Right Side Of Heaven

|9

Sometimes the things we do to numb the pain, cause more pain.

|-|

"Γειά σου και σένα..." μουρμούρισε σαρκαστικά η κοπέλα προτού αφήσει τα κλειδιά της στην άκρη.

"Απάντησε μου Μυρτώ."

"Δύο μπουκάλια με αλκοόλ και ένα κουτί με χάπια." αποκρίθηκε εκείνη όταν κατάλαβε τι κρατούσε η θεία της στα χέρια της.

"Και τι δουλειά είχαν στις κούτες σου;"

Στενεψε τα μάτια της η Μυρτώ σε αυτή την ερώτηση.

Στις κούτες μου;

"Τι δουλειά είχες εσύ στις κούτες μου;"

"Αυτό είναι εκτός του θέματος. Έψαχνα για κάτι δικό μου και υπέθεσα πως μπορεί να μπερδεύτηκαν τα πράγματα μας." απάντησε.

"Δεν μου είπες όμως, τι δουλειά έχουν στα πράγματα σου και δεν είναι στις κούτες με τα ποτά του μπαρ και στο φαρμακείο της κουζίνας;"

Ανασηκωσε τους ώμους της εκείνη, θέλοντας να φανεί χαλαρή.

"Όπως το είπες, υποθέτω μπερδεύτηκαν με τα πράγματα μου. Τελικά βρήκες αυτό που έψαχνες;" προσπάθησε να αλλάξει το θέμα της συζήτησης γρήγορα.

"Αυτά τα ηρεμιστικά τα έχεις σταματήσει εδώ και τρία χρόνια Μυρτώ." ακούστηκε στη φωνή της θείας της πως έχανε την υπομονή της.

"Τι δουλειά έχουν στα πράγματα σου ξανά;" ρώτησε άλλη μια φορά.

Στραβοκαταπιε η κοπέλα, δεν υπήρχε τρόπος να αποφύγει την αλήθεια.

"Κατάφερα να πείσω τον πρώτο ψυχολόγο, στον οποίο με πήγαινες πριν τέσσερα χρόνια, να μου τα γράψει ξανά."

"Και πόσο καιρό τα χρησιμοποιείς;"

Δίστασε λίγο να απαντήσει "Δε σταμάτησα και ποτέ." Συμπλήρωσε γρήγορα "Τα χρησιμοποιώ όμως μόνο όταν έχω εφιάλτες και δεν μπορώ να κοιμηθώ."

Η Κατερίνα σήκωσε τα δύο μπουκάλια στα χέρια της "Το ίδιο και αυτά;"

Κουνησε αργά το κεφάλι της καταφατικά η κοπέλα.

"Θεέ μου Μυρτώ! Ξέρεις πόσο επικίνδυνο είναι; Ειδικά αν τα χρησιμοποιήσεις ταυτόχρονα!" φώναξε ταραγμένη.

Ξέρω... Το έμαθα τη πρώτη φορά που το έκανα...

Κοίταξε απλώς τα χέρια της που τα είχε μπροστά της, όπως θα έκανε ένα μικρό παιδί που το μάλωναν. Θα τολμούσε να πει κανείς πως φαινόταν ντροπιασμενη.