Right Side Of Heaven

|21

I'm slipping into the deep end
I'm in over my head
I can't catch my breath
I'm slipping into the deep end
Feel the current within
I can't help but give in

-Deep End, Ruelle

|-|

Μικρότερη δεν της άρεσε το σκοτάδι. Δεν το φοβόταν, απλώς δεν της άρεσε. Ήταν κρύο και απόμακρο. Πάντα προτιμούσε τις ηλιαχτίδες του ήλιου που την ζέσταιναν όταν χόρευαν πάνω στο δέρμα της.

Πλέον όμως το σκοτάδι είχε γίνει ο καλύτερος της φίλος. Χανόταν σε αυτό, μακρυά από όλους και όλα. Έβρισκε την ηρεμία που αναζητούσε. Γλιστρούσε στα σκοτάδια του μυαλού της και αν κοιτούσε πέρα από τους εφιάλτες, τον πόνο και τη θλίψη, έβρισκε ηρεμία και γαλήνη.

Ο ήχος της πόρτας να χτυπά την επανέφερε στην πραγματικότητα και συνειδητοποίησε πως το οξυγόνο είχε εγκαταλείψει τα πνευμονία της. Έβγαλε γρήγορα το κεφάλι της πάνω από το νερό και ρούφηξε λεμαργα τον αέρα του μπάνιου. Όταν κατάφερε να ηρεμήσει τις ανάσες της, απευθύνθηκε στο άτομο πίσω από τη πόρτα.

"Πέρνα."

Η λευκή πόρτα του μπάνιου άνοιξε και μέσα μπήκε η θεία της. Άφησε τη πετσέτα στον πάγκο του νεροχύτη και η Μυρτώ είδε ότι κρατούσε στα χέρια της βαμβάκι και ιώδιο.

Σηκώθηκε στη μπανιέρα, αφήνοντας τους αφρούς να γλιστρησουν από το σώμα της και τύλιξε γύρω της μια πετσέτα. Βγήκε από τη μπανιέρα και τράβηξε τη τάπα για να αδειάσει.

Έκανε να πάρει τα πράγματα από τα χέρια της Κατερίνας για να φροντίσει τα κοψίματα στα πόδια της, εκείνη όμως αρνήθηκε να της τα δώσει.

"Μπορώ να το κάνω και μόνη μου. Δούλεψα σε κτηνιατρείο αν θυμάσαι, ξέρω."

"Αν είσαι ζώο, θα σε αφήσω. Αλλιώς κάτσε κάτω και μη μιλάς."

Κάθισε στο πλάι της μπανιέρας η κοπέλα και η γυναίκα κάθισε στο κλειστό καπάκι της τουαλέτας απέναντι της.

Έβαλε το πόδι της πάνω στης θείας της και εκείνη ξεκίνησε να περνά ιώδιο στις πληγές της προτού της καλύψει με τσιρότα.

"Δε μπορώ να καταλάβω γιατί με νταντευεις ακόμα. Είμαι 23 χρόνων..."

Εσκεμμένα η Κατερίνα πίεσε λίγο παραπάνω τη πληγή που καθάριζε, κάνοντας την ανιψιά της να ρουφήξει αέρα μέσα από τα δόντια της, καθώς το τσούξιμο ήταν έντονο.