SONA'S STORY

27.

Ik had nooit verwacht dat ik dit zou delen. Eigelijk vind ik het ook best spannend. Maar ik moet het gewoon aan iemand kwijt. Dus dan maar de oude vertrouwde weg; mijn boek.
Laat ik het maar gewoon vertellen zoals het is.

Gistermiddag (zondag) heb ik te horen gekregen dat een van mijn beste vriendinnen een zelfmoord poging heeft gedaan. Ze had antidepressiva pillen en kalmeringspillen. Hier heeft ze een overdosis van genomen. Gelukkig was haar moeder er optijd bij.
Maar dit nieuws heeft me zo'n raar gevoel gegeven. Ik heb zo lang zulke gedachtes gehad en mijn vriendin en ik steunden elkaar hier juist heel erg in. We wisten van elkaar dat we dit hebben en we hebben een tijdje het contact verbroken omdat we bang waren dat we elkaar negatief zouden beïnvloeden. Maar daar werden we beide niet vrolijk van. Nu taggen we elkaar regelmatig is positieve Posts op instagram of sturen elkaar inspirerende quotes.
We zitten in hetzelfde schuitje.
Voor mij komt ze altijd over als de oudere zus. Ze heeft hetzelfde maar staat in mijn ogen zoveel krachtiger in het leven. Het leek alsof ze al haar problemen onder controle hield. En nu dit....
Het doet me echt pijn. We stonden samen in dit proces. Allebei hopeloos, maar toch samen.

Voorlopig komt ze niet op school en het is een best naar gevoel. M'n hoofd is momenteel een rommeltje. Vol onbeantwoorde vragen. Ik heb haar gebeld maar ze nam niet op. Toen ik Appte hoe alles ervoor staat, stuurde ze me alleen 'hou jezelf veilig'.
Ze maakte zich de laatste tijd ontzettend veel zorgen over mij. Ik had haar al verteld dat ze ook aan haar zelf moet denken, maar dat 'deed ze ondertussen wel een beetje'.

Misschien vinden jullie het een beetje vaag, maar ik vind het nog te vers om alles te schrijven. Ik vond het fijn dit even kwijt te kunnen X