The Momentous Premier [𝘚𝘰𝘰𝘯 𝘵𝘰 𝘙𝘦𝘷𝘪𝘴𝘦]

Momentous 39

×××

Dalawang araw makalipas ang gabi'ng 'yon ay patuloy pa rin sa paghahanap kay Drench ang mga tauhan ni aunt Trinity habang ako naman ay nanatili lang dito sa opisina niya, agad na nawala ang sugat ko sa tulong ni uncle Kye at naayos naman na ang kalat at gulong nagawa ko.

Nakaupo akong muli dito sa swivel chair at pinagma-masdan ang litratong dinala ni Lad noong nakaraan. Nakaluhod siya at nakatali sa likod ang kanyang kamay habang nakayuko at sobrang daming sugat at dugo sa kanyang buong katawan. Pinagmasdan ko ang litrato. Hindi ko sinasadyang maibagsak ng malakas ang kamay ko sa mesa dahilan para mag crack ito, nabasag ko nanaman.

“Avrice kakai--” hindi ko napansin ang pag dating ni Elody, napatingin ako sakanya.

Nakatingin siya sa duguan kong kamay na nakapatong pa rin sa nag crack na salamin ng mesa.

“Alam ko na kung nasaan sila.” ngayon ko lang napansin na hindi pala ako humihinga mula pa kanina nang mapagtanto ko kung nasaan sila, naka tiim ang bagang at nakakuyom ang kamao at malalim ang tingin na sinabi ko iyon sa nanlalaki ang mga mata sa gulat na si Elody.

×××

“Ngayong alam na niya kung saan dinala ng mga cambion si Drench, kinakabahan na ako sa gagawin niya.” napabuntong hininga sila.

Narinig kong pinag uusapan nila ako habang pababa ako, nanatili akong nakatayo sa gitna ng hagdan habang nakatingin sakanila. Bigla naman silang napalingon saakin, mukhang naramdaman nila ang presensiya ko.

“Prepare for the war.” madiin kong sabi. “Let's make a plan kung paano natin tatapusin ang gulong sinimulan ng cambion tribe.” matapos kong sabihin iyon ay tinalikuran ko na silang lahat, narinig ko pa ang pagpapakawala nila ng hininga.

Totoo bang nag bago ako para maging gano'n ang reaksiyon nila sa tuwing nakikita nila ako? Hindi ko sila masisisi. Hangga't hindi ko nakikita si Drench ngayon ay hindi ako matatahimik, kaya kailangan na namin siyang makuha sa kamay ng mga cambion sa lalong madaling panahon bago pa ako mawalan ng kontrol sa galit at kapangyarihang pilit na kumakawala saakin.

×××

Napatingin ako sa pinto ng marahas itong bumukas, napakunot ang noo ko.

“Alam mo na kung nasaan ang kapatid ko?” tiningnan ko lang ng blangko si Hale at tumango bilang kasagutan.

“Anong plano mo?” tumayo ako mula sa pagkakaupo ko at dahan dahang lumapit sa kanya, habang palapit sakanya ay umaatras naman siya at parang natataranta.

“Bakit ko sasabihin sa'yo kung anong plano ko?” Nag bukas sara ang kanyang bibig, tila hindi niya alam ang sasabihin.

Tinalikuran ko siya at bumalik sa kinauupuan ko, narinig ko siyang natawa.

“Nag bago ka na talaga.” nakangising sabi niya. “Totoo nga ang sabi ni Rob na magbabago ka kapag na-activate mo na ulit ang kapangyarihan mo.” iiling iling na sabi nito.

*knock knock*

Sabay kaming napalingon sa pinto ng may kumatok, si aunt Trinity pala. Nagkatinginan silang dalawa ni Hale, biglang ngumiti si Hale.

“Oh hello there, Trinity.” hindi siya pinansin ni aunt Trinity, naupo sa upuang kaharap ng mesa si aunt Trinity.

“Nakahanda na ang lahat, kailan tayo susugod?”

“Hey, what? Nakabuo na kayo ng plano without telling me?” sabay kaming napalingon kay Hale.

“Hindi ko alam na kailangan pa pala naming ipagbigay alam sa'yo ang plano namin.” sabi ni aunt Trinity.

“Of course! Drench is my brother for pete's sake! I have the rights to know where he is!” lumapit siya saamin.

“Bat 'di mo hanapin?” tanong sakanya ni aunt Trinity dahilan para mapakunot ang noo ni Hale.

“Ano bang problema mo?!”

“Anong problema ko?” tanong pabalik ni aunt Trinity, biglang natawa si Hale.

“Come on, Trinity. Everytime you talk to me, sobrang rude mo saakin. Tell me, is it because ex ako ni Lad?” si aunt Trinity naman ang napakunot ang noo ngayon.

“Bat nasali sa usapan si Locker?”

“Pwede ba, Trinity?! Bat ba hindi mo maamin sa sarili mong mahal mo na si Lad?!” biglang tumaas boses ni Hale.

“Ano bang sinasabi mo?! Hindi ko mahal si Locker, okay?! Ano bang mahirap intindihin do'n?! Hindi ko siya kailanman mamahalin dahil halimaw siya! Halimaw kayo!”

Nagulat ako nang may mahagip ang mata ko, nakatayo si Lad sa pinto at seryosong pinapanuod ang pag sisigawan at pag babangayan nilang dalawa ni aunt Trinity at Hale. Mukhang napansin din nila ang presensiya ni Lad dahil sabay silang napalingon sa gawi ni Lad.

“L-lad..” biglang ngumiti si Lad at sinubukang itago ang sakit subalit nabigo siya dahil halata pa ring nasasaktan siya.

“Pasensiya na kung hindi ako kumatok, narinig ko pa tuloy ang pinag uusapan niyo.” nakangiting sabi niya sa kanilang dalawa, bigla siyang tumingin saakin. “Bukas na ba tayo susugod?” tumango ako bilang kasagutan.

Tumango tango siya at ngumiti.

“Oh sige, 'yon lang naman ang pakay ko. Mauna na ako sainyo.” paalam niya saamin at agad kaming tinalikuran.

Umiiling iling na tumingin si Hale kay aunt Trinity tsaka sinundan si Lad.

×××

Isa isang namamatay ang mga ilaw na nadadaanan namin, isa isa ring natutumba at nawawalan ng buhay ang mga tao—or should I use the term that my aunt Trinity used to call them? What' that again? Halimaw, halimaw na nadadaanan namin.

“Owen!” tawag ko sa pinuno ng mga cambion.

“Ilalabas mo si Drench o mamamatay kayong lahat?!”

×××