🌹Lina'nın B612'eki Kitap Fabrikası Gururla Sunar!!🌹
~Blue Moon - 藍月亮~🌙
~Chan:"Sehun ondan daha fazla saklayamazsın."
~Sehun:"Biliyorum ama benden korkuyor Hyung."
~Se Na:"Senden değil kurt formundan korkuyor.Hem okul yakında bitecek ve gideceğiz...
🌙"The true sign of intelligence is not knowledge but imagination. ~~Aklın gerçek kaynağı bilgi değil hayal gücüdür."🌙
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~~Blue Moon - 藍月亮~~
⛅Bölüm:10
Gözlerimi başımdaki ağrı ile açtığımda beyaz ışık süzmesi bir an kamaştırsa ve yaşarsa da tanıdık seslerin kulağıma dolması beni daha çok ilgilendiriyordu.O babamın sesi miydi?Telefonla konuşuyor gibiydi.Sesi biraz yüksek çıksa da karşısındakine hala saygılı bir şekilde konuşuyordu.Kolumu kaldırmaya çalıştım ama felç olmuş gibi yerinden bir milim oynamadı bile.Sonra şimdi uyanamam dedim kendime.Uyanırsan ona karşı tek kelime edecek sözüm yoktu.Kendimi toplamalı ve son konuşma yapmalıydım onunla.Kim olduğumu bana söylemeli ve yapışan parazit gibi yaşamamalıydım Park ailesine.
Arada bir uyandığımda bazen odada biri oluyor bazen boş oluyordu.Elimin üstündeki damar yoluna bakmadım bile çünkü baksam kendimden geçiyordum her zaman.Yorganın içinden çıkardığım diğer kolumla güneş ışığını yarıp duvardaki saate baktım.Tarih doğruysa 34 saattir kendimde değildim.En son kaza yerindeki ayağımın sıkıştığı otobüs patlayacaktı.Demek ki kurtarmış yardım ekipleri beni..Biraz daha olanları düşündüm.Söylediklerinde hakılılar ailem ve diğer herkes bela çeken makineden farkım yoktu.Kalkıp tuvalete girdim ve çıktıktan sonra yanımdaki serum askısını sürükleyerek kapıyı açtım.Korumalar hemen önümü kesti.Kapıyı geri kapatıp sen kimin ile aşık atıyon?Ben 20 korumalı evden kaçmış adamım demek geldi içimden bağıra bağıra ama tek yaptığım sallanan vücudumu geri yatağa götürmek oldu.Doktorun gelmesi ile kapattığım gözlerimi açtım.Cart dedi curt dedi ve beni yatağa mahkum eder gibi konuşmasına göz devirip yorganı başıma çektim.Akşama doğru yine serum askısını sürükleyerek kapıyı açtım.Önüme kesen korumayla göz göze gelip bu sefer sözlerimi bir bir sıraladım.
B:"Bu seferde buradan kaçırtmayın adamı!Alt tarafı bahçeye dolanmaya çıkacağım."
-"Dinlenmeniz gerek efendim."
B:"İyiyim ve çekil önümden!"
-"Yatağınıza dönün küçük hanım.Lütfen."
B:"Bak kendini siyah takım elbisenin içinde iyi göründüğünü sanan çirkin yaratık!Seni işinden edecek şeyler yaparım ve hayatın kararır!"
-"Efen...."
-"Bırakın çıksın Bay Kang."
Babam koridorun ortasında başka bir koruma ordusu ile geliyordu.Yanında sekreteri ve her zamanki sağ kolu Ho amca olmasa mafya babası diyeceğim ona.Yan koridora döndü ve doktorla görüşmeye gittiğini var sayarak serum askımı sürüyüp dışarı çıktım.En güzel manzarası mükemmel bir yer bulup oturdum.Dizlerimi de yukarı çekip başımı üstüne koydum.Babam ile yapacağım konuşmayı düşünüyordum.
