Even if I die, It's You (COMPLETED)

Chapter 10

-10-

Gerald POV:

"Sa ngayon, hintayin na muna natin siyang magising para malaman natin kung may kumplikasyon pa."

Sabi nang doctor samin.

"Salamat Doc"

Tumango lang ito at lumabas na sa room na ito. Lumapit sila Tita Yuri kay Yurika na ngayon ay mahimbing na natutulog. Halata parin sa kanyang katawan ang mga pasa.

Nagtaka kami nung una, pero nalaman rin namin sa mga bata na pagdating ni Yurika ay agad itong sinampal nang dalawang beses. Kaya simula nang sampalin ito ay lumaban si Yurika kay Xyron. Hanggang sa mauwi sa barilan. Nung nakapasok na kami sa loob ay balak ni Xyron na barilin si Yujae dahil lumapit ito sa mommy niya para tulungan pero si Yurika ang sumalo nang bala kaya simula nun ay nasa likuran ni Yurika ang mga anak niya na dama ang takot sa kanilang ama.

"Im sorry------"

"Hindi ko matatanggap ang sorry mo ngayon, Xyriel. Hangga't hindi ko pa nasisilayan ang paggising nang anak ko."

Malamig na sambit nito kay Tita Xyriel. Napatango nalang ito. Halata sa kanyang mukha ang lungkot. Tss. Hindi naman magkakaganyan sila Tita kung hindi dahil doon sa gagong Xyron na iyon!

"Ano bang nangyari sa anak niyo? Bakit niya nagawa ito sa anak namin?"

Kalmado na tanong ni Tito. Tahimik lang kaming nakikinig sa usapan nila. Dahil ayaw naming makisabat sa usapan nang matatanda samin.

"H-indi ko alam. Kahit kami nagulat nang malaman ang pangyayaring ito."

Sagot ni Tito habang yakap niya si Tita Xyriel na ngayon ay humihikbi na.

"Hindi na namin hahayaang maulit ito. Kaya mas mabuti nalang na mag divorce nalang sila. Ayokong makita ang anak ko sa ganitong kondisyon. Dahil masakit para sakin.."

May tumulong luha narin kay Tita Yuri. Minsan lang namin siyang makitang umiyak. Dahil madalas ay nakangiti ito at walang lungkot na nadarama. Kaya bago samin ito. Napatingin ako sa mga kasama ko, maging sila ay nakatingin lang kay Tita at may halong awa sa kanilang tingin.

Mahirap nga rin naman sa isang magulang na makitang nakahiga sa kama ang anak niya at may mga pasa at tama nang bala sa katawan..

"Pero---- paano yung mga apo natin? Paano sila?"

Lumapit si Tita Xyriel kay Tita Yuri pero hindi man lang ito tinapunan nang tingin. Nakatingin lang siya kay Yurika..

"Pwede niyo silang bisitahin. Hindi namin sila ipagdadamot."

"Paano si Xy-----"

"Bahala na siya sa buhay niya. Wala na akong pakialam sa kanya. Simula nang gawin niya ito sa anak namin ay kinalimutan ko na siya bilang PANGALAWANG ANAK ko."

"Please, Yuri.. Pag isipan-----"

"Napag isipan ko na ito, kaya hindi na iyon magbabago. Hintayin niyo nalang ang divorce papers na ipapadala ko sa inyo para pirmihan nang anak niyo."

"Nagmamakaawa ako. Please, wag namang ganito.."

Lumuhod si Tita Xyriel sa gilid nila Tita Yuri. Agad na lumapit sa kanya si Tito at naawa narin siya sa asawa niya dahil sa pagmamakaawa nito.

"Alam kong mahal nila ang isa't isa-----"

"Lintek na pagmamahal yan! Dahil diyan napahamak ang anak ko! Alam kong mahal niya ang anak ko, pero kung ganito pala siya magmahal na aabot sa patayan. Edi sana, AKO nalang ang pumatay sa kanya para siya ang nakahiga dito at hindi ang anak ko! Nanay ka, Xyriel. Kaya alam kong nararamdaman mo rin itong nararamdaman ko. Dahil walang magulang na gustong makita ang anak nila sa ganyang kalagayan! Kaya kahit magmakaawa ka diyan, hindi na magbabago ang isip ko. Kahit lumuha ka pa--- o kahit kayong mag asawa, isama mo na rin yang gagong anak mo! Kahit magmakaawa pa kayo, wala na akong pakialam sa inyo."