Vast in Twilight

Hoe dan

POV Daisy:

We stopte bij de rand van de bos. Ik gaf ze een stapel kleding die ze in hun bek namen en in het bos liepen. Na een paar minuten kwamen ze tevoorschijn in Volturi kleding. Leah trok een vies gezicht en zei:'De geur is vreselijk.' Ik glimlachte en zei:'Na een tijdje wen je er misschien we aan." Leah zuchtte, maar zei niks. Seth glimlachte speels naar zijn zus en zei:'De kleding past wel bij je hoor.' Leah gromde naar hem en gaf hem een tik op zijn nek. Seth legde zijn hand op zijn nek en keek haar gekwetst aan. Ik glimlachte en we liepen naar de markt toe. Ik haalde ingrediënten om vanavond te gaan koken en liepen toen terug naar het kasteel. "Daisy daar ben je de meesters zochten je al." Ik glimlachte en zei:"Als eerst ga ik even wat drinken. Leah, Seth gaan julie mee?" Samen met de twee liep ik naar de keuken in de oost vleugel.

Klop..klop Ik schrok wakker en merkte dat ik in mijn eigen bed lag. Er werd op de deur geklopt maar dat kwam nauwelijks tot me door. Voor me stond een vampier die ik niet kende. Hij haalde helemaal geen adem en keek naar de deur. Hij had me vast en we waren weg. Ik werd neer gezet in een bos en de vampier was weg. Ik keek rond en zuchtte dit overkomt mij. 'Ik heb wat gevonden!' Ik keek om en zag een persoon in het zwart naar me toe komen lopen. Hij had een fakkel in zijn hand en hij bekeek mijn gezicht? 'Elizabeth Ross, ben jij dat?' Ik schudde mijn hoofd en zag Moniek achter hem staan. Ze schudde haar hoofd zachtjes en dat ik niet mocht zeggen wie ik echt was. 'Uhm nee, ik ben Stacy Simmons. Ik was aan het wandelen in het bos hier tot ik verdwaald raakte, weet u de weg naar de dichtbij zijnde dorp?' De man wees een richting op en zei:" Dertig minuten op een rustige tempo en je komt een cafe tegen. Vanaf daar kun je een taxi bellen die je naar huis brengt." Ik zei bedankt tegen de man toen hij zei:"O'Brien loopt wel even met je mee." Moniek kwam naast me lopen en vroeg na 5 minuten lopen:" Waarom ben je in Argentinië?" Ik keek haar geschrokken aan en herhaalde Argentinië. "Heel grappig ik ben gewoon in Italië hoor." Monieks gezicht veranderde van kwaad naar bezorgd. Ze pakte mijn hand en zei:"Vertel het me maar een andere keer, ik moet je hier weg halen. Die man van net is je oom." Ik keek haar verward aan. 'Van je vaders kant.' Ik slikte. Mama had vast een goede reden om me daar niks over te zeggen. 'Je moeder kreeg ruzie met je vaders kant na dat ze een vriendelijke vampier ontmoette die haar leven had gered. Zij wouden hem doden waardoor zij ervandoor is gegaan met hem. Hij is een nomade vampier met de naam Garrett." We begonnen te rennen en kwamen al snel bij een cafe aan. Moniek pakte sleutels uit haar tas en we stapte deze auto in:

We deden onze riemen om en Moniek reed snel weg. Ze pakte haar telefoon tevoorschijn en gaf hem aan mij. "Bel jou telefoon en zeg dat je nu in Rosario bent en je over 32 uur op het vliegveld in Rio de Janeiro bent." Ik knikte en belde naar mijn telefoon. De telefoon werd opgenomen door Leon. "Moniek?" Zijn stem klonk hees alsof hij uren lang had gehuild, zoals vampieren dat kunnen. "Uhm nee, ik ben het Daisy." Even was het stil en Leon schreeuwde door de telefoon. "Waar ben je? Ben je in orde?" Ik kaapte hem af en zei:"Ik ben onderweg naar Rio de Janeiro samen met Moniek, kunnen julie ervoor zorgen dat jullie daar over 32u zijn? Het is belangrijk." Even was het stil en Aro antwoordde: "We zijn onderweg, zodra we je hebben laten we je nooit meer uit onze ogen." Ik glimlachte en hoorde wind door de telefoon gaan. "Tot snel Aro." Ik wachtte niet op zijn antwoord en hing op. Ik zuchtte op mijn hart zat een harde druk die door de drang om samen te zijn ontstaan is. Zij zijn zonder twijfel mijn mates. Ik keek hoe de bomen voorbij vlogen en sloot mijn ogen.

"Wakker worden slaapkop." Moniek haar stem klonk opgewekt. Ze drukte een mes in mijn handen en zei:"Je moet een tracker uit mijn arm snijden. Anders kunnen ze me zo vinden." Ik pakte de mes vast en Moniek deed een kussen in haar mond. Ze had op haar arm een cirkeltje gezet om een builtje. Ik zette de mes ernaast en sneed het eruit. De tracker kwam eruit en Moniek wees met haar linker arm naar de verbanddoos. Ik maakte de wond schoon met alcohol en verbond hem met gaasjes waarna ik erover heen zwachtelde. Moniek glimlachte naar me en zei:"Nog 12u te rijden. Jij rijdt nu. Ik neem nog even paracetamol in en ga even slapen. Maak me maar wakker als er iets is." Ze ging moeizaam in de bijrijders stoel zitten en ik deed snel de gordel om haar heen. Ik stapte achter de stuur en deed mijn gordel om. Ik keek opzij en zag Moniek slapen. Ik glimlachte naar mijn zus en startte de motoren en reed weg. De navigatiesysteem had Moniek al ingesteld en de politie verklikker had ze ook aangezet.