"Jungkook?" Φωναξα
"Τι είσαι?"
"Τι είμαι? Μια χαρά είμαι!" Είπα προσπαθώντας να το αποφύγω αλλά μάταιο ήταν.
"Απάντησε μου σε αυτό που σε ρώτησα!"
"Τι με ρώτησες? Δεν θυμάμαι"
"Είσαι ερωτευμένη μαζί μου?"
"Εγώ? Τρελός θα είσαι! Δεν είπα κάτι τέτοιο!"
"Υ/n!" Φωναξε και τρομαξα
"Τι? στον Tae μιλουσα! Τώρα πήγαινε μέσα θα σε περιμένουν οι άλλοι. Δεν ειπα τιποτα"
"Καλά θα πάω μέσα, αλλά το θέμα δεν θα το αφήσω έτσι.. Θα μάθω! Πλυνε αυτα" Πήγε μέσα και μου έφυγε ένα βάρος από πάνω μου, καλά πως και δεν τον άκουσα? Μετά από ώρα έφυγαν οι καλεσμένοι του και μείναμε μόνοι μας σπίτι. Ήρθε στην κουζίνα και άρχιζε να με ρωτάει πάλι.
"Τώρα οι δυο μας! Χωρίς καλεσμένους, χωρίς Ελένη και χωρίς Tae, μόνο εγώ και εσυ. Απαιτώ μια εξήγηση για πρίν, αλλά και μια για αυτό που άκουσα να λές στο τηλέφωνο!"
"Μπορείς να απαιτείς ότι θέλεις! Εγώ δεν σου δίνω καμία εξήγηση!" Έφυγα, πήγα πάνω στο δωμάτιο μου και από πίσω μου ο Jungkook να με κυνηγάει ως συνήθως! Μπήκαμε και οι δυο στο δωμάτιο και χτυπησε με δυναμη την πόρτα για να κλείσει, προκαλώντας μου λίγο τρόμο.
"Δεν θα μου μιλάς εμένα έτσι!"
"Γιατί πως σου μιλάω δηλαδή?"
"Πρόσεχε τα λόγια σου!" Είπε με άρπαξε από τον αγκώνα και αλλάξαμε θέσεις. Από εκεί που ήταν αυτός στην πόρτα και εγώ απέναντι έγινε το αντίθετο, με κόλλησε απάνω της!
"Πόνεσε αυτό!"
"Να μου απαντάς άλλη φορά σε αυτά που σε ρωτάω!"
"Ωραία λοιπόν. Τι θές να μάθεις?"
"Γιατί φεροσουν τόσο περίεργα σήμερα?"
"Δεν φέρθηκα περίεργα! Εσυ εισαι χειροτερος με την άλλη και μετά σε εμένα λές οτι φέρθηκα περίεργα? Να πάς σε εκείνη και να με αφήσεις ήσυχη!"
"Δεν έκανα τίποτα μαζί της και δεν πρόκεται να κάνω!"
"Ααα ναι? Εγω αλλα ειδα"
"Το είδες?"
"Ναι το είδα! Τώρα παραταμε θέλω να μιλήσω στον Tae! Μας διέκοψες πρίν!"
"Όχι δεν σε αφήνω! Έχεις να μου απαντήσεις και σε κάτι άλλο!"
"Τι?" Φωναξα και τον κοιταξα βαθια μεσα στα ματιά
"Είσαι ερωτευμένη μαζί μου?"
"Αχ Jungkook πάλι τα ίδια? Σου το είπα και πρίν στον Tae μιλουσα!"
"Δεν το νομίζω, εγώ αλλά άκουσα!" Με κοίταξε στα μάτια και εγώ πήγα να τον αποφύγω πάλι
"Γαμώτο! Παραδέξου το!"
"Να παραδεχτώ τι?"
"Ότι είσαι ερωτευμένη μαζί μου!"
"Δεν είμαι!"
"Δεν είσαι;"
"Όχι!"
"Οχι?" Μου επιτέθηκε στα χείλια, με φίλησε όπως πάντα παθιασμένα, αλλά το έκοψε απότομα
"Ωραία! Αφού δεν είσαι, είμαι το αφεντικό σου, θα κάνεις ότι σου πώ και θα μου μιλάς πια στον πληθυντικό! Κατανοητό? θες να φερθω σαν κυριος? Αυτό θα κανω!"
"Μάλιστα κυριε!" Ειπα ειρωνικα. Τώρα αυτό τι το έκανε? Με τσατιζει! Γιατί παίζει έτσι μαζί μου?
"Άυριο θα πάω στην δουλειά, θέλω τον πρωινό μου έτοιμο!"
"Στο λαιμό να σου κάτσει!"
"Καληνύχτα!"
"Τον κακό σου τον καιρό! Εε καληνύχτα κυριε Jungkook!"
Με τρελαίνει αυτή η κοπέλα, της είπα ότι από εδώ και πέρα θα είμαι το αφεντικό της και της ζήτησα να μου μιλάει στον πληθυντικό για να την ξεχάσω, αφού όπως λέει και εκείνη δεν είναι ερωτευμένη μαζί μου. Βέβαια από την άλλη μπορώ να παίξω λίγο μαζί της τώρα. Ε τι στο διάολο δεν μπορεί, κάτι θα νοιώθει για εμένα.
Έτσι θα το πάμε τώρα? Ωραία αυτό θα έχει πλάκα! Θές να παίξουμε η υπηρέτρια και το αφεντικό? Θα το παίξουμε με τους δικούς μου κανόνες όμως!
