Hayattaki tüm zorluklara karşı Allaha inancını bir an olsun kaybetmeyen hiranur. On günlükken yağmurun altına acımasızca bırakılan annem dediği hocasının imkanlarıyla kıt kanaat geçinip büyüyen bir kız. On yedi yaşında kalbinin sahibi ile gönül bağ...
Gözyaşlarım kalbimi daha çok acıtmıştı.Nasıl yani şimdi ben ölecekmiyim.Herşey bitmişmiydi yani şimdi?.. Doktor kapıyı kapattıktan sonra içimde dolup biriken gözyaşlarımı serbest bıraktım.Hayat yine beni en zayıf noktamdan vurmuştu.Ben bununla nasıl baş edeceğim,Allahım senin verdiğin bir imtihana da karşı gelmek sana bu imtihandan dolayı isyan etmek istemiyorum,etmeyeceğim de,nefsime yenik düşüp şeytanı sevindirmeyeceğim Allahın izniyle...
Annem bir süreliğine kurstan hastahane kayıtları için borç para almaya gitti.Benide yatağımdan kalkmamam konusunda tembihledi.Yedi gündür yerimden doğru düzgün kalkmamış,iyice uyuşmuştum.Tamam saatlerce uyumayı seviyordum da,ama böylesi hem yorgunluk hem hastalık hemde yerimden kalkamamak zoruma gidiyor. Annemin getirdiği çorbayı içince birazda olsun ayaklanmıştım artık,bir iki adım başım dönmeden yürüyünce yürümeyi ne kadar çok özlediğimin farkına vardım.İnşeAllah bu çok uzun sürmezdi.. ***** Hastahanede on beş günü geride bıraktık,doktor ilk hafta yaptığı tahlillerden sonraki hafta sonuçlar ortaya çıkınca annemin rızasıyla tedaviye başlamıştı.En başta seruma ilaç katarak ilk haftayı böyle geçirmiştik.Bu hafta başka bir tedavi yöntemi,uygulamayı söylemişti,ama tedavinin ne olduğunu söylememişti. Bedenim tedavilerden dolayı çatlamaya başlamış,kollarım serum yüzünden morarmıştı.Geceleri ağrılardan uyuyamaz olmuştum,dilimden her zaman "Allah"kelimesini eksik etmemeye çalışıyordum,çünkü biliyorum ki Allah benim herzaman yanımda, Eyüp(aleyhisselam)'ın çektiği imtihan kadar biz çekemeyiz.Allahü teâla kuluna herzaman çekemeyeceği yükü vermezmiş.Benim imtihanım da öyleydi,bu düşüncemi Allaha olan inancıma borçluyum.. Doktor odaya girip"bugün eksik aletlerden dolayı size bugünlük dinlenme izni veriyorum,akşam ağrı kesici serumu hemşire gelip vurur,"dedikten sonra dünyalar benim olmuş,ve en önemlisi doktor benim başka yemek yememe izin vermişti. Çorba dışında yemek yemem yasak iken,şimdi ise herşeyi olmasada yemek yiyebileceğim,beni en çok mutlu eden de buydu.. Bundan sonra kendime bir söz vereceğim,olur olmaz şeylere üzülmeyip,geçmişe takılı kalmıyacağım.Hayat bu,bir saat sonra başımıza ne geleceği belli değil..
Hayat insanı birgün mutlu ederken,üç gün üzebiliyor.Bugün yaşarken yarın ölebiliriz.Bugün birisini delice severken yarın o kişiyi kaybedebiliriz,bir anda.Bir anda herşey elimizden uçup gidebilir,ama unutmamalıyız ki;bunların hepsi bir imtihan.. Allah sevdiği kullarını sevdiği canını verecek kadar bağlı olan arkadaşlarıyla,ailesiyle imtihan edebilir..Siz siz olun olur olmaz şeylere benim gibi üzülmeyin..Unutmayın yarın yaşayacağının veya mutlu olacağının garantisi yok..
Doktor kapıyı tıklatıp içeri girdiğinde anneme ve bana hastalıkla alakalı gireceğim operasyon hakkında bilgi verdi. "Kalp krizi riskinin önlenmesi ve göğüs ağrılarının ortadan kaldırılması amacı ile yapılan koroner by-pass ameliyatları, kalp hastalarına ikinci bir hayat şansı veriyor."bu yüzden hastalığın daha fazla ilerlememesi için yarın baypass ameliyatı yapacağız ve hiranur iyi olacak İnşeAllah.Sakın korkma hiranur bana güven herşey güzel olacak dedi,yanındaki hemşireye birşeyler söyleyip yanımızdan ayrıldı,kapı kapandığında,içimde bir yönden iyleşmeninin buruk mutluluğu varken diğer yandan ise ameliyat masasında kalma korkusu ortaya çıkmıştı.Bu çok normaldi,çünkü insanoğlu iki duyguyu aynı anda yaşayabilir.Bir anda gülerken ağlayabilir,ağlarken de gülebiliriz..
Annem ameliyatla ilgili belgeleri imzaladıktan sonra yanıma geldi. Beni düşünceli görünce: -"Herşey Allahü teâlanın izniyle güzel olacak,sen hiç canını sıkıp bunları düşünme"dedi ve anlıma öpücük kondurup bana sarıldı,anneme çok ihtiyacım vardı,tek dayanağım oydu. Annemi üzmemek için: -"Merak etme anneciğim herşey Allahın izniyle güzel olacak,sende üzülme" dedim,annemin gözyaşlarını silerken annemde benim gözyaşlarımı sildi.. Annem abdest alıp yanıma geldi,belliki kuran ı kerim okuyacaktı. On beş gündür ben hastalıkla boğuşurken annem ise benim başımdan bir an olsun hiç ayrılmamıştı,mecbur kalmadığı sürece.. -"Anne kurstaki kızlar nasıl,onları sormak hiç aklıma gelmedi".Annem başörtüsünü düzeltip; -"İyiler onlarda senin iyileşmen için Allaha çok dua ediyorlar,sana çok selam söylediler.." -"Aleyküm selam dedim,"gülümseyerek.Ne kadar çok gülümsemeyi özlediğimi anladım.Ben gülmeyi seven bir insanım,daha doğrusu gülümsemeyi.Ben gülümsedikçe hem karşımdakini mutlu ediyorum hemde sadaka oluyor.. ***** Zar zor ve stresli geçen bir gecenin ardından güne gözlerimi açtım.Bugün ameliyat günü,dilimde sadece "Allah",kalbimde ise korku var.Yarım saatin ardından hemşire ameliyat kıyafetini getirdi,ve gitti.Kıyafeti giyinince hemşire ve iki hastahane personeli beni sedyeye yatırdı,annemin elini sımsıkı tutup hiç bırakmadım.Ameliyathaneye gelince içimdeki korku daha da büyüdü.Sanki bir film çekiliyormuşcasına odalardan içeri giriyorduk.Kendimi çok yanlız ve kimsesiz hissetmiştim annem tek dayanağım yanımda olmadığı için.Etrafta ameliyat kıyafetli doktorlar ve hemşireler vardı.Ameliyathanenin soğukluğu içime işlemişti.Bayılmadan önce en son gördüğüm şey ise iki parmak kalınlığındaki narkoz iğneden başka birşey değildi. ***** Gözlerimi kalp kapakcığımdaki dayanılmaz ağrıyla açtığımda,sanki dünya durmuş gibiydi,serumu hemşire vurmuştu ama hiçbir işe yaramamıştı,ağrım dakikalar geçtikçe daha çok artıyor,annemin elini biç bırakmıyordum.Gözlerim kan çanağı olmuş,bedenim bir anda uyuşmuştu. Saniyeler önceki ağrıdan eser yoktu. Annem gözyaşlarımı sildikten sonra: -"İyimisin kızım?"dedi. Başımdaki azıcık ağrı kalbimden gelen acıyla yakından uzaktan ilgi çekmiyordu,çekmesin de zaten.. -"iyiyim anne sen nasılsın?" Annemin benim ağladığımı görünce yüzü solmuş,gözyaşlarını içine akıtmıştı.Çünkü biliyordu,annem ağlarsa ben daha çok üzülüp ağlarım,ağrılarım artar.. -"iyiyim kızım elhamdülillah sen iyi olunca Allahın izniyle herşey daha güzel olacak,güven bana" dedi,annemin gözlerinde artık korku yoktu,sadece biraz endişe birazda umut vardı,benim iyileşip tekrar ayağa kalkmam için umutluydu. Ben şu an ayağa kalkmak hiçe dursun parmağımı bile kıpırdatıcak olsam ağrım tekrar başlayacak ve çoğalacak gibi hissediyorum.. ***** Vücudumu hiç kıpırdatmadan başımı yastığa koydum,uyusam biraz iyi gelecekti sanki.. "Gözlerimi açtığımda kendimi soğuk eski bir depoda ellerim ayaklarım bağlanmış olarak buldum,ameliyat olduğum yer kanıyordu,canım çok yanıyor,ilk uyandığımdaki ağrıdan bile daha çok ağrıyordu.Kimse yokmu diye bağırsam,sanki kalbim sökülecekti.Demir siyah kapıdan heybetli uzun boylu beyaz sakallı bir adam bana doğru geliyordu.Sesim çıktığınca "gelme"gelme" desemde beni dinlemiyordu.Allahım bana yardım et,sana yalvarıyorum.En son çare olarak bu adama soru sordum. -"Kimsin sen?" Adam sakalını kaşıdıktan sonra bana döndü ve şiddetli bir kahkaha attı.Elimden geldiğince gözlerimi adamdan kaçırmaya çalışıyordum,çünkü haramdı. Adam kahkahasını atmayı bitirdikten sonra,bana dönerek; -"Ben senin babanım"dedi. Ben donup kalmıştım öylece,sessiz soluksuz.Kalbim daha yeni yeni kendini toparlarken bu olayı kaldıramazdı,hayır bu gerçek olamazdı.Böyle birşey imkansızdı.Adam tekrar konuştu. -"Seni öldüreceğim hiranur". Gözyaşlarım sel olurken son sözümü söylüyordum sanırım, -"Neden beni öldüreceksin insan öz kızını öldürürmü?...
Selamun Aleyküm arkadaşlar yeni bölümle karşınızdayım umarım okur ve beğenirsiniz,Allah hepinizden razı olsun,bu bölümden sonraki tahminlerinizi yorumlarda bekliyor olacağım.Sizleri çok seviyorum,vote ve kalpcikli yorumlarınızı benden eksik etmezseniz çok sevinir ve mutlu olurum.Rabbim herşeyi gönlünüze göre ve hayırlısıyla versin!(Amin)..
Bu arada Zeynep Nur'dan Hikayeler diye facebookta bir grup açtık,siz sevgili okurlarımı beklerim😊😘😊
Sosyal Medya adreslerim.. Facebook:Kurs Yolu sayfası Facebook Hesabım:Zeynepnursema Instagram:Zeyno_feca(kurs yolu) Twiter:ZeynepNur455
Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou télécharger une autre image.
