My Girl Is A Gangster ➵ 𝐂𝐎𝐌𝐏𝐋𝐄𝐓𝐄𝐃

40: Fell Down

Zenn's

Nagising nalang ako sa malalakas na putok ng baril at sa mga malalakas na sigaw sa paligid ko. Halo halong ingay ang naririnig ko, pati narin ang mga walang humpay na pag hikbi.

Gusto kong buksan ang mga mata ko para makita ang mga nangyayari, pero ang bigat ng talukap ko dahil sa sobrang pagod. I want to see what's happening but my energy wasn't enough so I'm not able to do it. Wala manlang akong magawa para sa kanila.

"Zenn, please gumising kana. "

"Rheign, lets go! "

"Sue, you alright? "

Sari saring boses ang naririnig ko. But a familiar arms comforted my soul. It's like I'm so safe with him. Braso palang nya ay nakakagaan na ng loob.

"There's a way behind that door! Bilisan nyo! " sigaw ng lalaking buhat-buhat ako at naramdaman ko ang pagtakbo nya. I slowly open my eyes and his tantalizing eyes takes my breath away.

"S-sam... " I said to caught his attention. He shockingly looked at me then smile.

"Close your eyes for a minute, princess. We'll fix this. " I stupidly nodded and closed my eyes. I'm so stupid, isn't it? He betrayed me once and now... am I giving him the permission to hurt me twice?

Kahit naman masagot ang tanong na 'yan, alam ko namang magtitiwala at magtitiwala parin ako sa kanya.

Ang tanga tanga ko nga.

I'm so stupid for trusting him so much. To the point na wala na 'kong tiwala sa sarili ko kasi binigay ko na sa kanya lahat.

"Hurry up! Naghihintay si Hermina sa labas para sunduin tayo! " narinig kong sigaw ng isang babae. She isn't my friend, I guess. Siguro isa sya sa mga mababait na taong tumutulong samin.

"Hold on, Zenn. Just... hold on. " he said and gently kissed my forehead even if he's running.

I tried to open my eyes again and I didn't failed. Maliwanag na sinag ng araw ang sumalubong sakin at nakita ko ang daang tinatakbuhan namin. Sa dulo ng daan ay may mga barbed wire at may konting awang dun, at sa tingin ko ay doon kami dadaan para makatakas.

"Faster, Rheign! "

"But... what about Ween? " tanong ni Rheign at syaka ko lang napansin na wala nga si Ween. Gusto kong bumaba sa pagkaka-kalong sakin ni Sam at tanungin sila kung anong mga nangyayari, pero hindi ko manlang maramdaman ang sarili kong katawan sa sobrang pamamanhid.

"He's gone, Rheign! Fight for him, do this for him. " Claude said and lead Rheign. Nakalagpas na sila at kami nalang nila Keane, Khalil at Sam ang natitira nang biglang may tumapat na pulang laser sa dibdib ni Khalil at nakita namin ang ilang reapers na tumatakbo papalapit samin.

They cornered us and we can't fight. Gusto kong tumayo at lumaban pero wala talaga akong lakas.

"Go! " sigaw ni Khalil bago ko makitang paulanan nya ng bala ng mga reapers. Keane helped him but Khalil push him away and told us to leave. Kusa nalang tumulo ang luha sa mga mata ko habang tinitignan si Khalil na sinasalo lahat ng bala mula sa mga walang pusong kasamahan nya noon.

I've seen and heard many sacrifices at hindi ko na ata kakayaning pati si Khalil ay mamatay para lang samin. Marami na syang naitulong samin... he's a friend.

"Get her, Keane. I'll go back. " ani Sam at dahan dahan akong inilagay sa mga bisig ni Keane. I stopped him using my begging eyes, but he shook his head and smile. He kissed my forehead again before tapping Keane's back.

"Take care of her. " he said to Keane and look at me. "Babalik ako, pangako. " he said before whipping his gun out.

Tinulungan ako ni Keane na makalagpas sa mga wire at pagkatapos ay sya naman ang pumasok.

"Don't look back, Zenn. " sambit nya at syaka ako sumakay sa kanyang likuran. Pero hindi ko sinunod ang inutos nya. I look back... and I regret it all.

"Sam! No! " nagwawala na 'ko sa likod ni Keane para ibaba nya 'ko, pero hindi nya 'ko binaba. Imbes ay binilisan nya pa ang takbo.

I cried out loud and blame myself for all of this shits. It's me... this are all my fault.