KURS YOLU (Tamamlandı)

İLK KISKANÇLIK

"Efendim anneciğim, tamam geliyorum"/..

O şuan karşımda duran bana gülümseyen ve aynı zamanda ağlayan Ahad mı? Yok yok hayır olamaz, ben artık iyice hayal görmeye başladım.

Allahım sen aklıma mukayet ol.!

Gözlerim onun gözleriyle biranlık buluşunca elim ayağım titredi ve o dalgınlıkla bezi balkondan aşşağıya düşürdüm.

Ne kadar sakar olduğumu daha ne kadar belli edebilirim bilmiyorum.
Ellerimi yanaklarıma götürüp hızlıca içeri götürdüm.İçeriye giderken ayağım kapının pervazına çarptı.

-"Aah Allahh"..
Yerde oturup kaldıktan sonra annem koşarak yanıma geldi.

-"Hiranur kızım ne ne oldu sana? İyi misin dedi,". Yanıma diz çökerken..

-"İyiyim anne iyiyim sadece kapının pervazına ayağıma çarptım sadece, aahh çok acıyor"dedim acıyla..

Daha sonra ayağa kalkıp yavaş yavaş feracemi giydim, örtümü bağladım.

-"Kızım bu ayakla nereye gidiyorsun Allah aşkına"..

Ayakkabılarımı giyerken anneme de cevap verdim:
-"Anne aşşağıya bez düştü de alıp geliyorum iki dakika"..

-"Tamam kızım dikkat et"..

Merdivenleri yavaş yavaş inip besmele ile kapıyı açtım ve içimden şu duayı ettim. ", Allah'ım ne olur Ahad'ı görmiyeyim"..(Amin)..

Yavaşça kapının önüne çıktım.Etrafa bakındım ama bez düştüğü yerde yoktu. İyide buraya düştüğünü adım gibi biliyorum.Nereye gider ki..

Arkamı döndüm ve kimi gördüm dersiniz.?

-"Bunu mu arıyordun?"dedi Ahad.

Gözlerimi yerden kaldırmadan yanaklarımın kızarmasına engel olamadan sessizce dilimden şu kelimeler döküldü.

-"Evet onu arıyordum verir misin?"dedim..elimi uzatıp..

Gözlerim yerde Ahad'ın bana bezi vermesini beklerken bir anda elimi sımsıkı tuttu. Ne yapacağımı şaşırdım.

Şaşkın bir şekilde kalakaldım.Öylece donup kaldım.Annemin sesiyle elimi çekip "geliyorum anne"dedim titrek bir sesle.

Hızla koşarken ayağım taşa takıldı.Tam düşecekken son anda kendimi toparladım.

Apartmanın kapısını kapatıp derin derin nefesler alarak merdivenlerden eve çıktım.
Kapıda annem karşıladı.

-"Kızım nerde kaldın sen ayağın nasıl oldu?"dedi kapıyı kapatırken.

Eve eşya alamadığımız için evde sadece bir koltuk vardı.Annem beni koltuğa yatırıp şişmiş ve morarmış olan ayağıma vikis sürdü, sardı.

İkindi ve akşam namazımı ayağımdan dolayı oturarak kılmak zorunda kaldım.

Ahad ne yapmıştı öyle, elimi tutmak da neyin nesiydi? O an aklıma geldikçe kalbim aynı hızla atıyor,aynı heyecan ve sıcak basıyordu.

Bir daha düşününce bir anda yine sıcak bastı "anne pencereyi açıyorum çok sıcak oldu" dedim ve pencereyi açtım ki açmaz olaydım.

Karşımda ahad bana gülümsüyordu.Bu cesareti nereden alıyordu bir türlü anlamıyordum..

Pencereyi kapatıp koltuğa yattım be gözlerimi kapattım.Annemin verdiği ağrı kesiciyi içtim ve bir an önce uykuya dalmak için Allah'a dua ettim..