Úlfr

XXXXIV

Tegen de avond aan zijn de ossen aan het spit gaar en is het tijd om te gaan eten. Hallvor en Rolf gaan naast elkaar staan. Hallvor spreekt de mensen toe.

'Vandaag was een zeer fortuinlijke jacht. Kijk maar om je heen om de buit van deze ene dag te zien. Ongelofelijk! Het is gewoon een wonder! En we hebben vandaag wel meer wonderen zien gebeuren. Ik heb vandaag iedereen wel met een wolf zien spelen. Wie had ooit gedacht, dat we dit ooit zouden doen? Mens en wolf samen, velen zullen ons voor gek verklaren, maar verklaar mij dan maar voor gek. Ik ben om! Ik heet de wolven van harte welkom in ons midden en dat hebben we te danken aan Rolf.'

'Dank je voor deze woorden, Hallvor. Maar ik wil nog wel even waarschuwen. Denk eraan, ze zijn nog steeds wilde dieren. Ze zullen jullie wel minder snel iets aandoen, maar dat kan ook snel veranderen. Wordt hun vertrouwen geschaad, dan zullen ze daar meedogenloos mee afrekenen. Nu is het allemaal wel goed, maar ik ben wel bang voor de toekomst. Wat als er weer honger dreigt? Een wolf zal dan vechten om te overleven, en zal dan alles pakken, wat hij kan. En dan maakt het hem niet uit, of je een vriend bent, of niet. En ook niet of je een kind bent, waar hij zojuist nog mee heeft gespeeld. Ik vraag jullie enkel om daar rekening mee te houden. Als je ze te vriend houdt, zullen ze jullie beschermen. Of zelfs voeden, als je honger hebt.'

Er staat iemand op. 'Ja, daar kan ik over meepraten! Zoals jullie allemaal weten, hebben we het niet breed. Mijn man is dood, en ik weet zeker, dat we de winter niet hadden overleeft, als de wolven ons niet regelmatig wat te eten had gebracht. En toen Live bijna aangevallen werd door een Lynx, sprong er opeens zomaar een wolf tussen. Zonder die wolf zou Live nu dood zijn.'

Rolf kijkt verbaasd. Hij wist wel, dat de wolven haar eten gebracht hadden, maar dat ze een van haar dochters verdedigd hadden tegen een lynx, dat is hem nieuw.

'Nieda, waarom heb je me dat niet eerder verteld van die lynx?'

'Ik hoorde dat pas van Live. Ze was alleen, en was bang, dat ze dan niet meer met de wolven mocht spelen. En toen je me over die angst voor de wolven hebt geholpen, durfde ze het me pas te vertellen.'

'Aha, ik begrijp het. Maar dat is een goed teken, want dan zien ze jullie als een deel van de roedel. Maar goed, we zijn hier niet om over wolven te praten, maar voor eten. Ik nodig iedereen uit, die zijn deel heeft bijgedragen aan het verwerken van het vlees en natuurlijk ook de jagers, om hun deel van het vlees te komen halen. Maar er zijn ook enkelen geweest, die niets hebben bijgedragen. Tegen hun wil ik zeggen, dat ze dan vandaag maar honger moeten lijden. Zelfs de ouderen, die amper konden lopen hebben hun handen uit hun mouwen gestoken. Ze hebben vlees aan de spiesen geregen. Maar zelfs dat was jullie te veel werk. Dus nu krijgen jullie loon naar werken. Voor niets doen, krijgen jullie ook niets!'

Iedereen is er even stil van. Ze weten allemaal wie Rolf bedoelt, maar niemand heeft er ooit iets van durven zeggen. De drie mannen, die zich van alle werk hebben onttrokken blozen, maar ze zijn ook boos. Nog nooit eerder heeft het iemand gedurfd om hun zo in hun hemd te zetten! En bovendien krijgen ze nu ook nog geen eten. Een man staat op en zegt: 'Pff, als ik het zo niet krijg, dan pak ik me wel wat vlees wat te drogen hangt!'

Rolf zegt: 'Ga je gang, maar ik sta niet in voor de gevolgen, Amund.'

'Wat wil je eraan doen? De wolven op me afsturen?'

'Ik doe niets, maar ik zal je dit vertellen: Een wolf is ontzettend beschermend voor zijn roedel. En ik zie hier geen enkele wolf, die jou ook maar een beetje vertrouwd. Ik hoef ze helemaal niet op je af te sturen. Dat regelen ze zelf wel. Als er iemand in een roedel buiten de boot valt, door wangedrag, wordt dat snel bestraft. Of ze krijgen een flinke afstraffing, of ze worden verjaagd, en in het uiterste geval gedood. En doordat jij je nu zo gedraagt, weet nu iedere wolf nu, dat ze op je moeten letten. En ook op je kameraden. Maar ze zullen niets doen, totdat jij besluit om de regels te overtreden. Maar dan zal je heel snel te weten komen, hoe de wolven met zoiets afrekenen.'