BERCESTE

7.BÖLÜM ~HATIRLAMIYORUM~

"Kirpiğimin ucuna kadar kırgınım hayata..!!Yokluklarla yaşatıp, varlıklarına en çok ihtiyacım olanları bir bir aldı elimden. Bütün çırpınışlarım, haykırışlarım hep karşı yamaçlara vurup yüzüme geldi. Uykusuz gecelerim, kızarmış gözlerim ve yorgunluğum kaldı bana..."

Multimedia : Amy Shark - I Said Hi

~~~~~~

Sabah uyandığımda yatağımdaydım. Dünden aklıma gelen ufak tefek şeyler vardı aklımda . En çok da ağlayışlarım geldi aklıma. O anı hatırladığım da tekrar kötü oldum. Yataktan ayağımı sarkıtıp ayağa kalktım. Direk banyoya girdim. Aynaya baktığımda yaşayan bir ölü görmüştüm karşımda. Bir kaç dakika düşündüm. Bu ben miyim diye. Bundan bir hafta önceki kız mı bu diye. Hemen kendime geldim düşündükçe kötü oluyordum. Onun için hemen elimi yüzümü  yıkadım. Annemin o tatlı sesi aşağıdan duyuldu.

"Ayaz Biray hadi kalkın! Okula geç kalacaksınız hadi! O kadar dedim size şu akşamları uyuyun diye ama bir türlü size dinletemiyorum. Neyse benim nöbetim var çıkmam gerek siz kapıyı kilitleyip okula gidin tamam mı?"dedi canım annem benim.

Hemen annemin lafına atıldım."Tamam annecim ben Ayaz'ı da kaldırıp okula gideriz ve dediğin gibi kapıyı da kilitler çıkarız. " dedim. "Tamam hadi ben gittim dediklerimi unutma Biray! "dedi annem uyarıcı bir ses tonuyla tekrar.

"Emredersiniz Nihal komutanım." dedim alaya alırcasına. Ardından hemen annemin sesi geldi. "Birayyyyyyyyyyy" dedi annem. Hemen jeton düştü. Biray kaç ortalıktan yoksa annen fena yapacak seni ha dedim kendi kendime. Aman siz de zaten korumazsınız beni de.

"Hadi annecim sen geç kalıyorsun bak nöbetine. Bekletme canım annem tatlı annem güzel annem benim." dedim sevimli ne kadar olunabiliyorsa.
"Dua et sen nöbete geç kalıyorum yoksa bilirdim ben sana yapacağımı. Hadi neyse ben çıktım çocuklar. Akşama görüşürüz."dedi annem ve ardından kapının kapatılma sesi kulağıma geldi.
Bende zar zor kaldırdığım Ayaz'ı da alıp okula gittim.

~~~~~~~~

Ben ve Ayaz okul yolunda yürümeye devam ederken aklım dün gece de takılı kalmıştı. Bir şey hatırlamıyordum. Tek hatırladığım şey en son Tamay'laydım. Hayır hayır bir şey daha hatırlıyorum ama ne? Of hadi güzel beyincik çalış bakalım yok gelmiyor abi aklıma gelmiyor.  Delireceğim. Ayrıca Tamay benim evimi nereden biliyordu? Annem bu duruma neden tepki vermedi peki. Gerçekten allak bullak oldu kafam. Fazla düşünmemek en iyisi. 

Ben yolda deli gibi kendi kendime konuşurken Ayaz "Noldu ikizim delirmeye falan mı başladın? Yoksa baktın beynin çalışmıyor vurarak mı çalıştırmaya başladın beynini. Gıt beyinli ikizim benim." dedi alay edercesine gülerek.

Bir kötü kahkaha sesi ardından "Bak ikizim o kadar beynim var diyordun ama fazla gelmiş galiba nöronlarınla falan mı oynandı yoksa ha ? Fazla beynin de olsa ikizim işe yaramıyormuş bazen bak örneği de tam karşımda. " dedim kötü kız sesi çıkararak. Tamam tamam benim kötü kız sesim niyazi abinin limon satarken ki bağırışına benziyor ama napayım ya sesim çok cırtlak.

Ayaz bana göz devirip omuz silkmekle yetindi. Belli bozuldu beyfendi. Oh sefam olsun hep o mu beni bozacak  biraz da ben onu bozayım değil mi ama. Şimdi sakın bana yapboz değil nasıl bozulsun demeyin . Erkenden ölmek istemiyorum tamam mı? Neyse biz konumuza geri dönelim hem Ayaz Bey de artık benle uğraşmadığına göre sorun yok.

Evet nerde kalmıştık. Neden hatırlamıyorum bir şey ya. Neden ya neden? Beynim durdu sanki. Dünkü konuşmalar  silinmiş gibi. Ama önemli bir şey var kesin hatırlamam gerek. Çünkü önemli bir şey olduğunu hissediyorum. Lakin hatırlamıyorum kahretsin ki hatırlamıyorum.

Sonunda okula gelmiştim. Hala beynim de bir şey canlanmamış sırama oturmuştum. Bugün sabah Hazal'la konuştuğumda okula gitmeyeceğini halsiz olduğunu söylemişti.Ders başlayalı 5 dakika oldu olmadı. Akıllı çocuk zehir öğrenci pozisyonuna geçmiştim . Of yalan konuşma Biray öyle olmadığını herkes biliyor nerden çıkarıyorsun şu akıllı çocuk zehir öğrenci ayaklarını ha. İç sesime kulak asmadım ama doğru söylüyor kerata. Zaten dersi de pek dinlemiyordum doğrusu. Hoca kızım a mı bu dese yok hocam b derim kesin bende bu patavatsız potansiyel var gerçekten. Tamam susun gülmeyin ya ne yapabilirim  halla halla ya ama sizde yani.

Ben kendi iç sesimle muhabbet ederken -tamam deli gözüyle bakmayın sanki siz hiç konuşmuyonuz da- birinin kolumu dürtmesiyle irkildim. Kafamı sağa doğru çevirdiğimde karşımda size ne diyeceğim bak gittim vallaha gittim kalpten. Yok olamaz canım rüyadır o rüyadır deyip gözlerimi ovaladığımda bir de ne göreyim Tamay Arıkan karşımda duruyordu.

"Se-sen ne işin var burada be ?" dedim kekeleyerek. Bana şöyle bir baktı . Alnını kırıştırdı . "Canım okul havası almak istedi de bir geleyim dedin nasıl fikir sence. Ben de okul havasını burda alıcam." dedi süpersonik zeka Tamay Arıkan.

"Bak sen şu bay ukala Tamay Arıkan'ımıza ya . Oğlum madem canın okul istiyor neden benim okulum ve neden bu saat ya manyak psikolojisi bozuk ruh hastası ya ." diyebildim sadece çünkü bir öküz ağzımı kapadı kim o valla çok yakından tanırsınız kim tabikide süpersonik zeka Tamay Bey.

Elini ısırmamla elini çekmesi bir oldu . Ardından hoca bize baktığında hocayı can kulağıyla dinliyormuş gibi yapıp bozuntuya vermedim. Neden çünkü ben süpersonik zeka Biray İmer'im değil mi ama yani.Derken nihayet zil çalmıştı. Yerimden kalktım arkamı döndüğümde her zamanki gibi Ayaz yine uyuyordu. Ona ses etmedim ve çantamı alıp çıktım sınıftan. Tabi olmazsa olmazımız Tamay Bey de arkamdan geliyor havalı havalı. Bir ben havalı olamadım şu adam gibi ya. Hemen kendime çeki düzen verdim yanıma geldi. Birden beni çekiştirmeye başladı.

"Nere gidiyoruz gene?" dedim . Ama beni takan kim ya beyfendimiz dediği dedik çaldığı düdük olduğu için anca onun yolundan gidebiliyorsun.
"Çeneni kapa! Sadece beni takip et." dedi bay ukala..Sadece ona göz devirmekle yetindim. Onu takip etmeye başladım.

Yürümeye devam ederken aklıma gelen ve benim içimi yiyen o soruyu sordum. "Dün neler oldu? Ben hiçbir şey hatırlamıyorum da." dedim cevap beklercesine. Tamay "Hatırlama da zaten."dedi bir şey yokmuş gibi. Daha doğrusu umursamamıştı beni.

"Neden ya? Ne oldu ki? En son senle gece konuştuğumu ve çok ağladığımı hatırlıyorum ha bir de dur omzunda ağlıyordum hatta dur sen bana sarılmıştın sımsıkı. "dedim . Her şey yavaş yavaş aklıma geliyordu. Ama emin de olamıyordum. Galiba o geceyi düşündükçe hatıralar yerine geliyordu.

Tamay'a baktım. Tamay bana umursamaz hallerle bakmaya devam ediyordu. Hiçbir şey yokmuş gibi zaten yok da. Tamay'a "Of nereye gidiyoruz söyler misin? Söylesene ya öküz bay ukala ultra yakışıklı meteor"dedim. Allahım ne dedim ben böyle of aklımdan geçenleri neden içimdeki sözleri dilime vurdum ben ya offf şimdi çek gör Tamay Bey'in konuşmasını.

Tamay "Sana bana ukala dediğin için kızardım ama dua et sen sonunda 'ultra yakışıklı meteor' dedin yırttın. Ayrıca teveccühün efendim. Ayıptır söylemesi öyleyimdir. " dedi böbürlenerek.

Tam o sırada geldi aklıma evet evet geldi vallaha geldi. Tamay Arıkan bana gece şey dedi . Bana tam yatağıma yatırdıktan bir kaç dakika sonra 'ben senin baban da olurum' demişti. Tamay'a döndüm. Bana ne oluyor dermiş gibi bakıyordu. Tam karşısında durdum. Ve beklemediği anda ona sarıldım. İlk önce ne yapacağını bilememişti. Daha sonradan o büyük elleri sırtımı bulmuştu.

Kulağına doğru fısıldadım. "Babam da ol! Her şey olduğun gibi. Kalbi bir çok mücevherlere bedel adam..."dedim ve kollarının arasından ayrıldım.

Geriye sadece bana şaşırmış halde bakan bir Tamay Arıkan kalmıştı.

~~~~~~~~

Vote ve yorumlarınızı bekliyor olacağım...🌸