KARA ELMAS - KARA SERİSİ I -FİNAL

15.BÖLÜM - TERS KÖŞE

Biraz ilerleyelim mi?

HAYAT MI TERSİNE DÖNÜYORDU
RÜZGARIMIZ MI YÖN DEĞİŞTİRDİ.
SENİ GÖREMEDİĞİM HER YER
BANA ARTIK CEHENNEM GİBİ

"Ayla bak ne olur bu nasıl olmuş?"
Ayla yastıklarla dövüşüyordu. "Ya yemin ederim tıp fakültesi beni bu kadar yormadı. Yeter, tamam bu süper oldu. Beynim çürüdü, gözlerim bozuldu, çenem yoruldu Ayra. Hadi canım. Ben kaçtım." Tam çıkacakken geri döndü. "Bence yeşilli olan iyiydi."

Kız çıkıp gittikten sonra Ayra yatağının üstündeki elbise yığınına baktı ve birden kızın arkasından cırladı "Ee hangi yeşilli? Su yeşili mi? Koyu? Haki? Çiçekli olan yeşil mi? Ya on tane yeşil denedim, hangisi? AYLA!"

***

Deniz gömleğini düzeltip, saçlarını eliyle karıştırdı ve arabadan indi. Arkadan çiçek buketini alıp, kıza kapıda olduğunu yazdı. Ee ilk buluşma adabını bilen biriydi. Çok romantik biri sayılmazdı, ama raconu da bilirdi.
Kapı açıldığında içeriden çıkan kızı görünce gülümsedi.

"Hoşgeldin." Dedi Ayra gülerek.
"Sen de hoşgeldin. Çok güzel görünüyorsun. Çiçekleri alarak ahmaklık yaptım sanırım. Yanında fazla sönük kaldılar." Deyip, üzerindeki çiçekli elbiseyi işaret etti.
Ayra başını öne eğip, gülümsedi. "Teşekkür ederim. Ama çok klişeydi." Diye mırıldandı.

Adam elindeki çiçekleri kıza uzattı. "Haklısın. Bu kadar zarif olacağını bilseydim, daha farklı bir şey bulmaya çalışırdım en azından."
Ayra daha ne kadar utanabileceğini bilemiyordu. Güzelliğinin böyle sürekli övülmesini, bunun dillendirilmesini pek sevmezdi.

"Gidelim mi?"
"Tamam." Deyip, ona kapıyı açtı.
Yol boyu müzik açıp, kızı izledi. Gerçekten çok güzel bir kızdı.
"Ne tarz müzik dinlersin?"
Ayra yüzünü buruşturdu. "Fazla karışık."

"O ne demek?"
"Babam Arap, annem Türk, ben de Amerika'da okudum. Varsın sen düşün bendeki müzik zevkini."
Adam güldü. "Peki, şöyle yapalım. Sıla sever misin?"

"Evet. Özellikle Muhbir şarkısını çok seviyorum."
Deniz başını öne eğip, gülümsedi. "Hemen." Ekrandan şarkıyı bulup, üstüne tıkladı.
Bütün yol kızın istediği şarkıları açtıkça, kız şarkılara gülerek eşlik ediyordu.

"Yemekten önce kahveye ne dersin?"
"Olur."
Deniz birden sola kırıp, arabayı her zaman geldiği mekanın bahçesine park etti. "Yemek için ayırdığım yerde hemen şurası." Dedi yan tarafı göstererek.
"Tamam."

Birlikte içeri girdiler. Güzel alımlı bir bayan kapıda onları görünce hemen yanlarına geldi.
"Deniz hoşgeldin."
Ayra'nın suratı asıldı. "Hoşbulduk Nida. Nasılsın?"
"Ben iyiyim de Ada senden şikayetçi söyleyim."

"Merak etme en yakın zamanda onu görmeye geleceğim. O benim ilk aşkım."
"Ama galiba kızım aldatılıyor." Dedi gülümseyerek.
Ayra da bir anda gülümsedi.
"Galiba. Aramızda kalırsa sevinirim." Diye şakacı bir sesle karşılık verdi Deniz. "Bu arada tanıştırayım Ayra. Ayra bu da benim meslektaşım, aynı zamanda soyumun yüz karası arkadaşımın eli maşalı eşi Nida."

"Çok abartmadın mı?" dedi kadın kızı öperken, ikisi de 'Memnun oldum' diye mırıldandılar.
"Ah güzelim, insaflı bile davrandım. Mesela 'cadı' olduğunu, Ahmet'i, mesleği bırakmazsa, tüm hosteslerin popolarına toplu iğne batırmakla tehdit ettiğini falan söylemedim."

"İyi ettin." Diye homurdandı kadın. Sonra Ayra'ya döndü. "Bak şekerim eğer bu densiz olur da sana evlenme teklif ederse, ilk şartın o olsun, mesleği bırakması. Yoksa evet deme. Anacım bir gün koynunda herif, beş gün hosteslerle bulutların üstünde."