KURS YOLU (Tamamlandı)

ÖRDÜ KADER AĞLARINI

Sevmek; sevdiğini korumak için mesai yapmaktır.
Harcamaktir.

Ahad
Damlayan su sesine gözlerimi açtım. Azıcık da olsa migren ağrım azalmıştı. Ayağa kalkıp terliklerimi hızla ayağıma giydiğim gibi soluğu banyoda aldım.Çeşme akıtıyordu, şarıl şarıl su damlıyordu. Bendeki akıl çırak bile olmayan ben musluğu tamir etmeye çalıştım.

Evdeki aletlerle penseyle orayı burayı sıkacağım derken çeşme üzerime patladı, her yer su oldu sırılsıklam oldu. Hızla koşup vanayı kapattım ve ondan sonra ilk iş olarak musluğu tamir etmek için  usta çağırdım. Annemler de şehir dışına yalovaya düğüne gittiler bir hafta kalıp öyle gelecekler....

Allahım sen aklıma mukayet ol yarabbim. Şimdi ne mi yapıyorum aldım elime viledayı yerdeki suları temizliyorum.

"Ne hallere düştün be ahad sen vileda yapacak adammıydın? ".

Zilin sesiyle düşüncelerimden sıyrılıp kapıyı açmaya gittim.
Kapıyı açınca karşımda 50 yaşlarında saçı sakalı ağarmış, elinde takım çantasıyla beni abi karşıladı.

Baştan aşşağıya beni iyice süzdükten sonra tshirtimi görünce gülümsedi.

-"Musluk tamir oldu mu bari"dedi.

Kaşlarımı kaldırdım ve hafifçe tebessüm ettim.
Orta yaşlı adam da başını salladı ve tebessüm etti.

Musluğun anasını ağlattığımı anladığımda herşey çok geçti. Usta ne kadar uğraşsada musluk olmadı ve yenisini taktı.

Herşey için teşekkür ettikten sonra hasılatı ödeyip sucuyu uğurladım. Yeni takılan muslukta abdest alıp geçmek üzre olan ikindiyi eda ettim.

Daha sonra üzerimdekileri değiştirip siyah pantalon ve beyaz t shirt ile evden dışarıya çıktım. Arabanın parasını tamirciye zamanında ödediğim için kapıya kadar bırakmış. Kapıcıdan anahtarı alıp arabaya bindim, kaza günü gözümün önünden hızla geçti, o an içimde bir yerlerde olan hiranur aşkı alevlendi birden..
Onu o kadar çok özlemiştim ki...
~~~~~
Caddeyi biraz turladıktan sonra yol kenarındaki derenin yanına arabayı park edip kayalıklardan birine oturdum ve rabbinin ona verdiği görevi yerine getiren derenin kusursuzca akmasını seyre daldım. Hava serindi, güneş batıyordu. Bir nevi içimdeki huzur tomurcukları da güneşle batıyordu...

Sonradan yüzen ördekleri ve kusursuzca uçan kuşları seyrettim. Hepsi rabbimizin onlara verdiği görevi eksiksiz yerine getiriyorlardı...

"Subhanallahu vebihamdi subhanallahil azim" tesbihini kalbimden çekmeye başladım, bu tesbih güneş batarken söyleniyordu...

Güneş batıp ezan vakti yaklaşınca "bismillah"diyerek kalktım. Adımlarımı arabaya doğru hızlandırdım. Arabaya binip trafiğin arasına karıştım. Yol fazla kalabalık değildi, ezan okunmaya başlayınca yol kenarındaki en yakın camiye girdim. Allahu tealanın huzuruna çıkıp dua etmek ona secde etmek bana iyi gelecekti, içimdeki yanan ateşi dindirmek için bir yakarıştı bu rabbime.....

Ellerimi semaya açıp dua ettim rabbime:

-"Ya Rabbi bizleri kötülüklerden koru, hiranur ile hakkımızda hayırlısı neyse onu nasip eyle. Bize doğru yol göster. AMİN....

Daha sonra secdede dua edip ağladım, rabbime yalvardım, hayırlısını nasip et bize ....amin...

Hiranur
Elim telefondaki ahad yazısında annem yanımda...

Arayıp aramamakta çok kararsızım. Allahım bişey olmuş olmasın ahada ne olur. Sen benim kalbimi biliyorsun ben sadece helali olması için sıkıntılara girdim. Sen hayırlısını ihsan eyle aminn...