Blue Moon🌙!//Sehun

Bölüm 14 🌒

-"Bari utanmıyor musun eskisi önünde yenisi ile fingirdeşmeye? "

-"Okçu da da iyi mide varmış ha baksana buna katlanıyor. "

B:"Eskisi derken haa.... Maçta kemiklerimi kırıp tuz buz eden kişi mi? Neden utanayım onun yerine? Ayrıca erkek arkadaşım ulus birincisi olmasa bile bir kıza karşı asil davranmayı bilen biri. Kişilik önemli onun için başarı yada görünüş değil.İnmiyorsanız yolu kapatmayın! Ha dikkat et de o kişinin rakibi olursan sakın ona arkanı dönme ve kemiklerine iyi bak tatlım."

Umarım söylediğim bu yalandan ötürü tanrı beni cezalandırmaz diyerek havalı ve cool bir şekilde asansörden indim. Hızlıca yürüyüp köşeyi döndüm ve yavaşlayınca koca bir nefes verdim.Posta koyacam diye öbür tafa ben postalanacaktım az kalsın kalp krizinden.

Akşam grup toplantısından sonra biri tehdit eder gibi bana baktı ve yarışmaların başladığı zaman düşük puan almamamız gerektiğini dehşetül vahşet bir şekilde anlattı.Yine sinirli uyuz kişiliği üstündeydi. Toplandığımız sınıftan en son ben çıktım nedeni ise biri hizmetçi misali beni kullanmıştı. Sırf onlara karşı borçlu hissetmesem her dediğine boyun eğmezdim son günlerde.Tamam bu sefer gerçekten aşık olduğumu kabullendim onun gibi birine ama aşık oldum diye de aptallaşmadım ezikleşmedim.Ve bu maçlardan sonra ona yapacaklarımı unutturmuyordu bana.Sıraları yerleştirmiş ve kapıyı kapattıktan sonra yan tarafımı dönünce Sehun ve Chanyeol'ün rakibi olan kişi gülümseyerek bakıyordu. Çocukla bir konuşmam ya da düşmanlığım yoktu ama Chanyeol'ü incitmişti onuda unutamam.Zoraki bir gülümseyip yurda gitmeyi planlıyordum.

İki adım sonra kararan koridor ile etfrafa göz attım. Sanırım tüm yurt dahil şehrin her yerinde yine gitmişti elektirik. Alt yapı sorunu vardı son günlerde ve bunun sık sık olması can sıkıyordu.

-"Yurda gitmene yardımcı olabilirim korkuyorsan. "

B:"Telefonum var sorun..... "

Lanet olsun mi telefonu şarja takan beynime. Ama olayı hiç de bozuntuya vermeden yürümeye devam ettim. Belki 8 belki 10 adımdan sonra omzumdan tutan kişiye sinirle döndüm.

B:"Bana bak çocuk abime yaptıklarını unutmadım.Şuan o elin sağlamsa asilliğime ver!Eğer takımımdan aşka birine zarar verirsen dehşetül vahşet öldürürüm seni!Şimdi bırak kolumu!Anlaman mı kıt?Kendim gidebilece...... "

-"Tam önünde merdiven var. Yarışmalar öncesi yaralanmak istemezsin değil mi? "

B:"Huh?"

-"Işığın yoksa yar..... "

Sehun:"Size gerek yok. Kendisini almaya geldim zaten. Abin meraklandı.Nerdeydin?Telefonun nerede hem?Aradım aradım açmadın!"

Kolumu tutup hızlıca diğer koridorun yönünde yine aynı hızda ilerledik. Hiç bir şey demedim çünkü desem de beni anlamayacaktı zaten .Durduğun da sıktığı bileğimi sıvazladım.Nasıl morartacak kadar gücü olabilirdi bu püf desem uçacak kişinin.

Sehun:"Ne yaptığını sanıyorsun ha? "

B:"Özür dilerim konuşmam bir daha. "

Benden böyle bir cevap beklemiyordu ki şaşkınca baktı bir an. Sonra her zamanki klasik kızı duvar ve arasına almalar falan. Hiç de etkilenmedim. Yalan değil gram his oluşmadı kalbimde.

Sehun:"Yarışmalar.... "

B:"Merak etme elimden geleni yapacağım ve birinci olacağız Sehun. Ne pahasına olursa olsun birincilik kupasını kaldıracağız. Şimdi gidelim mi? Karanlıktan korkuyorum. "

Arkamda bırakıp bir iki adım attıktan sonra durdum ve geri döndüm. Laf sokmadan yapamazdım çünküm.Bu benim doğamda vardı!

B:"Oh Sehun bana onunla bununla konuşma seni herkesten kıskanıyorum diyorsun ama sen o kızla kikrdeşirken kırılan kalbimi hiç düşünmüyorsun! Gelme yolumu kendim bulabilirim! Maçımı izlemeye de gelme!"