× Μετά από 3 μήνες ×
"Καθαρά στο δωμάτιο, καθαρά στον διάδρομο..." Έκανα μια παύση και φώναξα δυνατά
"Ρε Jungkook, Γαμώτο!" Βγήκε από το γραφείο και ήρθε μέσα.
"Τι θές?"
"Τι κάνουν τα ρουχα σου παρατημένα στην σκάλα και σε όλο το σαλόνι? Παναγία μου! Τι κάνει το λάπτοπ στην κουζίνα?"
"Έπαιζα πρίν, στην κουζίνα."
"Και τα ρουχα."
"Εμ... Ποιός τα χέζει αυτά!"
"Τα νέυρα μου μαζί σου!" Έφυγα από το σαλόνι και πήγα στο δωμάτιο του.
"Δεν παλεύεται άλλο αυτή η κατάσταση, τρεις μήνες προσπαθώ να το αντέξω μαζί του." Πήρα το κινητό μου και πήρα τα παιδιά τηλέφωνο.
"Taehyung μπορείς να έρθεις σπίτι του Jungkook λίγο να με βοηθήσεις? Έχουμε να συζητήσουμε και ένα θέμα εμείς οι δύο." Μωρέ ότι και να λές δεν την γλυτώνεις, πρέπει να σε μαζέψω και εσένα μην κάνεις καμία βλακεία!
Δεύτερος στο τηλεφωνο ήταν ο αδερφός του Jungkook που είχε έρθει από το εξωτερικό να τον δεί, αλλά έγινε όλο αυτό το σκηνικό και δεν μπόρεσε.
"Γειά σου Yoongi καλημέρα! Είσαι ακόμα εδώ? Μπορείς να έρθεις στο σπίτι του Jungkook? Θα τα πουμε τοτε" Πάει και αυτό, όλοι ήταν έτοιμοι και θα ερχόντουσαν. Έτσι χωρίς να με ακούσει ο Jungkook έκανα ακόμα ένα τηλεφώνημα.
"Καλημέρα. Καλα είμαι, για εσένα δεν ξέρω. Που εξαφανιστηκες?" Έκανα μια παύση και της είπα χαμηλόφωνα
"Τον έχεις αλλάξει πολυ! Του λείπεις παρά πολύ, δεν τον έχω ξαναδεί έτσι! Δεν ξέρω τι θα κάνεις, ή ποσο ακόμα θα μείνεις εκεί, αλλά σκέψου πολυ καλά τι κάνεις! Είναι πολυ ερωτευμένος μαζί σου. Ποιο πολυ απ'οτι ήμουν εγώ! Και τον πονάς!" Ακούστηκε μια γυναικεία φωνή από μέσα και μετά από λίγο μου απάντησε, ενώ τελείωσε και η συνομιλία μας
"Εντάξει σε κλείνω τώρα, ήρθαν τα παιδιά να τον δουν." Το έκλεισα και κατέβηκα κάτω, μέσα από όλο αυτό το χάος πάλι στο σπίτι. Άνοιξα την πόρτα και είδα τον Taehyung
"Είναι καλά?"
"Αλήθεια δεν ξέρω. Κοίτα εδώ."
"Αυτό είναι το σπίτι του Jungkook? Το σπίτι που πάντα ντρεπόσουν να μπείς? Πως έγινε έτσι?"
"Εκεί θέλω να καταλήξω." Χτυπησε ξανά η πόρτα και είδαμε τον Yoongi απ'εξω.
"Γειά σας παιδι- Ααααα! Τι γίνεται εδώ μέσα?"
"Στον αδερφό σου πες τα αυτά, δεν αντέχω άλλο μαζί του. Τα βολευω και εκείνος τα χαλάει πάλι!"
"Που είναι?"
"Στο γραφείο του. Τον ανάγκασα να δουλέψει γιατί έχει και μια εταιρία να κουμαντάρει."
"Καλά έκανες. Jungkook!" Φώναξε ο Yoongi και μετά από λίγα λεπτά ο Jungkook ήταν έξω με μια βαρεμάρα στο βλέμμα και στα πόδια, πέντε μέρες έκανε να έρθει.
"Τι έγινε?" Είπε εκείνος
"Πως είσαι έτσι ρε?"
"Τι έχω?"
"Τα μαυρα σου τα χαλιά! Πάμε πάνω να σε φτιάξω. Θα βγούμε και οι τέσσερις έξω." Είπε ο Yoongi
"Δεν θέλω να βγώ!"
"Θα βγείς!" Με πηγε πάνω στο δωμάτιο μου και με έχωσε στην μπανιέρα, άνοιξε το νερό και με άφησε μόνο μου μέχρι να τελειώσει το μπάνιο μου. Μόλις βγήκα με την πετσέτα, είδα ότι έβγαλε αυτά τα ρουχα πάνω στο κρεβάτι μου και μου είπε να τα φορέσω. Τα φόρεσα, έφτιαξα το μαλλί και κατέβηκα κάτω.
"Επιτέλους ο Jungkook που ξέρουμε!" Φώναξε ο αδερφός μου
"Ήθελε αρκετή δουλειά, αλλά τα κατάφερα."
"Τώρα πάμε?" Ρωτησε ο Taehyung
"Ναι πηγαίντε, εγώ έχω να μαζέψω εδώ."
"Μα.. Μα... Δεν θέλω να βγώ!"
"Πάμε Jungkook!" Έφυγαν όλοι εκτός απο τον Hoseok και αυτή ήταν η ευκαιρία του! Όλα ήταν στο χέρι του! Ή τώρα ή ποτέ! Δεν μπορουσε άλλο αυτή την κατάσταση! Έφυγε από το σπίτι του Jungkook και πήγε κάπου. Ήξερε πως αν το έκανε αυτό θα ήταν όλοι καλά.
