Once We Were Real

Chapter 19

Chapter 19

Two weeks na ang nakakalipas matapos ang insidenteng hindi inaasahan ng lahat. Inaakala nila na sa pananatili ni Leanne sa bahay ay mababantayan nila ito pero kahit anong paraan na ang ginawa nila para ilayo ito sa kapahamakan, tila si Leanne mismo ang lumalapit dito. Labis na pag-aalala, sari saring emosyon ang lumabas sa kanilang buong pamilya. Inakala nilang tuluyang mawawala sa kanila ang dalaga, hindi sila sumuko sa pagdarasal, hindi nila sinukuan malalapagsan ni Leanne ang pasubok na ito.

"Ley! Leanne!" mabilis na tumakbo si Loira sa kwarto ni Leanne nang mapanood ang balita sa tv gayong mga nagbabagsakan na gamit na nanggagaling sa kwarto nito. Hinihingal siyang marating ang kwarto nang madatnan ang kapatid na nakahalundusay sa malamig na lapag. "Lexus! Kuya Larry! Tulong!" tawag pa nito sa kanyang mga kapatid.

Nagsidatingan ang mga kapatid, hindi makapaniwala sa nasaksihan. Unti unting naglalabas ng bula ang bibig ni Leanne kaya mabilis na tumawag sa hotline si Lexus. Tinawagan naman ni Larry ang kanilang mga magulang. Napansin din nila kung anong pinapalabas sa tv, si Harvin at Anaries.

"Hindi sana si Harvin ang dahilan niyan." Ani Larry.

Mabilis na rumesponde ang tulong, nilagay sa stretcher si Leanne at mabilis na nilagay sa ambulansya. Sumunod na lang din naman ang mga kapatid nito. Nang makarating naman sila sa hospital, agad naman nilang pinuntahan ang emergency room pero pinagbawalan silang makapasok.

Few hours, ibinalita naman sa kanila ng doctor na good condition na si Leanne but the doctor suggested, that after this, kailangan na ni Leanne magpatingin sa isang specialist to support her self.

They have come with any thoughts, what ifs and so on but the one thing they want is maging okay lang si Leanne. This won't happen kung noon pa lang, pinakelaman na nila si Leanne at hindi na hinayaan pang umabot sa ganito ang sitwasyon. Unti unti unti naman nilang naiintindihan ang lahat, sa kondisyon ni Leanne pero hindi nila makuha kung bakit hirap si Leanne na i-open ang sarili, maging sa kanyang pamilya.

And also, Harvin got the news. Gustuhin man niyang bumisita sa hospital ay hindi niya magagawa dahil hindi maganda ang pahihiwalay nila—not in a relationship way—kundi kung ano man ang namamagitan sa kanila, tinapos na nila but he can't just watch her fall, kung may gagawin man siyang paraan, hindi niya alam kung magiging okay pa ang lahat.

"What's her condition now? Is she's making a progress?" tanong naman ni Loira sa doctor.

Tumango naman ito, "yes, I can see some differences from her action but it is still a long way para maging healthy state ulit ang condition ni Leanne. We're doing our best para magkaroon ng development and rest assured na kapag nakalabas na siya dito, muli niyo siyang makilala..."

"Pero doc, paano maiiwasan 'yong mga triggering thoughts and self-harming?" tanong naman ni Lexus.

"We're working on it, may mga activities kaming ginagawa para madivide ang pag-iisip niya from those things. It is step by step pero makukuha rin natin 'yan." Kahit papaano ay nakampate naman ang magkakapatid ng marinig nila ang balitang iyon sa specialist ni Leanne. "So, kung wala na kayong maitatanong, I can send her here para makausap niyo na—but remember, only good things lang because if it does trigger her emotion, she'll get distracted ulit, so iyon lang."

Nag-usap naman ang tatlong magkapatid na 'wag come up sa mga bad memories or anything na makakasama kay Leanne. Ilang saglit lang din naman ay dumating na si Leanne, inaalalayan naman ito ng mga nurse hanggat sa lumapit na mismo ang mga kapatid nito at agad na sinalubong ng yakap.