Jeon Jungkook

13. Bölüm

-Medya ölüm sebebi gibii *.* Muhteşem bir detaysın Min Yoongi. Kabul ediyorum bir ara niyeti bozup hikayeyi Yoongi'ye çevirmeyi düşündüm. 😅

Eli arasındaki elimi biraz sıktı. Sinirle derin bir nefes verip Bayan Min'e döndüm. Uyarısını anlamıştım.
Ustalaştığım mutluluk maskemi gözlerime kadar çekip gülümsedim.

"Elbette ki heyecanlıyım Bayan Min, en az sizin kadar her şeyin kusursuz olmasını istiyorum. "

Tabi herkes ölüm töreni için heyecanlanırdı zaten. Seneler önce bunu zorla kabul ettiğimi açık açık söylememe rağmen nasıl olur da böyle aptalca Yoongi ile evlenmek istediğimi düşünebiliyordu bilmiyordum.

Ancak birileri ilişkimiz konusunda hassastı. Bu yüzden birbirimize sevgi beslediğimizi insanlara düşündürmeye istiyordu.
Bir ilişkimiz vardı ama sevgi? Göremiyordum.

Başımın üstüne konulan sessiz öpücük gülümsememi bozmak için beni zorlarken direndim.

"Endişe etme. Ben her şeyin güzel olmasını sağlayacağım." Diye mırıldandı Yoongi keyifli sesiyle. Gözlerim karşımdaki Bayan Min'e gittiğinde içtenlikle gülümsediğini gördüm. Böyle uzaktan güzel görünüyor olmalıydık.

"Sizi izlemek bana büyük bir keyif veriyor." dedi Bayan Min. Gözleri hafif yaşlıydı. Burnunu çektikten sonra eliyle gitmemiz için işaret yaptı.

"Hadi gidin artık. "

"Kendinize iyi bakın Bayan Min."

Eğer bu muameleye maruz kalmamış olsaydım onu daha çok sevebilirdim. İyi ve içten bir kadındı. Beni sevdiğini de biliyordum. Gerçi insan düşüncelerini görmezden geldiği birini ne kadar sevebilirdi tartışılır.

Elimi tutan el tarafından çekiştirildim. Yüzümü Bayan Min'in gülümseyen yüzünden çekip ona arkamı döndüm ve sürüklendiğim istikamet için adım attım.

"Ah, Haneul tatlım."

Arkamdan seslenilmesiyle başımı hafifçe Bayan Min'e çevirdim. Kaşlarımı kaldırıp sevimli bir gülümseme sundum.

"Sence de artık bana anne demenin vakti gelmedi mi?"

Masum sorusu boğazıma yapışırken gülümsemem dudaklarımdan düşmesin diye dört elle sarıldım. Bulunduğum durum bir kez daha yüzüme çarptı. Ben gerçekten aylar sonra elini tuttuğum bu adamın eşi olacaktım. Kaçışı yoktu ve kalbim başkası için atıyordu.

Midemin bulandığını hissettim. Bu çaresiz durumun nefesimi kestiğini ve beni içten içe tükettiğini.
İnkar edemezdim Yoongi sevgili olarak iyiydi. En azından ben Bay Jeon'a aşık olana kadar ona bir şeyler hissetmesem de iyiydi. İdare ediyordum. Bana dokunması midemi bulandırmıyordu. Aksine açıkça söylemek gerekirse o zamanlar Yoongi'nin beni öpmesinden hoşnuttum. Kalbim boştu ve o da benim sevgilimdi. Neden midemi bulandıracaktı ki? Bir ilişki için olması gereken her şeye sahiptik. Aşk dışında. Onu da mecburiyetlerim yüzünden şart olarak görmüyordum.
Şimdi ki gibi değildi ki durumlar. Artık Yoongi ne zaman bana dokunsa ruhum acı içinde kavruluyordu. Dokunuşlarını veya öpücüklerini istemiyordum.

Elimin sert bir şekilde yeniden sıkılması ile yerimde kıpırdandım. Dalmıştım. Bana beklentiyle bakan gözlere çevirdim kafamı. Ona olumsuz bir yanıt versem günümü berbat edecek bir adet Yoongi vardı yanımda. Dahası bu kadını seviyordum da. Kırılması isteyeceğim bir durum değildi.