Μετά από αυτό που έγινε, πήγα κατευθείαν στο μπάνιο.
Τελείωσε μέσα μου.. Αυτό σημαίνει πώς....? Έριξα λίγο νερό στο πρόσωπο μου και κοίταξα στον καθρέφτη του μπάνιου καθώς χαϊδευα την κοιλιά μου!
"Εγώ έγκυος? Αποκλείεται! Σωστά?"
"Υ/n!" Άνοιξε την πόρτα μου τρέχοντας και ήρθε καταπάνω μου.
"Τι έγινε? Είσαι καλα? Γιατί έφυγες βιαστικά? Σε πόνεσα? Σε πείραξα? Πές μου είσαι καλά?"
"Ναι Jungkook... Ναι είμαι... Δεν ήταν απολύτως τίποτα."
"Αχ πάλι καλά!" Ένωσε τα χείλια μας σε ένα μικρό φιλί και έφυγε από το μπάνιο που ήμουν. Εγώ ξανά κοίταξα στον καθρέφτη
"Όχι δεν είμαι! Αποκλείεται!"
Μετά από 2 εβδομάδες το βράδυ στο κρεβάτι μου, στο οποίο πια έχει εγκατασταθεί μόνιμα ο Jungkook, σε εμένα κοιμάται αντί στο δικό του ημασταν αγκαλιά. Εγώ διάβαζα ένα βιβλίο και εκείνος ασχολιόταν λίγο με το κινητό του.
"Μμμ... Jungkook... Πείνασα"
"Τέτοια ώρα? Εσύ ποτέ δεν τρώς βράδυ."
"Μπορώ όμως να φτιάξω κάτι να φάμε, θελεις?" Πεθαίνω τις πείνας αυτή την στιγμή, αν και δεν μου αρέσει αυτό καθόλου θέλω πολύ να φάω.
"Ναι σε παρακαλώ."
"Ωραία πάμε κάτω." Με πήρε αγκαλιά
"Παιδί μου μπορώ να περπατήσω, άσε με κάτω"
"Είσαι η πριγκίπισσα μου τώρα, πρέπει να σε φροντίσουμε."
"Γιατί άρρωστη είμαι? Απλά πεινάω."
"Γιατί μόνο αν είσαι άρρωστη πρέπει να σε φροντίσω?"
"Άντε καλά" Με άφησε πάνω στον πάγκο της κουζίνας και μαγείρευε μόνος του και κάθε φορά που ήθελε ένα υλικό με φιλαγε.
"Εμ Jungkook δεν νομίζω να γίνεται έτσι το μαγείρεμα."
"Έτσι γίνεται ησυχία!"
"Ότι πείς." Με έπιασε και μπήκε ανάμεσα στα πόδια μου, ενώ εγώ έβαλα τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό του. Ο φούρνος σφύριζε και εκείνος δεν ξεκολαγε.
"Jungkook... Ο φούρνος!"
"Άστα να καουν.."
"Και εγώ τι θα φάω μετά?"
"Εμένα."
"Jungkook πήγαινε στον φούρνο." Έφυγε μετά από ώρα και τα έβγαλε, τα έβαλε σε ένα τραπεζάκι και ανεβήκαμε πάνω. Εγώ ανέβαινα την σκάλα πρώτη και ο Jungkook ήταν από πίσω μου, όπου μου χτυπούσε τον κώλο καθώς δαγκωνε το κάτω του χείλος.
