Chapter 85

747 69 16
                                    

Την Τρίτη το απόγευμα με ξυπνάει το κινητό μου το οποίο χτυπάει πολυ επίμονα. Στην οθόνη βλέπω το όνομα του μπαμπά μου και ήδη μουγκρίζω που πρεπει να τον αντιμετωπίσω μόλις τωρα.

"Ορίστε;" Η φωνή μου ειναι βαριά από τον ύπνο.

"Bella??? Πως είσαι;;; Μου έχεις λείψει παρά πολυ..." Ακούγεται σοβαρός.

"Ναι, ειμαι μια χαρά.. " κάθομαι στο κρεβάτι και ακουμπώ Στο Κεφαλάρι του. Ο Ζειν πρεπει να φτάσει στο σπίτι από στιγμή σε στιγμή.

"Κοιτά... Το ξερω οτι ειναι ήδη πολυ αργά, αλλα θα ήθελα να γνωρίσω το αγόρι σου. Τον Zayn. Εχω ακούσει τόσα πολλα για αυτόν και πιστεύω πως θέλω παρά πολυ να τον δω επιτέλους. "

"Αλήθεια;;;"

"Ναι, οποτε μπορείς να κανονίσεις  μια μέρα να έρθεις στο σπίτι μας και να φάμε όλοι μαζι;;"
Το να βρίσκομαι στον ίδιο χώρο με εκείνον και την οικογένεια του με ανατριχιάζει, αλλα εφόσον θα ειναι και ο Ζειν εκει δεν θα ειναι και τοσο άσχημα.

"Ναι, εμμ, θα δούμε... Θα το συζητήσουμε και θα σου απαντήσω. Τα λεμε.." Το κλείνω καθώς ακούγεται η εξωτερική πόρτα να ανοίγει και ο Ζειν μπαίνει στη αυλή με το αυτοκίνητο πριν σβήσει τη μηχανή.
Λιγα λεπτα αργότερα κλείνει την πόρτα και φωνάζει το όνομα μου, όμως αφού δεν παίρνει απαντηση τα βήματα του ειναι βαριά στις σκάλες μέχρι που να φτάσει μέσα στο υπνοδωμάτιο.

Οταν ανοίγει την πόρτα χαμογελάει και  πλησιάζει το κρεβάτι πριν αφήσει τα πράγματα του πάνω στο κομοδίνο και πηδήξει με φορά πάνω στο κρεβατι.

Ξαπλώνω δίπλα του αγκαλιάζοντας το λαιμό του και τον νιωθω που χαμογελάει.

"Καλώς ήρθες στο σπίτι αγαπητέ.." Γελάω και με αγκαλιάζει κάπως σφιχτά πριν αρχίσει να φιλάει το μάγουλο μου συνεχόμενα.

"Καλώς σε βρήκα γυναίκα.." Αυτή τη φορά γελάω εγώ και με μια κίνηση βρίσκεται πάνω στο σώμα μου εγκλοβιζοντας με και από τις δυο πλευρές και γεμίζει το πρόσωπο μου με φιλία.

"Φοράς ακόμα τα παπούτσια σου...." Του υπενθυμίζω.

"Και εσυ ακόμα πιτζάμες...." Γελάει.

"Πως ήταν η μέρα σου;; " Τον ρωτάω και δείχνει σκεπτικός.

"Μμμμ, κόλαση μακριά σου ζωή μου."

"Ιιιιουυυυυ, έλα, πες...." Γελάω και με μιμείται σε πιο δυνατή φωνή.

"Ήταν ενταξει. Δεν έλειπε κανεις οποτε όλα κύλισαν φυσιολογικά. " σοβαρεύεται στα λόγια του ενώ το πρόσωπο του ειναι ακόμα χαρούμενο.

What about love..???Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα