Vast in Twilight

Verzorgen

POV Daisy:

Ik liet Leon om mijn bed vallen en liep weer naar de deur toe en draaide hem op slot. Leon sloot zijn ogen en kreunde nog een beetje van de pijn. Ik kroop tegen hem aan en zei:'Het komt goed ik ben er nu en ga nooit meer weg.' Hij relaxte en ik vroeg hem:' Waarom deden ze dat?' Hij keek me aan en zei:'De drie leiders wouden in jouw kamer terwijl je sliep, maar je had de deur op slot ik liep naar buiten en zei tegen ze dat ze je privacy moesten geven en je niks voor niks de deur op slot had. Ze vonden dat niet zo leuk en toen deden ze wat ze net deden.' Ik keek hem aan en vroeg bezorgd:' Sinds wanneer begonnen ze?' Hij keek me aan en zei:'Vanaf 3 uur 's nachts.' Ik keek hem aan en zei:'Hoe konden ze jou dat aan doen.' Op de halve zin sloeg mijn stem over. Leons lichaam zat nu te stuiptrekken en zijn gezicht zat nog vol pijn. Ik ging weer tegen hem aan liggen en zei sussend terwijl er tranen over mijn gezicht stroomde:'Het is goed ik ben er nu. Niks zal er gebeuren.' Na dat een kwartiertje te hebben herhaald hoorde ik iemand op de deur kloppen.'Mevrouw Daisy de meesters willen u spreken.' Ik keek kwaad maar de deuren en zei beleeft:'Vertel ze maar dat ik geen tijd heb voor hun onzin.' Ik hoorde een zacht' Ja mevrouw' na een tijdje werd er weer op de deur geklopt.'Daisy ik denk dat Leon zich moet voeden', ik herkende Felix zijn stem en zei:'Dan laat ik hem van mij voeden hij is te minste te vertrouwen.' Leon keek me aan en vroeg:'Weet je het zeker Daisy?' Ik knikte en zei:'Wij zijn beste vrienden ik vertrouw jou met mijn leven.' Ik stak mijn arm naar hem toe die hij voorzichtig pakte.

Hij zette zijn tanden in mijn arm en begin te drinken. Na een paar minuten maakte hij zich los van mijn pols en zei:'Dankje.' Ik knikte naar hem en liep naar de kleding kast en pakte een joggingbroek voor hem en een zwarte T-shirt waarop in het rood staat 'You can't touch me, my friend will kill you when you try!' Ik legde de kleding op hem neer en zei:' Kleed je om.'  Ik draaide mijn rug naar hem toe en zag dat de wond bij mijn pols al bijna dicht was. Leon zei:'Ik ben klaar je kunt omdraaien.' Ik draaide me om en zei:'Kom je mee dan gaan we rond kijken. Hij legde wou zijn cape pakken maar ik zei:'Dit heb je niet nodig.' Ik haakte mijn arm in de zijne en trok hem mee de deur uit. Ik liep naar de balie toe en zag dat daar een mens staat. Ze luisteren ook echt nooit. Ik liep naar haar toe en zei:' Wat kom jij hier doen?' Ze keek me aan en zei:'Ik werk hier.' Ik keek haar aan en zei:'Er is al iemand anders die dit werk heeft. U mag gelijk vertrekken.' De vrouw kijkt me aan en lachte en zei:'Ik volg alleen bevelen van mijn meester.' Ik keek naar Leon en wenkte met mijn hoofd naar de vrouw. Hij begreep het en gebruikte zijn gaven en zei:'Alles van dit gebouw vergeet je, je hebt hier niks te zoeken en komt daarom nooit meer hier terug.' Ze pakte haar spullen bij 1 en ging weg. Ik sloeg mijn hand in Leons hand en zei:'Dat ging goed.' Ik liep achter het bureau naar het plattegrond van het kasteel en zag dat de tuin in de westvleugel zit. Ik bestuurde de gangen en ging opzoek naar er telefoonboek. Ik keek op de kaft en zag daarop 'Telefoon boek Vampieren editie'. Ik opende hem en meteen bovenaan stond de werelddeel Afrika. Ik ging opzoek naar het werelddeel Europa en zocht naar nomade en schreef de naam en de telefoonnummer op. Ik schreef er een stuk of tien op en legde het telefoonboek terug en nam Leon mee naar de tuin in de westvleugel.