What about love..???

Chapter 38

Το υπολοιπο βραδυ η Αναστασια και εγω μιλαμε για τα αγορια, και μου θυμιζει πως σε δυο περιπου μηνες, ο Λιαμ εχει τα γεννεθλια του, και πως τα παιδια σκεφτονται να του κανουν μια εκπληξη, κατι ξεχωριστο, που θα το θυμαται για παντα..!!

Ο Ζειν δεν μου εχει πει ακομα κατι γι'αυτο, αλλα υποθετω πως απλα το εχει ξεχασει..

'' Και που ειναι το προβλημα..?? Εννοω, γιατι τοση αναστατωση απο τωρα..?? '' ρωταω και σηκωνει τους ωμους της.

'' Α, γιατι απλα δεν του γραφουμε ενα τραγουδι..?? '' λεω το πρωτο πραγμα που μου ερχεται στο μυαλο.

'' Και ποιος θα το γραψει..?? " ρωταει.

"Ολοι μαζι... ή μποροθμε να προσπαθησουμε ο καθένας μας ξεχωριστά και να κρατήσουμε εκεινο που μας αρεσει καλύτερα.. "

" Αυτή ειναι μια καλη ιδεα" ενθουσιαζεται και για το υπολοιπο βραδυ προσπαθώ να βρω μερικους στίχους για να ταιριάζουν στον Λιαμ.

Το γεγονος πως δεν ημουν απο την αρχη μαζί τους δεν βοηθάει καθως δεν γνωριζω ολα αυτα που εχουν περασει μαζι, αλλς αυτο δεν στέκεται ως προβλημα στο να γραψω μερικους στίχους οι οποιοι τελειωνουν καπως ~ we love you so much too, that we'll never stop being proud of you~

Το επομενο πρωι ξυπναω με τις φωνες της Αναστασιας η οποια φωναζει ποσο τελειο ειναι το τραγουδι.

Χαιρομαι που της αρεσε, αλλα θα προτιμουσα να μου το πει οταν ξυπνησω και οχι να με ξυπναει απο τοσο νωρις.

Αλλα φυσικά και ενθουσιαζεται περισσοτερο ωστε να βγει απο το δωματιο μας και να παει στο διπλανο για να τους το δειξει..

Ελπιζω να μην το διαβασει μπροστα στον Λιαμ και χαλασει η έκπληξη.

Παρακαλω τον Θεό να θυμιθει πως δεν πρέπει να ξερει ο Λιαμ τιποτα.

Τις επομενες μερες, τα παιδια προσπαθουν να βρουν τη μουσικη που ταιριαζει στους στοιχους που εγραψα.. Εγω πρεπει πακως να απασχολησω τον Λιαμ να μεινει μακρια απο αυτο, και ο μονος τροπος να το κανω αυτο, ειναι να του "αποκαλυψω ενα προβλημα με τον μπαμπα μου" και να με βοηθησει, καθως ρινσι ο μονος που δινει τις καλυτερες συμβουλες σε ολα τα θεματα.

Ειναι ενθουσιασμενος που γνωριζει κατι κρυφα απο τα υπολοιπα παιδια, ειδικα απο τον Ζέιν, και σχεδον τον λυπαμαι που του λεω ψεματα, και βαζω τα δυνατα μου οταν προσπαθει να επικοινωνει κωδικοποιημενα μαζι μου για να μην μας καταλαβουν, οποτε πι υπολοιποι μπορουν να κανουν μονοι τους τη δουλειά τους..