BERCESTE

33.BÖLÜM ~SESSİZ~

"Susarak her şeyi anlatabilir mi insan? Ya da sadece bir insanın gözlerine bakarak anlatabilir mi her şeyi insan? Ben size söyleyeyim. Anlatır. O gözler, o kadar çok şey anlatır ki. Susar dilin. Konuşamazsın. Daha doğrusu konuşmaya yeltenemezsin, dilin tutulur. O bakışlar öyle çok şey anlatır ki. Sen ne kadar da çok şey yaşamış dersin. Öyle yorgun bakışları olur ki insanın. O bakışları nerde görsen tanırsın. Kırgın bir insanın gözleri gurbet gibidir. Öyle kırgın , öyle hissiz , öyle yorgun ,öylesine özlem dolu. Sadece söyleyeceği bir şey olmadığı için susmaz insan. Bazen , söylersem ya kırılırsa diye susar insan. Aslında karşısındakine kıyamadığındandır suskunluğu. Sırf o üzülmesin diye. Bazen de kırılmışlığındandır. O bakışları, o suskunluğu, o sessizliği sadece anlayan bilir. Aslında sessizlik en büyük çığlıktır , anlayana..."

Multimedia : Atakan Çelik - Devran

~~~~~~~~~~~~~

"Ben ölüyorum kızım..."

Günlerdir bu cümleyi düşünüyorum. Boşluktayım sanki. Bir şey düşünemiyorum. Düşüncelerim darmadağın. Sessiz , sakin ve sadece susuyorum. Yaptığım baska bir şey de yok zaten. Varla yok arasındayım. Hiç bir şey söylemiyorum. Söylemeye çalışsam da olmuyor. Gözlerim acıyor , ağrıyor. Neden mi ? Günlerdir sadece ağlıyorum. Söylemeye dilim varmıyor. Galiba inanmak istemiyorum. Daha yeni bulmuşken kaybediyorum. Bu fazla acı veriyor. Kalbimdeki can kırıkları tekrar tekrar kanıyor. Ben görmediğim, sesini daha yeni yeni duymaya başladığım ba-babamı kaybediyorum.

İlk başlarda yalan dedim. Kesin gene bir oyun peşinde.  Kaybetmiş olduğu ailesini yeniden toplama çabası dedim. Sonra gerçekler yüzüme vuruldu. Düşündüğüm gibi değilmiş. Bu sefer gerçekten doğruyu söylemiş. Öl-ölüyormuş. Bu ne acı gerçek ki , doğru. Benim babam ölüyor. Kabullenmek istemiyorum. Daha yeni bulmuşken kaybedemem. Kaybetmek istemiyorum. Evet zaten öldü dedim. Fakat o küçük bir kızın kalbinde ki can kırıklarını az da olsa hafifletmek içindi. Hala ilk gün ki gibi acısı. Çok taze. Sürekli tekrar aynı yerden kanıyor.  Banane. Ölmesin. Biliyorum şuan çocukluk yapıyorum. Zaten 3 yaşında kırılmış bir çocuğun hüznü var yüreğimde. Canımı acıtmış olsa bile ölmesin. Ba-babam o benim.

Dün Tamay ve annemin dediğine göre beyninde tümör varmış. Tümör fazla ilerlemiş. Ameliyat olsa bile masada kalma ihtimali %95 oranındaymış. Onun için ameliyat olmak yerine kalan zamanlarını kaliteli geçirmeliymiş. Annemle Tamay'a göre kalan bir kaç günleri varmış. Düzenli bir bakımı olmalıymış. Kendini mutlu hissetmeliymiş. Son anlarını güzel geçirmeli dedi Tamay. Bir kaç tıbbi cümleler daha söyledi fakat ben anlamadım. Gerçi fazla da dinlemedim. Düşüncelerimde yer edinenler bu kadar bende.