My May, My Enemy (Completed)

Chapter 69

***Marco's POV***

Mag-isang oras na akong nandito sa loob ng kotse pero wala pa ding dumadating na tao galing sa site. Baka nga mahirap ang biyahe sa lugar na ito. Si Luis ay tinawagan ko na rin at sinabihang nahanap ko na ang sasakyan ni May. Pinauwi ko na rin ito kahit nagpumilit na sundan ako dito. Masyado ng delikado.

Maya-maya ay namataan ko na ang tatlong tao galing sa site.

"Magandang gabi, boss!"

"Magandang gabi. Wala ba kayong nabalitaan kanina na babaeng dumaan dito?"

"Wala po boss. Bakit po?"

"Papunta dito kanina iyong isang boss niyo, si Architect Entrata para sana siya ang magsite inspection. Pero ayun iyong kotse niya sa tabi. Hindi ko alam kung anong nangyari sa kanya. Sino sainyo ang nakakaalam ng lugar na ito?"

"Kami, boss. Ang pinakamalapit na bayan dito ay Real. Baka hindi kinaya ng sasakyan niya at napagpasyahang maglakad na lang. Kung galing kasi kayo ng Maynila dapat sa bandang Rizal kayo dumaan, sa may Marikina. Mas malayo kung sa Laguna at ibang bayan ng Quezon kayo dumaan."

"First time ko rin kasing makarating dito. Hindi ko masyado natutukan noong in-approve ko ang project ma ito. Si Engr Rivas ang in-assign ko rito."

"Magtanong-tanong na lang ho tayo sa mga malalapit na istasyon ng pulisya. Baka may alam sila. Gabi na ho, boss. Delikado na rin dumaan dito... May mangilan-ngilang rebeldeng grupo pang nagagawi dito minsan."

Kinabahan ako sa sinabi ng isang tauhan ko.

"Sige samahan niyo na lang ako sa pinakalamapit na istasyon ng pulisya. Bukas ko na lang ipapakuha tong mga sasakyan namin ni May."

"Buti pa nga ho."

***Third Person's POV***

Ang ganda naman ng babaeng ito. Simula ng dalhin ko siya kahapon dito sa aking clinic ay hindi pa rin siya nagigising. Nabigyan ko na siya ng paunang lunas at ngayon ay naka-dextrose na lamang ito.

Galing ako sa isang pasyente kahapon nang madaanan ko siyang nakahandusay sa daan at walang malay. Unang hinala ko agad ay dinugo ito at nahimatay dahil sa dugong umagos sa mga binti nito. Sa tantiya ko ay ilang minuto pa lang ang lumipas nang mahimatay ito.

Kagabi ko lang din napagtanto na wala man lang ito kahit isang identification sa katawan.

Isa akong OB-Gyne dito sa bayan ng Marikina. May sarili kaming malaking hospital pero mas pinili kong dalhin siya sa clinic na kadikit lang ng bahay ko. Mas mamomonitor ko siya dito keysa sa hospital. Kompleto naman din sa gamit ang clinic.

Akala ko nga ay nakunan na siya. Buti na lamang at mild spotting lang ang nangyari sa kanya at di niya na rin kinailangan ng blood tranfusion.

Hindi ko mapigilang humanga sa itsura nito lalo na sa katawan nitong hindi mo aakalaing buntis. Nilinis ko siya kahapon kaya nakita at napagmasdan ko ang katawan nito. Natural na sa akin bilang doktor ang makakita ng katawan ng babae pero kakaiba ang awra nito.

Ang swerte naman ng asawa niya. Alam ko ring kasal na siya base sa suot niyang singsing. Sayang, sana noon ko pa siya nakilala.

I decided to take a nap. Kakauwi lang din ng assistant kong si Sylvia. Hihintayin ko na lang ang pasyente na 'tong gumising.

Maya-maya ay nagising ako sa tunog ng kama kung saan siya nakahiga.

Nakita kong gising na ito at inililibot ang kanyang paningin. Hangang sa magtama ang tingin namin.

"N-asaan a-ko?"

"Hi. You're awake! Nandito ka ngayon sa clinic ko. Natagpuan kita sa daan sa Quezon kahapon."