Kod Adı:KILIÇ

25.Bölüm

Gitme desem de kalamazdın...

Haziran,2015

  O gün o masaya gelip oturdu Serap.Davete icabet eder gibi.Yağız'ın hemen yanına.Sahneye henüz çıkmadığından"Beril'i çok merak ediyorum.Çitlembik nasıl da güzel olmuştur."deyip durdu.Sanki kırk yıldır tanıdığına yaptığı iltifatları dillendirdi oracıkta.Ve Melek yitip gitti.Soldu gönlü.O kadın o masada oturduğu her an soldurdu onu.Ömründen birkaç yıl gitti o dakikalarda,saatlerde.Bu nasıl bir felaketti ki sessiz ve ansızın yakalamıştı onu.

Bu nasıl vurgundur ki en mutlu gününde yaka paça kaldırıp attı onu.

Silkelendi bir yanları.Yağız'dan o an oracıkta nefret etti.Bu yüzdendir ki bir daha dönüp yüzüne bile bakmadı gösteri boyunca.Yanında oturan annesi bildiği kadının telkinleri ile sağlam durdu o gün orada.Ortamdaki gerginliği,ablasındaki hüznü gören Zeynep ise eteğinden ayrılmadı.Yabancı,daha önce hiç görmediği bu süslü kadını hiç sevemedi.Zaten onun da öyle bir derdi yok gibiydi.

Yan yana oturdular !Nasıl bir kadındır ki bu sahiplenmişti kendi kızını.Kocasının çocuğu diye de böylesi olamazdı.Küçük düşürülmüştü Melek.Yağız'ın hiç böyle bir gayesi yoktu bunu bilemediğinden öfkesi her geçen an büyüdü.

Yalnızca saygı istemişti ondan.O da cevabını tokat gibi yerleştirmişti.Hayli okkalıydı bu...

    Yağız kovulmayacak kadar münasebeti olan bu kadına nokta koymanın farkındalığında oturdu durdu.Her koyduğu virgüle daha berbat senaryolara yazıyordu.Birliktelikleri Serap'ın mutluluğu üzerine kurulu iken kendi ricalarının bile bir yeri olmadığını yine yüzüne çarpmıştı yanında oturan kadın.Serap!.

Yağız bütün gece gözlerine baktıysa da dönmedi o yeşil gözler kendisine.Hiç şansı yoktu!Bu kez fenaydı durum.

     Melek o gün sancılı düşüncelerin esiri oldu.Bile isteye yaptığını sandı Yağız'ın.Yoksa nereden bilebilirdi ki kadın.Hiçbir şey hak etmiyordu bu adam!Karşılaşmaları kocaman bir hataydı!Bu masada bu şekilde oturmaları büyük bir rezillikti!Hak edilmeyen bir oyunun son saatlerini izleye dursun adam o içinde peydah olan bedbaht düşünceleri son kez tutuyordu.İliklerine kadar acıyı hissederken öncesinde hiç böyle küçük düşürmemişti hayat ,bunu fark etti.Meraklı Nilsu'nun annesine bile yapmaktan kaçındığı açıklamalarda gördü ki.Değersizdi bu adam!Hiçbir iltimasa değmezdi!Oysa gerginlik olmaması için yıllardır arkadaşı olan kendine ağabeylik yapan Cem'i de çağırmamıştı o.

Yağız ise kendini o an oracıkta ifade etmenin sabırsızlığı içine düştü.

Karısı olacak Serap böyle oyunlar yapardı.

Oysa sabah söylemişti davetiyenin gelmediğini.Melek'in gönderildiğini söylemesinin aksine.Pek tabi biliyordu bu mutlu gün Serap'ın yersiz komplekslerine kurban gitmişti.Yalanları,planları,dolambaçlı oyunları!Hepsi diken olup battı o gün orada adama!

Serap ile olmak hataydı!

Tahammülünün son sınırını, büyücek masada yanında oturan kadın her saniye daha da fazla tüketti.Gösterinin ardından Beril'e sevgiyle yaklaşsa da küçük kızın da tahammülü yok gibiydi.Çıkışa çağrılan taksiyi görmesiyle "Ben bırakırım sizi." diye döndüyse de Melek'e,yüzüne dahi bakmadı.

Muhataba bile alınmayan sözlerinin eteğinde kızlarının elinden tutarak yanından geçip gitmişti kadın.Tam sağından!

Solundaki gaip telaş ise küçük kızının kendisine bakarak yürümesinde vuku buldu.Safi acıydı bu!Hayatındaki yanlış bir insanın neden olduğu bu sahne çok acıydı!
Gözlerine bakan küçük kızına yolladığı küçük tebessümü koluna giren Serap soldurdu.