Ήμουν στο δωμάτιο μου μέχρι που άκουσα την πόρτα του σπιτιού να κλείνει και ξεκλείδωσα την δικιά μου σιγά σιγά και κοίταξα έξω. Είδα ότι ο Jungkook είχε φυγει οπότε κατέβηκα κάτω στην κουζίνα για να πιω λίγο νερό. Μετά από αυτό και αφού τελείωσα όλες τις δουλειές μου, έκατσα στον καναπέ και άνοιξα την τελεοραση μπας και περάσει λίγο η ώρα μου στο σπίτι. Καθώς εκεινος μονολογουσε με τον εαυτό του, άκουσε το τηλέφωνο του να χτυπάει και το σήκωσε.
"Ποιός?"
"Κυριε Jungkook ελάτε επειγόντως στην εταιρεία κάτι προέκυψε με τα χαρτιά σας και πρέπει να τα δείτε."
"Τι έγινε ρε Jimin πάλι? Δεν έπρεπε να τα αναλάβεις όλα εσυ σήμερα? Μια μέρα λείπω και έφερες πάλι την καταστροφή? Τι σόι γραμματέας είσαι?"
"Συγγνώμη κυριε Jungkook δεν θα ξαναγίνει!"
"Το καλό που σου θέλω! Έρχομαι.. Είμαι στον δρόμο." Έκλεισα την πόρτα πίσω μου, έβαλα μπροστά το αμάξι μου και ξεκίνησα για την εταιρεία. Μετά από το σημάζεμα στην εταιρεία, που του τα κάναν όλα χάλια, γυρισα σπίτι μου και ήμουν πραγματικά κουρασμένος. Μπήκα στο σπίτι και είδα την Y/n να κάθεται στο καναπέ και να βλέπει τηλεόραση. Το σπίτι ελαμπε οπότε δεν είχα να της πω κάτι, άλλωστε εγώ της είπα να κάνει ότι θέλει στο σπίτι! Είχε αφαιρεθεί εκεί οπότε δεν με άκουσε που μπήκα μέσα, έτσι πήγα από πίσω της και την ρώτησα
"Τι βλέπεις εκεί?"
"Ααα τρόμαξα!"
"Δεν είμαι και ο μπαμπούλας παιδάκι μου! Πως κάνεις έτσι?"
"Με τρόμαξες! Jungkook? Συγγνώμη για το πρωί! Σκοπεύεις να με τιμωρήσεις ακόμα?"
"Όχι άλλωστε είμαι πολυ κουρασμένος! Θα πάω απάνω να ξαπλώσω. Μπορείς να μου φέρεις το φαγητό μου στο δωμάτιο?" Της είπα και ανέβηκα πάνω, έβγαλα την μπλούζα και κάθησα στο κρεβάτι μου. Έκεινη εφτιαξε το φαγητό μου και το πήγαινε πάνω, χτυπησε την πόρτα του δωματίου μου και όταν την άφησα μπήκε μέσα. Με είδε στο κρεβάτι μου να κοιτάω τηλεόραση γυμνός και φρίκαρε
"Εεεε.."
"Είσαι καλά?"
"Εεε? Ποιός? Τι? Ναι καλά είμαι! Ορίστε το φαγητό σου! Με θέλεις τίποτα άλλο?"
"Με αποφεύγεις?"
"Όχι γιατι να σε αποφεύγω?"
"Τότε θέλω!"
"Τι θέλεις?"
"Μείνε εδώ μαζί μου!"
