Krzyk rozkoszy || Boys Love ✔️||POPRAWKI||

Z dziennika stalkera [2]

Kiedy przechadzasz się po szkolnym boisku, a twoje włosy rozwiewa ciepły wiatr, czuję, że moje serce ma ochotę uciec z klatki piersiowej i pognać gdzieś hen daleko, do odległej galaktyki.

Eksplozja uczuć panoszy mój umysł, kiedy patrzysz w niebo, a uśmiech rozkwita na twoich ustach. Wtedy myślę, że najpewniej dumasz o przyjemnych chwilach ze swojego życia... A ja, marzę. Marzę o tym, aby przeżywać je wraz z tobą.

Często siedzisz na trybunach i spoglądasz w dół, jakbyś na kogoś czekał. Twój wzrok jest nieobecny i zamyślony. Zaciągasz się dymem papierosowym i wypuszczasz go w górę, bacznie obserwując unoszące się ku górze białe kłęby.

Ciągle zachodzę w głowę, czy jest w twoim życiu ktoś wyjątkowy, ktoś przy kim twoje serce szaleje na równi z moim, gdy na ciebie spoglądam... Wiem, że jest jeden chłopak... Często spędzacie razem czas. Wygląda na to, że jesteście naprawdę blisko. O wiele bliżej niż zwykli przyjaciele...

Ten chłopak jest blondynem, tak samo, jak ja, więc czemu to nie mnie dostrzegasz pośród tłumu? Czy to dlatego, że on jest wysoki? Może to, dlatego że jest wysportowany? Najpewniej winny jestem ja, ponieważ wolę kryć się za ścianą budynku i spoglądać na ciebie z rozmarzeniem...

W moim sercu pojawia się ból, gdy tylko widzę was razem. Dlatego, kiedy pojawia się twój przyjaciel, ja znikam, jakby w ogóle nigdy mnie nie było...

Snuję się samotnie, niczym cień, po budynku szkoły. Raz na jakiś czas przystaję i patrzę przez okno. Czuję się podle, z tym co robię. Śledzę każdy twój ruch w szkole i poza nią. Wiem, co robisz, kiedy jesteś zdenerwowany. Wiem, co robisz, kiedy jesteś smutny, ale przede wszystkim, wiem to, jak wspaniale się uśmiechasz, kiedy jesteś szczęśliwy. Wtedy i ja się uśmiecham. Bo możliwość patrzenia na ciebie, jest wszystkim, co posiadam.

Nie wyobrażam sobie, że ktoś mógłby odebrać mi tę cząstkę mojego życia... Im dłużej na ciebie patrzę, tym bardziej mi ciebie brakuje...