What about love..???

Chapter 31

Γυρναω και εγω να δω ποιος μπήκε μεσα και τραβηξε ολη αυτη την προσοχή, και βλεπω τον Λιαμ να παιρνει βαθεις ανάσες δείχνοντας λαχανιασμενος..

"LIAM" φωναζουν τα παιδια και τρέχουν πάνω του ριχνοντας τον κατω στο πατωμα καθως τον αγκαλιαζουν ο ενας πανω στον αλλον. .

Σηκωνομααστε μαζι με τον Ζειν και τους πλησιαζουμε..

ο Ζειν δεν με αφηνει να απομακρυνθω απο εκεινον, και προσπαθω να μην του δειξω οτι μου αρεσει πως έχει αλλαξει απεναντι μου σήμερα.

"Παιδια, φευγετε απο πανω μου να παρω ανάσα. .?? " Ο Λιαμ δυσκολεύεται να μιλησει..

"Οχι, δεν θα φυγουμε απο πανω σου γιατι μας τρομαξες και μας έλειψες. . " ο Λουι φωναζει και μετα γελαει και τους αγκαλιαζει ακομα πιο σφιχτα..

Ο Ζειν και εγω γελαμε και εκεινος τους σηκωνει ολους εναν εναν, μεχρι που ο Λιαμ μενει μονος του ξαπλωμενος μπρούμυτα στο πατωμα..

"Ειμαστε έτοιμοι να φυγουμε τωρα.??? " μια υπάλληλος ρωταει ντοπαλα..

"Ναι, φευγουμε..!!! " απανταει ο Λιαμ κουρασμένος.

"Ελάτε, κουνηθειτε, ηδη καθυστερησαμε..!!! Ξεκιναει το πλοιο..!! " ο Λουι φωναζει με το υφος της ντίβας και χτυπάει παλαμακια καθως βγαίνουμε έξω.

Τοτε ξεσπαει σε γελια και αγκαλιαζει την Αναστασια καθως την βαζει να καθησει στα ποδια του, οπως πριν εκανε ο Ζειν μ'εμενα.

'' Καθηστε κατω ολοι..!! '' ο Ζειν προσπαθει να φανει αυστηρος αλλα αυτο φαινεται να πιανει καθως δεν γελαει, και ο Λιαμ κανει αυτο που ακουει σιωπηλος..

Το χερι του Ζειν ειναι ακουμπησμενο απαλα στη πλατη μου, καθως με οδηγει να καθησω κατω και εκεινος διπλα μου..

Το πλοιο ξεκιναει να απομακρυνεται απο το λιμανι, και ετσι ξεκιναει για τα καλα το ταξιδι μας..

'' Λοιπον, πες μας που ησουν ολη αυτην την ωρα.. '' φαινεται σαν να τν μαλωνει χαμηλοφωνα, και ο Λιαμ φαινεται χαμενος και φοβισμενος... Ειναι η πρωτη φορα που τον βλεπω ετσι, και ηδη θυμωνω στον Ζειν για τον τονο του.