KURS YOLU (Tamamlandı)

MİRAÇ KANDİLİ

Hayat inişli ve çıkışlı yollardan ibarettir.Yokuşlardan çıkmayı bildiğimiz gibi her an ineceğimizi de bilmeliyiz.

Kapı gıcırtısıyla açtığım gözlerim perdeyi aralayan annemi buldu daha sonra da kolumdaki sargıyı.
Bir an korktum yaşadığım olaylar hiç kolay şeyler değildi imtihandı, eğer kolay olsaydı imtihan olmazdı..

Yattığım yerden doğrulup:
-"Anne"dedim dudaklarımı birbirine bastırarak.

Annem başını bana çevirdi ve yanıma geldi oturdu.

-"İyimisin biraz daha kızım kan gördüğün için yani stres ve korkudan bayılmışsın, doktor öyle söyledi" dedi annem ellerini ellerime kenetlerken..

-"Anne ben iyiyim de o adam kimmiş? Ne istedi benden bizden? ne yapmışım ben ona ki bu kadar nefret kustu bana"dedim gözlerim dolmuş ellerim sinirden titremeye başlamıştı.

-"Kızım biliyorum çok korktun ama her şeyde bir hayır vardır sana birşey yapmalarına Allah izin verdikçe engel olacağım"dedi ve bana sarılarak beni sakinleştirdi.

Haklıydı aslında her şeyde bir hayır vardı bunu sadece rabbimiz bilirdi biz bilemezdik gerçeği hayırlısını..

Kurstaki arkadaşlarım beni güldürüp neşemi yerine getirmek için ellerinden gelenin fazlasını yapıyorlar.Beni mutlu ederken onlar da mutlu oluyorlar.
İnsan mutlu ettikçe mutlu oluyor bunu şimdi daha iyi anlıyorum.

Abdest alıp arkadaşlarımın yanına geçtim. Kuran-ı kerim okumam gerekiyordu. İçimdeki huzursuzluk başımdaki belalar rabbimden beni uzaklaştırmaya çalışan şeytanın nefsin işiydi..

Kuran-ı kerim'i raftan alıp rahlenin üzerine yerleştirdim.Baş örtümü düzeltip kuran okumaya başladım.
Kalp Allah'a yakın olunca huzur buluyormuş meğer..