He is nothing but my boss || H.S.

Chapter 14

"Aaaaaaaaah!" Roep ik keihard uit en spring uit Liam z'n greep. Ik begin om me heen te slaan en ren naar het strand. Ik kijk niet om naar Liam maar blijf rennen. Als er iets is wat ik haat is het wel vissen. Die vieze lichamen met die vieze mondjes, no way.

"Nikki! Nikki! Wat is er aan de hand?!" Roept Liam van achteren. Ik hoor nu hoe hij naar me toe komt rennen. Ik wijs naar het water zonder er zelf naar te kijken.

"V-Vis," mompel ik zacht. Liam begint te lachen door m'n antwoord. Ik geef hem een boze lach maar begin dan zelf ook te lachen. Gelukkig moet Liam er om lachen. Maar nu is ons intieme moment verpest, arme ik.

"Een vis? Ben je bang voor vissen?" Ik knik hevig en pak een van de handdoeken die op het lakentje lag. Liam rolt speels z'n ogen en pakt dan ook een handdoek. Nooooo, Liam. Bedek dat mooie lichaampje van je niet, party pooper.

"Wil je al naar huis of wil je nog even ergens wat drinken?" Vraagt Liam als ik bezig ben om een strandjurkje aan te doen. Ik kijk op en kijk naar de mooiste bruine ogen ooit. Natuurlijk wil ik nog wat met hem drinken. Wie wilt dat nou niet?

"Eh.. Het lijkt me wel leuk om nog ergens iets te drinken, maar ik betaal," zeg ik met een grijns. Liam z'n ogen worden groot en hij schudt snel z'n hoofd. Ja, ik moest het aanbieden. Ik moet toch ook laten zien dat ik wat manieren heb?

"Uh no, ik laat mooie meisjes niet betalen. En zeker net op de eerste date," zegt Liam vastbesloten. Ik trek m'n wenkbrauw op en laat een lachje ontsnappen. Liam lacht ook en z'n perfect witte tanden komen te voor schijn.

"Dus je laat lelijke meisjes wel betalen?" Zeg ik met gemene lach op m'n gezicht. Z'n ogen worden groot en samen lachen we.

"Nee, zo bedoelde ik het niet, eigenwijs." Liam pakt het lakentje en ruimt de spullen. Als ik wil helpen stopt Liam me en hij schudt z'n hoofd. "Ik ruim het op, Nikki. Ik regel de date dus moet ik ook opruimen."

"Dacht het niet, Payne. Ik ga je gewoon helpen." Liam merkt dat hij het niet gaat winnen en laat me hem helpen. Dat doe ik met alle liefde.

~*~

"Echt heel erg bedankt voor het helpen met opruimen. Er was nergens voor nodig," zegt Liam als we richting zijn auto lopen. We zijn zeker een halfuur bezig geweest met opruimen. Niet dat ik het erg vond, meer tijd bij Liam.

"Het is niets, Li. Is het minste wat ik kan doen na deze dag," geef ik als antwoord. Liam lacht even lief naar me en opent de deur voor me. Ik mompel een 'dankje' en ga dan zitten. Wat een gentleman.

Als Liam ook in de auto zit kijkt hij me nog een keer aan voordat we wegrijden. Vandaag was een geslaagde dag. Liam is een schat, ondanks z'n fouten. Ik heb een andere Liam leren kennen dan de Liam op het nieuws. En deze Liam is veel leuker.

De rest van de rit naar een gezellig café is het stil. Het niet akward maar een fijne stilte. Met de radio op de achtergrond.

"Mag ik je vragen?" Vraagt Liam uit het niets. Ik knik en kijk naar hem. Hij heeft z'n blik op de weg maar er ligt een speelse grijns op z'n lippen.

"Waarom had je laatst condooms mee naar je werk?"

M'n ogen worden groot en ik schiet in de lach. "Ik moest ze voor Harry kopen," zeg ik met een lach.

Ik hoor Liam opeen hoesten maar ook hij schiet daarna in de lach. Lachend rijdt Liam door.

"Ik was zo bang dat het voor je vriendje was maar gelukkig vertelde je me toen dat je single was," zegt ie verlegen. Ik leg m'n hand op z'n been en geef een kneepje.

"Oh nee, voor Harry. En maak je geen zorgen. Harry wordt nooit m'n vriendje."

~*~

"Vertel is iets over je. Je zei dat je geadopteerd was? Hoe ging dat proces? Als ik vragen mag.." Zegt Liam als we in een leuk restaurantje/cafeetje zitten.

"Nou, het is een lang verhaal, bereid je daar op voor," zeg ik duidelijk. Liam knikt en ik neem nog een slokje van m'n cola.

"Het begon allemaal toen m'n moeder 16 was. Ze was mooi, hell, ze was waarschijnlijk het mooiste meisje van de stad. Ze had een vriend en ze waren al 2 jaar samen, klaar voor de volgende stap: seks. Helaas deden ze het niet veilig omdat hij het te graag wou. Ze mistte haar meiden ding voor 2 maanden en begon allemaal zwangerschap verschijnselen te krijgen. Ze deed daarom een test en wat bleek, ze was zwanger. Ze vertelde het haar vriend die het gelijk uit maakte want hij was nog niet klaar om een vader te zijn, hij was pas 16, net als m'n moeder.

M'n moeder beviel van mij aangezien ze geen abortus kon plegen. Ze wou het ook niet. Ze was net 17 toen ze mij kreeg. Ze kon niet voor zich zelf zorgen laat staan voor een kind. Ze stond er helemaal alleen voor. Daarom besloot ze me te laten adopteren.

Ze had er veel moeite mee om haar dochter weg te geven maar ze wist dat het beter was. Daarom gaf ze me aan een vrouw, Trisha Malik, die al een zoon had. Ze kon geen kinderen meer krijgen maar wou dolgraag een meisje. Mijn moeder wist gelijk dat Trisha van me zou houden met haar hele hart.

M'n moeder kwam op bezoek, dagelijks. Ze wou haar dochter zien op groeien, want ze is tenslotte degene ie me 9 maanden lang had gedragen. Ik had al een band met haar, vanaf het begin. Een andere band dan ik met Trisha had.

Daarom nam m'n moeder de beslissing toen ze 21 was om mij terug te nemen. Als haar dochter. Trisha accepteerde dit gelijk want ze wist hoeveel ik betekende voor m'n eigen moeder.

Ik heb het nooit raar gevonden dat ik opeens naar m'n moeders huis ging en bij haar ging wonen."

Liam staart me aan met grote ogen. Ik neem nonchalant een slok van m'n cola en kijk hem vragend aan.

"Wow..." Is het enige wat Liam kan uitbrengen. Ik grinnik even en praat dan verder,

"Dat was niet alles, Li. Toen ik zo rond 13/14 was kwamen mensen op m'n school er achter dat ik ooit geadopteerd was geweest. Toen beginnende pesterijen. 'Je moeder wou je niet', 'je bent waardeloos', 'je moeder houdt niet van je', dat waren dagelijkse dingen die ik hoorde.

Het was raar voor hun dat iemand was geadopteerd. Ik ging het slechte pad op, hell, het was zo'n slecht pad. Ik leerde mensen kennen die rookte en aan drugs deden. Maar hey werkte, al m'n stres ging weg en ik durfde m'n pesters onder ogen te komen.

Ik ging tegen ze in. Ik kwam voor mezelf op. Ik begon met vechten en al snel was iedereen bang voor me. Ze hadden opeens ontzettend veel respect voor me. En alles was afgelopen.

Ik runde de school."

"Wow... Dat is me nogal wat.. En je vader, spreek je die?" Vraagt Liam na een stilte. Ik haal m'n schouder op. De band tussen m'n vader en mij was anders dan de andere.

"Hij nam contact op toen ik zo rond 12 jaar was. Ik was boos, boos dat hij opeens na 12 jaar voor me stond. Hij vertelde me dat hij een rol in m'n leven wou. Ik kon hem niet aankijken en vertelde hem dat ik hem nooit meer wou zien. Daarna heeft ie wel geprobeerd contact op te zoeken," antwoord ik met een zucht. Liam pakt m'n hand en wrijft erover met z'n duim.

"Hoe probeert ie dan contact op te nemen?"

"Hij stuurt me cadeaus op m'n verjaardag, stuurt kaarten met oud en nieuw en kerstmis en probeert me te bellen."

Liam slaat z'n ogen neer en zucht even. "Ben je ooit van plan contact met hem op te nemen?"

"Never in a million years."
__

Volgend hoofdstuk is nikki her ''boss' son'' weer in 't verhaal, I promise. :)

Ik zal pas volgende week weer update, maandag of dinsdag omat ik vanaf morgen super super super druk ben, school, strafwerk en allemaal andere dingen. Daarom heb ik geeeeeeen tijd om te schrijven of iets, ik zal ook niet op wattpad zijn, I'm sorry. :(

Ennn...

HEEL VEEL SUCCES AAN IEDEREEN DIE Z'N EXAMENS HEEFT, I WISH YOU GUYS SO MUCH LUCK!! ♥