~65~

2.3K 135 9
                                    

Mochi_: Heej Kookie.

Kookie: Heej.

Kookie: Jak tam?

Mochi_: Nie mam z nim kontaktu już dwa tygodnie.

Kookie: Czekaj cierpliwie.

Mochi_: Moja cierpliwość się kończy.

Kookie: Ty cały się kończysz.

Mochi_: Wow, naprawdę.

Kookie: Poważnie.

Mochi_: Ehh.. Bo to czekanie zabija.

Kookie: Wiem Jiminie, wiem.

Mochi_: Boję się.

Mochi_: A co jak stwierdzi, że nie chce mnie znać?

Mochi_: Że mam o nim zapomnieć?

Mochi_: Że nic dla niego nie znaczę?

Mochi_: Że to koniec?

Kookie: Spokojnie.

Mochi_: Łatwo Ci pisać.

Kookie: Też prawda.

Mochi_: Ja.. Ja już pójdę.

Kookie: Dobrze, pa pa.

Mochi_: Pa.

Jimin

Łza spłynęła po jego policzku. Poczuł sie tak, jakby się narzucał. Nawet u jego najlepszego przyjaciela. Czuł, że już nawet dla niego nie jest ważny. Stwierdzenie "forever alone" coraz bardziej się z nim utożsamiało. Bał się, że tego nie wytrzyma...

Trust Me | yoonminWhere stories live. Discover now