Chapter 15: The Warning...
Isang lingo na naman ang lumipas at walang pagbabago kay Yvonne, laging nakainom, laging hinahatid ni Jonathan at Jheng sa bahay nila, binibihisan, pinupunasan….gabi-gabi….
Kada uuwi ang kaibigan niya, wala siya sa bahay…. Araw-araw….
Araw-araw siyang naghihintay sa park, nagbabakasakali….na may makuhang sagot sa lahat ng tanong niya…
Tulad ng inaasahan, pagkagaling sa klase, umuwi si Jheng ng maaga para matingnan ang kaibigan niyang iniwan niyang mahimbing na natutulog nung umagang iyun.
Jheng: O__O!!! Asan ang bruhang yun???? Maaga pa para sa duty niya ah!!
( '-') (._. ) (°-°) ( ._.) ( '-')
Lahat ata ng facial expressions nagawa niya na habang iniikot ang buong bahay. Isip-isip siya ng pwedeng puntahan ni Yvonne….
Jheng: Hindi pwedeng sa gym dahil umaga yun kadalasan nagpupuntang gym eh, *hanap-hanap siya ng clue sa kwarto, at nakita niyang wala ang gitara ng kaibigan* ba---ka…. :(((( hindi pwede!!!!! Eto na naman eh!
Alam na alam niyang sa park lang pwedeng magpunta si Yvonne…. Sinabunutan niya ang sarili niya kasi alam na alam niya ang gagawin ng kaibigan nia sa park na iyun…..Para kumanta, para maghintay…. Para umiyak…..
Masakit sa kanyang nagkakaganyan ang kaibigan, masaklap naman kasi talaga ang nangyari eh, although it has been just a month, pero alam naman ninyong lahat na naibigay niya lahat….. tapos bigla nalang siyang iiwan, clueless….
Kahit gustong-gusto ni Jheng puntahan ang kaibigan dahil alam naman niyang kailangan nito ngayon ng karamay, mas minabuti nalang niyang mag stay sa bahay nila para gawaan ng assignment at notes si Yvonne dahil sa hindi nito pagpasok ng buong lingo at ihanda ang mga kailangan sa school para sa kinabukasan dahil pipilitin niya talagang papasukin ang kaibigan kahit pa maglasing na naman ito mamaya.
Jheng: Aba! Hindi ako papayag na masira ang pag-aaral ng kaibigan ko dahil sa hinayupak na iyun! Kung ayaw niyang pumasok aba kakaladkarin ko talga siya! *nakapamewang na sabi ni Jheng*
*Sa Park*
(Pakitingnan at pakiplay ang video habang binabasa...)
*I'm at a payphone trying to call home
All of my change I spent on you
Where have the times gone
Baby it's all wrong, where are the plans we made for two?*
“Andito parin naman ako eh, naghihintay…at patuloy kong gagawin ito hanggat ikaw na mismo ang magpatigil sa akin”
*Yeah, I, I know it's hard to remember
The people we used to be
It's even harder to picture
That you're not here next to me
You say it's too late to make it
But is it too late to try?
And in our time that you wasted
All of our bridges burned down
I've wasted my nights
You turned out the lights
Now I'm paralyzed
Still stuck in that time when we called it love
YOU ARE READING
'Pag Lumingon ka, AKIN Ka!
Teen FictionKapag nagmahal..... Hindi na magiging normal ang buhay mo... Maaaring masasaktan ka,,, magbubulagbulagan,,, magpapakatanga,,, ..... Nakakatakot di ba??? Pero kailangan mong maranasan lahat ng ito.... Para maranasan mo rin ang pakiramdam ng pag-ibig...
