20.Bölüm

4.4K 299 35
                                    

Ecelin olurum!
Mayıs,2015
      Yağız ceketini alıp söyleyemediklerinin acısıyla çıktı evden.

Melek'e hep lal olan dili...

       Ta ezelden beri susuyor gibiydi tüm hissiyatı.Ta ezelden beri gidiyormuş gibi geldi merdivenlerden inerken.İçeride kendi canından kanından olan bir evladı daha yeni bulduğundandı belki de içinde yaktığı hasret türküsü.
Belki de...

Asıl olarak Melek'e söylemek istediklerine karşı susma gerekçelerineydi.İçinde kopkoyu bir acı alazlanıp duruyordu.Acıtıyordu bu canını .Melek'in mahvoluşu çizgi çizgi yüzüne,alev alev harelerine yerleşmişti.Görüyordu!Elindeki o yara,örneğin.Alışkın olduğunu söylemişti.O ise o günü düşündüğünde bugün bile uykuları kaçtığını,nefesi daraldığını söyleyememişti.
Oysa geçmişteki gibi yarasından öpmek istemişti kadını...
Sadece susmuştu.Konuşacaklarının bir mahiyeti yoktu.Ona istediği cevabı veremeyecekti.İçindeki yangını kelimelere dökemeyecekti.Ona 'Gel!' diyemedikten sonra gitmelerinin bile anlamı büyüktü.Bu yüzdendi ardını dönüp gitmeleri.Birden düşledi.Bir eve ait olduklarını düşündü!İndiği merdivenleri bir daha tırmanma düşüncesinde bulundu.Buna teşebbüs etti.Düşüncesinde yanlışlık aramadı Melek gibi,yanlış bile bulmadı hatta.

Hep doğruyu yaptığından yanlışlıkları hayal etmek tutunduğu dalıydı.Ümidiydi,umuduydu...

Son iki buçuk senedir Afganistan'daydı.Uzun vadeli bir görevdi.Yeniden İstanbul'a döndüğü vakte gelmişti bu karşılaşma.İşin şansı burasındaydı ama Haziran başında yine sınırdışına çıkacaktı uzun vaadeli olarak.
Uzun vadeli...
Hiçbir görevine süre zarflı gitmezdi.Ardında bıraktıklarını önüne alıp düşünmezdi.Bambaşka bir insandı her gittiği yerde...Yaşı kırka doğru yol alırken Ortadoğu'yu avucunun içi gibi biliyordu.CIA'in,MOSSAD'ın bile giremediği yerlerdeki isim oydu.Lakabı yine 'Kılıç'tı,devlet içinde farklı emelli insanların tüm tufa çalışmalarına rağmen yapıyordu görevini.Hep o güvendikleri vurmamış mıydı sırtından!'Kılıç Ali', istihbarat raporlarını içlerinden birileri sızdırdığından deşifre olmuştu.
Melek'in hayatına mal olmuştu bu sızma..
Hayatına mal olmuştu Melek'in.Bunun farkındaydı.Aslında hayatında olan herkesin bir şeylerine mal olmuştu.Onlara varlığı ile yine derman olsa da ,Melek'e ardını dönmesiyle çok daha fenasına sebep olmuştu...

Biliyordu.

Cezası kendisine bile itiraf edemeyeceği kadar kuvvetli bir etkiye sahipti.Kabuslarında gelip yakasına yapışan,aklına vurduğu vakit çaresizlik ile kıvrandıran.

Melek kendini bir daha affetmeyecekti!Ömrü hayatında bir daha onunla olamayacaktı.

Nefesi nefesine karışmayacaktı...

Her bir dönemecinde bir şeylerden feragat ederek ilerlediği hayatında biliyordu ki bu bir zorunluluktu.

Aksi halde fena sonuçları olabilecek bir zorunluluk!

Merdivenlerden zemheri bir ayazda çırpınan duygularını silkeleyerek inerken ,hissetti.Biri vardı apartman boşluğunda.Çıkış kapısının önüne inecekti birkaç basamak sonra.Işıklar söndü.Birinin kendine doğru hareketlenmesini yön kabiliyeti ile tayin edip ardını döndü çabuklukla.Kolu ile adamı duvar arasına çabucak sıkıştırdı.
     Hareket ile sensörlü ışıklar da açılmıştı.Gördüğü simayı hemen tanıdı.Veli'nin  köpeği,Sinan.
"Bu sefer de mi olmadı Kılıç?"dedi Ali'ye doğru.
     Çekirdekten Veli'nin adamıydı.Çok güvenirdi Veli ona.Yaşı kırk ya vardı ya yoktu.Esmer teni,siması Veli ve Necmi'nin memleketlisi olduğunu gösterse de İstanbul Türkçesi ile konuşurdu her daim.
"Postunu birgün fena delerim."dedi ondan hazzetmediği sesinden ve yüzünün ifadesinden anlaşılacağı üzere.
    Hiddeti de kudretliydi Ali'nin.Dediklerinde ciddi olacağını da biliyordu Sinan.İnsanın düşmanı dostundan daha iyi tanırdı düşmanını...
    Güldü Sinan.Deyim yerindeyse pis pis.
"Karşıma çıkamayanlar hep arkamdan vurduğundan, artık ıskalamam!"dedi Ali.Meydan okudu!Hala kolu adamın boynundaydı, duvar dibinde canını sıkarsa öldürürdü.
"Ne istiyorsun?"diye devam etti.
"Önce bir konuşma payı bırak."dedi pişkince adam.Ali bunun üzerine bıraktı adamı.Yine tetikte.
Hep hayatta olduğu gibi...
"Veli Baba seni görmek istiyor."
"Sahibinin keyfi yeni mi yetmiş?"dedi Ali hiddetini küçük harflerle konuşturarak.Kızını bulduktan sonra hesap sormaya Veli'nin malikhanesine gitmiş,içeri alınmamış;kendi yöntemleri ile girdiğinde ise gerçekten evde olmadığını görmüştü.

Kod Adı:KILIÇWhere stories live. Discover now