KARA ELMAS - KARA SERİSİ I -FİNAL

21.BÖLÜM - DÖRT DÖRTLÜK

Romantik ve eğlenceli bir bölüm sizlerle =)

İNSANIN HAYATINA MUTLULUK DAMLAMAYA BAŞLADI MI,
GERİSİ SAĞNAK YAĞIŞ OLARAK GELİR...

Soğuk kış kendini ılık bahara bırakıyordu. Karahan iş yerinden yeni çıkmıştı. Her zamanki çiçekçisine uğradı ve kırmızı gül buketini alıp, tekrar arabaya bindi. Hava çok güzeldi, Elmas’ı dışarıya yemeğe çıkarmayı düşündü. Uzun zamandır çıkmıyorlardı.

Eve geldiğinde arabadan buketi alıp indi. Kapıyı açtığı an başına bir plastik top geldi.
“Ah!” dedi başını ovalayarak. “Ne oluyor lan?” etrafa baktı, kimseler yoktu. “Elmas!” sırıttı. “Oyun mu istiyor benim güzel karım?”
Ayra saklandıkları yerden yüzünü buruşturup, Elmas’a baktı. “Umarım daha fazla ileri gitmez,” diye fısıldadı.

“Umarım,” dedi Elmas aradan adama bakarken.
Sonra başka bir yerden küçük bir terlik geldi üzerine. “Lan!” bu sefer neyse ki ayağına denk gelmişti. “Bebeğim sen şiddet içerikli seksi yanlış anlamışsın anlaşılan. O öyle top, terlikle olmuyor. Hadi çık da göstereyim sana nasıl olduğunu,” sesi alaylıydı.

Deniz Elmas’a baktı. “Nasıl bir seks hayatınız var, şuan çok meraktayım.”
“Soyunmaz de mi kız?” dedi tedirgin bir yüzle Karaca.
“Yok o kadar da değildir ya!” Elmas artık ağlayacaktı. İçinden adama küfrediyordu.

Oturma odasına geldiğinde alt üst olmuş bir oda gördü. Bir sürü oyuncaklar, elbiseler, bebekler, arabalar... basacak yer yoktu. Ortadaki büyük kutunun başına geldi ve üzerindeki yazıyı okudu.

“Bu şekilde karşılanmaya, evin bu haline alışsan iyi olur bebeğim...
Çünkü...”

Karahan biten cümle ile kutuyu açtı ve içinden bir sürü balon çıktı, hepsinin ucunda bir şeyler vardı.
Birinde minik bir bebek, birinde emzik, birinde küçük bir biberon maketi, ultrason fotoğrafları...
Kaşlarını çattı ve en alttaki notu aldı.

“Çünkü yakında evimiz bayağı kalabalık olacak...”

Arkadan gelen adım seslerine döndü.
“Hamileyim...” diye mırıldandı Elmas.
Karahan önce donup kaldı. Anlamaya çalışıyordu. Ne diyordu? Bir saniye, ’hamileyim’ demişti o. Yani hamileydi. Hamile olunca bebek oluyordu değil mi? Yanlış bilmiyordu.

Elmas kaşlarını kaldırdı ve adamdan bir tepki bekledi.
“Nasıl?”
“Valla ev biraz kalabalık, gece anlatırım nasıl olduğunu.”
O sırada arkadan bir sürü ses geldi.
“İyi ki doğdun Kara! İyi doğdun Kara! İyi ki doğdun iyi ki doğdun, baba oldun Kara!”

Tüm ailesini karşısında gören adam gülümsedi. “Ben baba oluyorum!” diye bağırdı ve karısına sarıldı.
“Çok şükür anladı,” dedi Bade gülerek.
“Baba oluyorum...” diye mırıldandı tekrardan ve karısının dudaklarına yapıştı.

Burak “Ben size dedim, öğrendikten sonra girelim,” diye homurdandı.
Deniz de Ayra’nın gözlerini kapadı. “Bakma bebeğim.”
“Ya Deniz! Of, çek!”
“Ben sana sonra uygulamalı anlatırım ne yap-“ Behram’ın bakışı ile yutkundu. “Evlendikten sonra demek istedim.”

“İstedin de, ben de verdim, evlenmesi kaldı,” diye homurdandı.
Deniz yüzünü astı ve Ayra’ya baktı. Ayra ona uyarı dolu bakışlar atınca.
“Ama bak ne diyo,” sesi çocuk gibi çıkmıştı.
“Söylediğin şey normal mi?”

Deniz omuz silkti. “O da annenle öpüşmüştür evlenmeden önce eminim.”
“Dayım da ona yumruk atmıştır eminim.”
Karahan kızdan ayrıldıktan sonra, onu kollarının altına alıp, saçlarından öpe öpe salona geçti.