"Τι κάνεις εσύ εδώ? Έχεις χρόνια να με επισκεφτείς. Αν θυμάμαι καλά, καμιά δεκαρια!"
"Ναι και είπα να επανορθώσω γιατί σε έχω χάσει τελείως."
"Jungkook χτυπησες?" Βγήκε η Υ/n έξω από το δωμάτιο με εκείνο το σορτσάκι που φορουσε και την κοίταξε περίεργα η μάνα μου.
"Η κοπέλα? Ποιά είναι?" Γυρνάει το βλέμμα της και με κοιτάει με απορία. Τώρα εγώ τι να σου πώ? Είναι δύσκολη και εμένα η θέση μου!
"Εμμ.. Είναι η κοπέλα που δουλεύει στο σπίτι μου"
"Υπηρέτρια δηλαδή!"
"Δεν είναι υπηρέτρια μάνα, είναι απλά μια κοπέλα που βοηθάει στο σπίτι και μου κάνει παρέα"
"Γιατί αγόρι μου κοινωνικό έργο κάνεις?" Γυρισε το βλέμμα της πάλι στην Υ/n, όπου την κοιτούσε με μίσος και επιθετικά..
"Συγνώμη κοπέλα μου πώς τριγυρνάς έτσι στο σπίτι του γιου μου?"
"Γιατί τι έχω δηλαδή?" Απαπα της αντημιλησε! Όχι δεν έπρεπε να το κάνεις αυτό!
"Άκου να δείς κοριτσάκι μου, εγώ δεν είμαι ο γιός μου να του μιλάς όπως θέλεις. Εμένα θα με σέβεσαι το κατάλαβες? Μην τολμήσεις ξανά να μου βγάλεις γλώσσα, γιατί θα πεταχτείς έξω από το σπίτι κλοτσηδόν! Τράβα ντύσου όπως πρέπει και έλα να κάνεις τις δουλειές σου!" Ααα θα την σκοτώσω! Jungkook μαζεψε την γιατί σε λίγο δεν θα έχεις μάνα έτσι όπως το πάει, θα της ορμηξω!
"Μάλιστα!" Είπε
"Ωραία είδες γiόκα μου, έτσι μπαίνει η τάξη!" Η Υ/n από πάνω είχε ένα βλέμμα θανατηφόρο.. Ωχ τι έχω να ακούσω μετά..
"Μαμά έλα να κάτσεις να πιούμε καφέ και να φύγεις γιατί έχουμε και δουλειές εδώ!"
"Να φύγω? Όχι δεν θα φύγω, ήρθα για να σε δώ άρα δυο με τρεις βδομάδες θα κάτσω!"
"Τι?" Πήγα να πεσω. Και η Υ/n που πια είχε μπεί μέσα στο δωμάτιο, επειδή ήταν ανοιχτή η πόρτα όταν το άκουσε ακούστηκε ένας δυνατός θόρυβος από μέσα και μετά ησυχία!
"Πόσο?"
"Δυο με τρεις εβδομάδες! Γιατί ενοχλώ?"
"Ναι!"
"Γιατί ενοχλώ? Μήπως θές να σας αφήσω και μόνους σας, να έχουμε κανένα μπάσταρδο?"
"Δεν σου επιτρέπω να μιλάς έτσι!"
"Τόσο σε έχει κάνει να την ερωτευτείς?"
