KARA ELMAS - KARA SERİSİ I -FİNAL

12.BÖLÜM - NE OLUR ANLA BENİ...

Romantik bir bölüm oldu =) bakalım balayında neler oluyor =)

NE VAR SADECE GÖZLERİN DEĞSE GÖZLERİME,
YÜREĞİN TATSIN YÜREĞİMİN AŞKINI,
VARSIN BİR ÖMÜR TENİM BİLMESİN TENİNİN TADINI,
BEN SENİN GÖZLERİNİ SEVDİM KADINIM.

“Yanında, derken?”
“Elmas, bu sözün neyini anlamıyorsun? Yanında uyuyacağım. Balayındayız, ayrı ayrı uyumamız saçma olmaz mı?” Elmas gözlerini belertince, Karahan bıkkın bir nefes verdi. “Elmas, neden öyle açtın o gözlerini?”

“İnanamıyorum çünkü. Ya Karahan biz gerçek evli değiliz. Bende biliyorum evli çiftlerin nasıl olduğunu ama, biz... Yani birbirimize karşı-“
“Elmas! Tamam sus!” Karahan o cümlenin bitmesini istemedi. Kızın ağzından ‘seni sevmiyorum’ kelimesini duymaktan nefret etti. Anlaşılan öncesinde olmayan duyguları var etmesi gerekecekti. “Hadi duş, al. Seni harika bir yere götüreceğim.” Deyip, kendi de diğer banyoya geçti.

Bir saatin sonunda ikisi de hazırdı. Kız üstüne yazlık, çiçekli bir elbise giymişti. Karahan ona gülümseyerek baktı. “Çok güzel olmuşsun.”
“Beğendin mi?”
Kızın gözlerine baktı ve mırıldandı. “Çok... Çok beğendim.”
Elini uzattı. “Elele mi yürüyeceğiz?”

“Bu kadarını duyguların olmasa da yapabilirsin sanırım?”
“Sanırım... Imm... Yapabilirim.”
Adamın elini tuttu ve kartı alıp, odadan çıktılar. Birlikte yürümeye başladılar. Güneş yavaş yavaş batıyordu. “Şu evli kadınla basılma hikayen doğru muydu? Yani gerçekten kadın evli miydi?”

Karahan kaşlarını kaldırdı ve kıza baktı. Sol dudağı yana kaydı. “Merak mı kıskançlık mı?”
“Ne alaka?”
“Ona göre cevap vereceğim belki.”
“Merak tabi ki. Ne kıskanacağım seni.” Diye çemkirdi.
“O zaman masumlaştırmama gerek yok.”
“Yok.” Sesi fısıltı gibi çıkmıştı.
Karahan kızın rahatsız olduğunu fark etti ama bozuntuya vermedi. Tabi ki canını acıtmayacaktı. Çünkü o sadece karısı değil, kıyamadığıydı. Kıymetlisiydi...

“Senden önce-“ bu söze özellikle vurgu yaptı. “Pek de duygulara önem veren biri değildim. Evlilik bana uzaktı. Bir gece barda bir kadınla tanıştım evli olduğunu bilmiyordum. Bilsem asla yapmazdım.” Duraksadı ve kısa kesti. Bu kadarı yeterliydi. ”Sadece bunu bil Elmas.”

“Yattın mı onunla?” -neden canı yanıyordu?
Karahan durdu ve kıza döndü, “Gerçekten sadece merak mı Elmas?”
Elmas gözlerini kaçırdı. “Yani kağıt üstünde de olsa, kocamsın. Geçmişini bilmiyorum. Geleceğin ise muamma.”
“Geçmişimi boşver, ama geleceğim çok net.” Kızın gözlerine baktı. Geleceği o gözlerden ibaretti artık. Başka hiçbir yere bakamazdı.

“O ne demek?”
“İleride anlarsın.” Sonra ileriyi gösterdi. “Sallanmayı sever misin?” deyip, ileriyi gösterdi.

Kız karşıya baktı ve başını sevinçle aşağı yukarı salladı. Suyun içinde ikili ağacın arasına kurulmuş, uzunca bir salıncağa doğru hızla koştu. Karahan da peşinden. Denizin suyuna değen ayakları ve suyun sesi çok hoşuna gitmişti.

Hemen salıncağa bindi. “Beni sallasana.”
“Kay öteye. Ben de bineceğim. Sen de dizime uzanacaksın ve gökyüzünü izleyeceksin. Çok hoşuna gidecek.”
Elmas denileni yaptı. Adam yavaşça sallamaya başladı. Kız gökyüzünü izlerken, adam şarkı mırıldanmaya başladı.

O an kız adamın gözlerine baktı. Gökyüzünden daha parlak ve daha yakın... Gittikçe kendinde bağımlılık yapan, baş belası kara gözlere...

“Kendimi esir aldım
Çalmadı yine telefonlar
Alışırım sanmıştım
Yüreğimde sancım var