ay third person POV. Haha. Musta na? Keri nyo pa ba? Salamat sa patuloy na nagbabasa nito! :D

#####

Charlie is shaking tremendously. He's now in front of Junie's room, together with Nica who pushed him to do it. He is not sure if he can tell Junie the truth in front of her gloomy eyes but through Nica who keeps on bugging him, he doesn't have any choice but to continue.

He knocked lightly on Junie's door. He's sure that Junie hasn't heard of it since she's not yet opening her door. Nica mumbled something, then knocked so loud. The door opened and they both saw Junie smiling at them. 

They both looked at each other. Nica nodded, telling him to go on.

"Junie, can I talk to you?" Charlie asked Junie.

"Sure! But what with those faces? Ang seryoso ninyo ay, haha!" 

"Can we come in, Tseb?" Nica asked. Junie moved her hand, signaling them to go inside.

"So, what do you want to talk about?" Junie asked while sitting on the side of her bed. Nica and Charlie sat on the mini-sofa. 

Siniko ni Nica si Charlie. Ayan na, this must be the right time.

"Ahm...Junie...kasi..."

Naputol ang sasabihin ni Charlie when Junie's phone rang. Nag-excuse siya saglit and answered it.

"Hello?"

"Junie? Are these pictures true? May nagpadala sa amin kaninang umaga. We can't believe this! Tell us Junie, this is not real, right?" sabi ng nasa kabilang linya.

"What?" Then she realized what Liza is saying. Ito na nga ang hinihintay niya. "Well, that's true. I hate to lead that stupid club of yours. It's about time para magkaroon kayo ng MORE responsible at MORE understanding na president, right?"

Narinig ni Junie na nagkakaingay sa kabilang linya. Then she heard other voices na sabay-sabay nagsasalita. (A/N: Kapag mo meron nito: ~~, it means yung nagsasalita po ay nasa kabilang line.)

~~"Really? My goodness! Ano ba naman yan?"

~~"After niya tayong paniwalain, siya din pala ang unang bibigay."

~~"Kainis naman! Wala siyang isang salita! I hate her!"

With those words, tears fell down from Junie's eyes. Napansin naman iyon nina Charlie at Nica kaya nilapitan nila si Junie. Kinukuha ni Charlie ang phone kay Junie para kausapin niya sila pero ayaw ibigay ni Junie. Junie wiped her tears and sighed. "Okay na ba? Nasagot ko na ang tanong ninyo? Kung oo, ibababa ko na ito."

Maingay pa rin sila. Pero may isang boses ng lalaki ang nangingibabaw.

~~"Junie..." the man called her.

She recognized the voice. "Harry?"

~~"Hindi kaya ng konsensya ko ang itago yung totoo. I'm sorry kung nilinlang kita pero I did it all for my love to Liza. Akala ko kasi pag ginawa ko ang mga sinabi niya, sasagutin na niya ako. Pero mali pala, ginawa niya lang akong tanga. Yes, Liza pushed me to do it. That kiss? Pakana lang din yon ni Liza. Si Junie, napilitan lang siya dahil nakita niya si Liza na kinukuhanan kami ng pictures," Harry said with bitterness.

~~"Hoy! Ano bang pinagsasabi mo dyan ha? Malay ba namin baka pinadala ka lang dito ni Junie?" pag-dedeny naman ni Liza.

Di na napigilan ni Charlie ang sarili kaya sapilitan niyang kinuha kay Junie ang phone. Siya na ang magpapatunay sa mga kalokohan ni Nica.

"Aba Liza nakakahiya naman sayo! Dahil sa pagkagahaman mo na makuha yung pagiging president, kung ano-anong kalokohan ang pinaggagawa mo! Mahiya ka naman sa min! Itinuring ka naming kaibigan tapos ito pala ang gagawin mo sa min? Job well done! Nasira mo na si Junie! Lununin mo ng buo yang club na yan dahil hindi na babalik dyan si Junie! Pati na rin ako!" galit na galit na sabi ni Charlie. Hindi niya na hinintay na magsalita si Liza at in-end na niya ang call.

He hugged Junie. Napahagulgol na lang si Junie sa balikat niya. Tiningnan niya si Nica na nakatingin sa kanilang dalawa. He looked to the door. In other words, pinapalabas niya si Nica. Sinimangutan siya nito. Dinuro pa siya nito. He slightly nodded dahil he's sure na sasabihin na niya ang nararamdaman niya kay Junie.

Hinintay niya lang na makatapos sa pag-iyak si Junie. He wiped her tears and held her hand.

''Ahm, Junie, about the thing that I'd like to say earlier...''

''Oo nga pala, pasensya ka na, nakalimutan ko. Ano ba yon?''

''Junie, we've been friends for more than a year now. I'm so happy that I met you, that you're my bestfriend. Tinanggap mo ako kung sino at ano ako. Salamat, Junie.''

''Teka, teka, ano ba yang sinasabi mo? Bakit parang namamaalam ka? Are you going somewhere?''

''Pwede rin. Kung di mo ako mapapatawad.''

''Charlie, I don't have time for this guessing game of yours. Tell it straight to the point, please.''

''JUNIE, I LOVE YOU.''

''Haha! I love you too Tseb! Yun lang ba? Alam ko naman-'' Pinutol na ni Charlie ang sasabihin ni Junie dahil hindi na rin siya makapagpigil.

''I love you more than a friend. Not just a bestfriend. Mahal na mahal kita, Junie. I thought friendly love lang ang nararamdaman ko sayo pero hindi eh. Tumitibok ang puso ko in a different way, yung tibok na alam kong in love ako. I'm so-'' 

''Kelan pa yan?'' Junie asked while looking straight in his eyes. Hindi mahimigan ni Charlie kung galit ba ito. She said those words in a cold tone.

''Few months after we met, bago mo pa man ako ideklarang second bestfriend mo. Nasaktan ako non. Pero I decided na itatago ko na lang dahil alam ko namang hanggang kaibigan lang ang tingin mo sa akin.''

''At sa akin, iba ang tingin mo? Sa tuwing kausap mo ako, kinikilig ka? You've taken advantage of me. Tingin mo, do I need to be happy upon hearing your confession?'' Hindi pa rin malaman ni Charlie kung galit na ba si Junie. She just spoke normally and formally. 

''Kaya nga sinasabi ko na sayo hangga't maaga dahil pag pinatagal ko pa ito, mas lalong bibigat ang kasalanan ko sayo. I'm sorry for keeping it. Pero hindi ako magsosorry dahil minamahal kita.''

''Bakit hindi mo agad sinabi?''

''Junie, I've tried so many times pero naduwag ako. Baka hindi mo ako kayang mahalin dahil sa nakaraan ko. Siguro tanggap mo ako kung kaibigan mo lang ako pero kung magiging tayo, ibang usapan na yon. I'm really sorry, Junie.''

''Bakit hindi mo agad sinabi? Edi sana, IKAW ANG MAHAL KO AT HINDI SI MARION!'' Junie walked and slammed the door, leaving Charlie shocked.

Edi sana, ikaw ang mahal ko at hindi si Marion!

Edi sana, ikaw ang mahal ko at hindi si Marion!

Edi sana, ikaw ang mahal ko at hindi si Marion!

Edi sana, ikaw ang mahal ko at hindi si Marion!

Edi sana, ikaw ang mahal ko at hindi si Marion!

Edi sana, ikaw ang mahal ko at hindi si Marion!

Junie's words kept playing in Charlie's head. Dahil doon, parang nakaramdam siya ng regret. 

Kung sinabi niya ng maaga ang feelings niya kay Junie, there's a chance na mahal din siya ni Junie? Napakamot siya ng ulo. Sayang, sayang, sayang. He should've told it earlier. 

#####

Keri lang ba mga teh? Haha! Ito muna for now. Hehe. Thanks for always supporting my story! God bless. :D

The Papabol Angel Who Won My Heart (COMPLETE!)Where stories live. Discover now