Bana Ait

Bana Ait 38. Bölüm

El ele tutuşmuş sessizlik içinde yola devam eden kızlar, malikanenin bahçe kapılarının arkalarından kapanmasıyla, korkuyla birbirlerine döndüler. Arabadan inmelerini bekleyen korumaya ürkekçe bakarak hareket etmeden otururken, diğer yandan çıkmakta olan Çınar'ın sesiyle irkildiler.

"Bütün gün orada oturmayı mı düşünüyorsunuz? Bunun kaçışı yok... En nihayetinde konuşacağız, bir an evvel olmasında fayda var. İnin artık..."

"Biz!.. Peki..." diyen genç kadın, hareketlenen Irmak'ın ardından arabadan çıkarak hamileliği belli olmasın diye bol montunu çekiştirmeye girişti. Panik halde bakıştığı genç kızla, Çınar'ın yanlarına gelmesini sessizce beklerken, korumalarına direktifler vermesini izlemeye başladı.

"Hiçbir surette rahatsız edilmek istemiyorum Faruk... Cesur geldi mi?"

"Gelmiş efendim..."

"Tamam... Her hangi bir durum söz konusu olursa siz müdahale edin, ne yapacağınızı biliyorsunuz." demesinin ardından, adamın onay vermesiyle arkasını dönerek, "Evet hanımlar, buradan..." derken kıstığı gözleri, bir nebze olsun gevşememiş yüzüyle, evin kapısına yönlendirerek önüne geçirdiği bayanların peşinden içeriye girdi.

"Düz ilerleyin, sağdan ikinci kapı..."

Konuşmanın evdeki elemanlar dahil duyulmaması için çalışma odasına yönelmişken, salondan seslerini duyarak gelen kardeşine kızları işaret etti.

"Her şey yolunda mı abi?"

"Göreceğiz... Birinci ağızdan sen de durumu öğrensen iyi olacak... Ayrıca, sevgili bayanlarımızı tekrar ayırmamız gerekebilir."

"Yaaa... Şüphelendiğin konuyla mı ilgili?"

"Hı hı!.."

Arkasında Cesurla odaya giren genç adam, bir köşede duran kızların kendisini fark etmesini bekleyerek olduğu yerde dikildi. Aralarında fısıltıyla konuştuklarını görünce, ters bir bakış atıp susmalarını sağlarken, kardeşine kapıyı kapatmasını işaret ederek tekrar misafirlerine döndü.

"Evet... Hanımlar, oturun bakalım... Ah ne kadar kötü bir ev sahibiyim, sizden çok özür diliyorum. Önce şu üzerlerinizdeki montları alalım."

"Hayır!.."

"Hayır!.."

"Hııııımmm!.. Sıcak gelmeyecek mi? özellikle Pınarcım sana, kıyafetin dışarısı için bile çok fazla gibi..." diyerek genç kadının üzerindeki bol montu göstererek tepkisini bekledi.

"Yok...eee... Hayır, böyle çok iyi... Biraz üşütmüşüm de o yüzden!.."

"Hı hı... Demek öyle, tüh üzüldüm..." derken kardeşiyle göz göze gelip sinirle kafasını sağa sola salladı. Aynı esnada Irmak'ın sesini duyunca, başını çevirip keskin bakışlarını kızın yüzüne dikti.

"Çınar Bey, lütfen... Haaa offf... Neden isteğimiz dışında buraya getirildiğimizi anlayamıyoruz?"

"Anlarsın Irmakçım, oturun..."

Emir cümlesiyle eliyle gösterdiği koltuğa komik bir şekilde geçen kızların, kucaklarında çantaları ile oturmalarını bekleyerek kardeşiyle beraber karşılarına geçip yerleşti. Bir süre nereden başlayacağına karar veremeyen genç adam, suçlu ifadeleriyle yüzüne bakan misafirlerini izledikten sonra yumuşak bir giriş yapma kararıyla konuşmaya başladı.

"Evet bayanlar, görüyorum ki beni hafife alma konusunda ısrarcısınız."

"Neden bahsettiğinizi anlaya..."