When We Held Hands

Chapter 48

"Don't ever dare touch my daughter." Mariin na bungad ni daddy. 

Daddy...

Nakuha naman ni daddy ang atensyon nito at doon ko na inabot ang pocket ng romper ko kung asan ang knife. 

Binuksan ko iyon at dahan dahan na inalis ang nakatali sa'kin. 

"Oh, look who's here. Ginayuma mo ang pinakamamahal ko!" Sigaw nito. 

He really is crazy. Ba't hindi pa nadadala 'to sa mental? 

"Can you stop this bullshit and freaking let this all go?!" Dad closed his fist. 

"Why would I stop, Mr. Jules? Nag mahal lang naman ako. Pag dating sa pag mamahal wala ka namang ginagawa na mali." Natawa na talaga ako sa sinabi niya. 

"Bullshit, possessive ka na kasi." Umiling ako at tinignan siya habang nakangiti. 

"Ang brat mo pala? Kailangan lahat ng gusto mo masusunod noh? WELL, FUCK OFF AND WAKE UP! This is REALITY. Hindi lahat ng gusto mo masusunod." The last thing I knew that he grabbed me by the neck and pointed a knife at me. 

I smirked, "Go on. Tignan natin kung saan ka dadalhin kapag tinuloy mo." Hamon ko.

Hinarap niya ako kay daddy. 

Dad seems calm but he isn't, I can't help but to smile. I'd rather risk my life kaso na tignan ko sila na nasa ganitong posisyon. 

"Hindi na talaga makakalabas ang anak mo na buhay, ang ingay ng bibig e." Binitawan niya ako at may kinuha siya doon sa drawer. 

Tumingin siya saakin at ngumiti, "Nakikita mo ba 'to? Pampatulog 'to. Gusto mo ba matulog muna at h'wag ng magising?" 

Sleeping pills huh. 

Tinagilid ko ang ulo ko, "Baka ikaw kakailanginin mo." Bored kong sabi dito. 

Hinawakan niya ang mukha at pilit na buksan ang bibig ko. Nang nag tagumpay siya ay binuhos niya sa bibig ko iyon. 

I just closed my mouth not trying to swallow. 

Sinipa niya ang sikmura ko rason kung bakit ako nag suka. 

Hindi niya napansin na lahat ng sleeping pills ay nasuka ko din. 

"Lunokin mo 'yan!" Sigaw niya. 

Blood is also in the floor. 

Nag kunwari ako na hirap na hirap na lumunok. He smiled and seems to be satisfied that I faked swallowed everything. 

"Sasama na ako! Sasama na ako!" Mom shouted while crying, "Anak! Anak!" She called for me.

Nanghihina na din ako sa pag sipa ng gagong iyon sa'kin. 

"M-Ma." I smiled at her. 

She looked at me with worried eyes, "I'm so sorry, Anak." Humikbi siya. 

Umiling ako, "No, no. O-Okay lang po." I coughed yet I managed to smile.

Umiling siya, she's very hurting. Mom... 

"Sasama na ako sa'yo. Paalisin mo na sila dito." Mom pleaded. 

The creepy creep creep gave her a victory smile and looked at her, "But, I won't let that happen. Just to make sure na wala ka nang babalikan na kahit na sino sakanila is to end their lives." Tinututok niya ang baril kay daddy. 

Ang dami naman nitong armas. Nag te-teleport ba 'to? 

Daddy breathed and smiled, "Go on."

Nakatingin lang si mommy kay daddy na naiiyak, shouting to spare our life. 

That's not how it works, mom. 

Nakatayo na ako ng maayos, bago niya ipaputok ito kay daddy, mabilis ako na humarang sa harap nito. 

*BOOM* A very loud gun shot filled my ears before I fell down. 

Lumapit na kaagad ang mga lalake sa tatay ni Analie at nilagyan na ng handcuffs ito. 

Sigaw siya ng sigaw na babalik siya. 

But the only thing  I can think off is... It's over. It's over.