The Curse of Fear ✭ Draco Malfoy ✭

27. Bölüm "Noah değilsin"

Multi: Ambra'nın eski hali

" Bazen korkuyorum, her şey hayalse diye. Sonra sana bakıyorum. Hayal bile olamayacak kadar mükemmelsin ve ben işte o zaman hayalden ibaret olmadığımızı anlıyorum. Biz gerçeğiz."

" A-Akrabam mı? " Draco kafası karışmış gibi hissediyordu. " Üstelik n-niş-nişanlın yani... Siz evlenecektiniz? "midesi bulanıyordu. Başı da ağrımaya başlamıştı.

" Evlilik teklifi aldığım gün heykele dönüştüm." Noah'tan bir kıkırdama sesi yükseldi.

" Lanet bir gündü. Evetimi almayı beklerken Salazar tarafından basıldım. " yüzünü buruşturarak söylemişti.

"A-Ama s-sonuçta siz... Evlenecektiniz? " aklı hala almıyordu. Kabul edilemezdi. Bir yakınlık olduğunu biliyordu ama bu... Bunu kabul edemezdi işte!

" Eh, öyle olacaktı. " Draco lanet etti. Yalan söylüyordu, Ambra. Emindi. Olamazdı bu. Ama doğruydu işte. Duyduğu bu cevapla birlikte iyice çökmekten başka bir şey yapamadı.

" Bu yüzden, öyle değil mi? " acıyla dolu grimsi mavi gözlerini Ambra'ya çevirdi. " Lanet olasıca bir şekilde ona benziyordum ve bir Malfoy'dum! Bu yüzden benim yanımdaydın! " gözünden bir damla yaş aşağı doğru aktı. " Beni Draco Malfoy olarak değil, Noah Malfoy olarak gördün. "

" Öyle. " Draco duymak istemiyormuş gibi kulaklarını kapattı. Kendisine soyu için değer vermediğine inandığı tek kişi bırak soyu için değer vermeyi, kendisine oldukça benzeyen eski nişanlısı için değer vermişti. Bu Draco'yu çöküme uğratabilecek düzeydeydi. Pansy ile yakınlardı. Sırdaşlardı evet ama eğer bir Malfoy değil de sıradan bir safkan olsaydı, Pansy ona yaklaşmazdı bile. Ambra ise ondan çok daha üstün bir soya sahipti. Bu yüzden onun yanında sanki sıradan bir safkan soyundanmış gibi hissediyordu. Arkadaşlıklarının Draco ile Ambra arasında olduğunu düşünmüştü. Noah ve Ambra arasında değil.

" Yeterli. Dönmek istiyorum." Sarsak ve dengesiz bir şekilde ayağa kalktı ama Ambra onu durdurdu. " Yeterli dedim. "

" Yeterli değil! Beni dinle! " Draco'yu kendisine çevirdi. " Kabul ediyorum. İlk başta benim için Noah'tın. Hatırlıyor musun bana benim bu dönemdeki arkadaşım olacağına söz verdiğin zamanı? " oğlan bir baş sallamasıyla onayladı." O zaman kabul etmiştim. Benim bu dönemdeki Noah'ım olacaktın. " Draco sarsıldı. Kabul ediyordu işte. Onu Noah olarak görmüştü. Kabul ediyordu. Peki, neden burada durmaya devam ediyordu? " Seni ne zaman tam olarak Draco Malfoy olarak görmeye başladım... Bilmiyorum. Belki kişilik olarak Noah'a benzemediğini anladığımdadır. " bir göz kırpmasıyla söyleyince bir homurdanma duydular.

" Saol, Ambra. Eşsiz bir kişiliğim gerçekten de. "

" Evet, eşsiz bir salak. " Noah'ın gözleri büyüdü.

" Helena? " sorar gibi olan sesine karşılık Ambra gözlerini devirdi. " Bana salak diyen tek kişi Helena'ydı. Tanrım yoksa gene onunla saatlerce aynı yerde mi kaldın? Draco sana önerim bunu Helena ile aynı odada bırakma. Sana düş-"

" Kes. " Noah'ın gözleri iyice büyüdü sonra kahkaha atmaya başladı.

" Tanrım, artık bana ilgi duymuyorsun. " tekrar bir kahkaha attı, Noah Malfoy.

" Her neyse. " omuz silkti. " Potter ile lavaboda olan düellonuzu hatırlıyor musun? " Draco'ya dönerek sordu ve gençten gene bir baş sallaması kazandı. " Sana o büyüyü attığında ve seni kanlar içinde gördüğümde... Gerçekten korktum. " gözlerine gelen anıyla birlikte birkaç saniyeliğine titredi. Unutamazdı. O anı unutması mümkün değildi.

" Gerçekten korktu. " Noan Malfoy bir kez daha araya girerken Ambra'nın kendisine yönelen sert bakışlarıyla sustu. Eskisi gibi gülüp geçmeyeceğini anlayarak susmaya karar verdi. " Sustum. "

" O an fark ettim ki seni ne Noah Malfoy olarak görüyordum, ne de bir Malfoy olarak. Benim için Draco olarak değerlisin. Kabul ediyorum, başta Noah yüzünden değerliydin ama şuan tamamen farklı. " Noah, Ambra'nın arkasının dönük olmasını fırsat bilerek torununa bir kaç el hareketi yaptı. Ambra ise Draco'nun bakışlarının Noah'a yönelmesinin nedeninin Noah'ın yaptığı hareketler olduğunu anlamadı.

" Ben... Bilemiyorum, Ambra. " genç Malfoy korku doluydu. Öğrendiklerinden sonra nasıl bir tepki vereceğini bilmiyordu. Noah ise hareketler yapmayı bırakmıştı ve aklına gelen anılarla boğuşuyordu. Trelawney haklıydı. İkinci kez haklıydı. Ambra'nın kaderi, Draco'ydu...

Bir sonraki bölümde Noah'ın anılarına gideceğiz ve onun yaptığı en büyük fedakarlığa tanık olacaksınız. Dün evrenden talep ettiğim enerji gelmediği için bölüm bu güne kaldı. Aslında daha erken saatlerde yazacaktım ama abim bilgisayara bir oturdu, zor kaldırdım yani. Hayır bir de bir şey de yapmıyor. Video izliyor. Telefon diye bir şey var dimi? Abim dediğime bakmayın siz, büyük dayım kendisi ama yaşlı hissediyormuş diye abi diyorum. Gelmiş 45 yaşına, tabii yaşlı hisseder. Bir de şey fark ettim, bu son final kısmını günlüğe çevirmişim ben galiba? LOL. Her neyse. Gelecek bölümü en uzun yorum yapana ithaf edeceğim evet :D Niye? Bilmiyorum. Canım istiyor yahu. 

Aramıza yeni katılan okuyuculara da hoşgeldiniz diyorum!