In mijn hoofd hoor ik fel geschreeuw "Wat heb je gedaan vies, vet varken." Ja, wat heb ik gedaan? Ik heb gevochten. Ik heb gevochten tegen de grote chaos in mijn hoofd. En ik vecht nog steeds want mijn ziekte kent geen orde. Nu ik op redelijk gewicht zit lijkt de chaos in mijn hoofd soms zelfs nog wat erger te worden. dat maakt me bang. Bang, dat ik mijn hele leven de stemmen in mijn hoofd hoor schreeuwen hoe afschuwelijk ik wel niet ben. Bang dat ik mezelf nooit kan gaan accepteren zoals ik ben. Bang, gewoon heel erg bang. Ik probeer positief te blijven maar wat is dat lastig zeg als ik in mijn hoofd de hele tijd krijg te horen hoe stom, lelijk en dik ik wel niet ben. Ik staar naar mijzelf in de spiegel, ik zie weer een twinkeling in mijn ogen die er eerst niet was. De eerste gedachte die bij me op komt is dat ik een te dik gezicht heb gekregen. Tranen, ik voel ze als een waterval naar beneden glijden. Volgens mijn vijand, De stem, kan ik nooit iets goed doen. De stem had me beloofd dat alles beter ging zijn als ik meer zou eten en snoepen, maar door de stem werd alles slechter en slechter. Ik haat je, stem, ik haat je ontzettend erg.
Was jij er maar nooit geweest!
YOU ARE READING
SONA'S STORY
Non-FictionDoodeng vind ik dit, doodeng om dit te schrijven, bang wat mensen van me gaan denken en bang voor het feit dat mijn eetstoornis nu geen geheim meer is. Toch wil ik dit doen. Ik wil niet meer dat dit en geheim is. Ik wil trots zijn op mezelf, en op h...
