Bana Ait

Bana Ait 99. Bölüm

"Çınar!.. Çınaaaarrr..."

"Buradayım hayatım, yanındayım."

"Ne oluyor?"

"Muhtemelen doktor detaylı bir tetkik yapmak istedi. Korkulacak bir şey Pınar, göreceksin bak her şey yoluna girecek..."

"Yaaa... Peki!.."

Endişeyle buğulanmış gözlerini kendisinden ayırmayan, öyle olduğu halde büyük bir inançla söylediklerini kabul eden karısına, ifadesini bozmadan bakmaya çalıştı. Duygularını gülümseme maskesi altına gizleyen genç adam, yoğun bakım ünitesine gelene kadar yanında ilerlemeye devam etti. Adının seslenilmesiyle başını kaldırırken, kendisine hitaben konuşan hemşirenin ne dediğini anlamaya odaklandı.

"Çınar Bey, içeriye giremezsiniz efendim..."

"Ben kocasıyım!.."

"Anlıyorum, fakat hastane kuralları yakınlık derecesi ne olursa olsun, yoğun bakıma hasta dışında kimsenin alınmasına müsaade etmiyor. Steril ortam ve erken müdahale şartlarını korumak amaçlı alınmış bir karar."

"Hı hı... Anlıyorum, tamam haklısınız." diyen genç adam karısına dönerek, "Pınar, kapının hemen arkasında olacağım. Buradayım, tamam mı hayatım... Sakın korkma, sen o odadan çıkana kadar hiç bir yere ayrılmayacağım canım..." diye yüzüne yapıştırdığı ifadesini bozmamaya gayret ederek, genç kadına güvence vermeye çalıştı. Aynı şekilde gülümsemeye çalışan kadının solgun yüzü gözden kaybolduktan sonra elini saçlarının arasına daldırırken, ailesi için güçlü olması gerektiğini düşünerek, derin nefesler eşliğinde sakinleşmeye odaklandı. Duyduğu sesle başını kaldıran genç adam, çatık kaşlarıyla karşısına dikilen Cesur'a, biraz ileride ağlamaklı halde duvara yaslanmış Irmak'a, koruma adı altında kardeşi yerine koyduğu dostlarına bakınca, ifadelerinden hepsinin endişeli olduğunu anladı.

"Abi!.. Abi, iyi misin?"

"Değilim Cesur, hiç iyi değilim abicim!.."

"Biraz sakin ol lütfen, henüz neyi olduğunu bilmiyoruz."

"Pınar!.. Her zaman o kadar neşeli, o kadar... haaa ooooffff... o kadar hareketli ki... Onu bu şekilde görmek sinirlerimi bozdu Cesur..."

"Haklısın abi, ciddi bir problem olduğunu zannetmiyorum. Pınar, sağlıklı, güçlü bir kadın... Muhtemelen yorgunluktandır."

'O zaman neden yoğun bakıma yatırma gereği duydular!..' diyecekken, ortamı germemek adına ağzının ucuna gelen sözleri yutmak zorunda kaldı. "İnşallah abicim..." diyerek daha fazla konuşmaya tahammül edemeyen genç adam, çok kötü görünen kadını işaret ederken, "Sen Irmak'la ilgilen çok korktu." dedikten sonra cevabını beklemeden koridor boyu yürümeye başladı.

"Hı hı... Tamam abi..."

Bütün uzuvlarının kasılmasına sebep olan stresin etkisiyle volta atmaya başlayan genç adam, kendisini ceza evine kapatılmış bir mahkum gibi hissetti. Sonu, önünde duvar gibi uzanan yoğun bakım ünitesinin kapısında bitirdiği yürüyüşlerine devam ederken, aklına gelen onlarca senaryoyu savuşturmaya uğraştı. Artık bağırma, bir şeylere vurup kırma seviyesine yaklaştığı sırada, doktorun odadan çıktığını görünce, hızla yanına doğru ilerleyerek karşısına dikildi.

"Pınar'ın neyi var Salih Bey?"

"Çınar Bey..."

Ne adamın selamını, ne de başına üşüşen ailesini fark edecek durumda olan genç adam, tahammülsüz bir halde, "Neyi var?" diyerek bilgi edinme talebini tekrarladı.