What about love..???

Chapter 2

Χαρηκα γι'αυτο.. γιατι ηδη την συμπαθω.. Ηταν η πρωτη που με πλησιασε και με βοηθησε να προσαρμοστω στο σχολειο.. Την θεωρω ηδη φιλη μου.. 

Επισης μου ειπε πως επειδη τωρα μενουμε τοσο κοντα, θα πηγαινοερχομαστε μαζι στο σχολειο.. 

[...]        Ειχαμε φτασει στην <<Αυκη τους>> και απ'οτι καταλαβα, την ελεγαν ετσι, επειδη κανεις δεν πηγαινε εκει, παρα μονο αυτοι οι πεντε..

Εκει υπηρχε ενα τεραστιο δεντρο, και απο κατω του ενα ξυληνο τραπεζι με επισης ξυληνα καθησματα γυρω-γυρω..Ηταν πολυ ωραια, και υπηρχε σκια απο το μεγεθος του δεντρου..

Πλησιαζαμε κοντα τους, και ειδα πως ολοι γελουσανε με καποιο θεμα που συζητουσανε..

Μολις φτασαμε και εμεις, ειδα τον Zayn ξαφνικα να κοβει το χαμογελο του.. 

Εμοιζε σαν να ειδε την κοπελα του να φιλαει αλλο αγορι, αλλα δεν εδωσα σημασια στην εκφραση του. 

Σκεφτηκα πως επρεπε να κανω εγω την αρχη, και να τους χαιρετησω, μιας και ημουν η μονη (σχεδον) καινουρια στην παρεα τους.

-''Γεια σας..!! Τι κανετε..??? '' Ξαφνικα εκεινος σηκωθηκε κα ηρθε μπροστα μου..

-'' Εδω.. μιλαμε για εσας... και συγκεκριμενα για εσενα..''  Δεν ηξερα τι να του πω.. φανηκε πολυ αποτομος και ειρωνικος.. 

Αποφασισα να μην του δωσω σημασια, και να προσπαθησω να φανω ανετη..

-'' Αχα... ενταξει τοτε..'' 

-''Θα ρωτησεις κατι αλλο..??'' 

-'' Δεν νομιζω..''  και κοιταξα τους αλλους.. Ο Harry ηταν ετοιμος να γελασει και ντραπηκα τοσο πολυ.. 

Προσπαθησα να φυγω απο μπροστα του και να κατσω μαζι με τους υπολοιπους, αλλα δυστυχως δεν τα αταφερα, αφου με κρατησε πο ο χερι  μου.,

-''Εισαι σιγουρη..??? Δεν θες με ρωτησεις κατι αλλο..??? '' 

-''Σαν τι να σε ρωτησω δηλαδη..?? '' απορησα..

-'' Ξερω'γω.??? Το τηλεφωνο μου, που μενω.. αν εχω κοπελα..??? '' τελειωσε τονιζοντας τις τελευταιες λεξεις.. Οριστε..????

-''Και τι με ενδιαφερουν εμενα αυτα..??? '' ξαναρωτησα και διαφορα <<Ωωω>> ακουστηκαν απο τους αλλους. 

-''Σκαστε..!! '' φωναξε ελαχιστα..

-'' Σε ενδιαφερουν και πολυ μαιλστα..!! ''

-''Zayn κοφ'το'' τον μαλωσε ο Louis..

-'' Louis..!! '' απαντησε αυστηρα χωρις να τον κοιταξει καθως το βλεμμα του ηταν καρφωμενο πανω μου.

-'' Τι εννοεις..?? '' τον ρωτησα ακομα πιο μπερδεμενη..

-'' Θα σου εξγησω.. Λοιπον. οταν γνωριστηκαμε το πρωι, ξερω οτι με κοιτουσες περιεργα... Σου αρεσα, και μαλιστα πολυ.. και τωρα..-'' -''Κοιτα.. δεν ξερω τι νομιζεις, και ουτε με ενδιαφερει... Απλα θελω να σου πω να αλλαξεις γνωμη για εμενα γιατι κανεις μεγαλο λαθος και θα το μετανιωσεις..'' προσπαθησα να ξαναφυγω, αλλα με ξαναεμποδισε.

-'' Και τι θα κανεις δηλαδη..??? '' Ειχα θυμωσει αυτη τη φορα και τραβηξα δυνατα το χερι μου απο την λαβη του..

-'' Πολυ ασχολιθηκα'' .. ειπα και ξεκινησα να φυγω καθως ακουγα την Αναστασια απο πισω μου να με φωναζει..