Yeniden Aşk (DefÖm)

161. bölüm - Her saat, her dakika, her saniye

( Yazar'dan ) 

Ömer Defneyi yatak odasında ki banyoda duvara sıkıştırmış ellerini de beline koymuştu. Defnenin elleri ise Ömerin sakallarının arasındaydı. Öpüşüyorlardı. 

Ömer hasretle öpüyordu kadınını. Onu ne kadar çok istediğini hissettirmek için kendini ona bastırıyordu. Defne de aynı şehvetle öpüyordu heykelciğini. Ellerini sakallara sürtüp aşağı indirmeye başladı. Ömerin boynunu okşayıp gömleğin yakalını tuttu. Kocasını kendine daha da çekip küçük bir inleme çıkardı. Yavaş yavaş kopçaları açmaya başladı. Sonuncusunu da açtıktan sonra pantolonun içine sıkışmış kumaşı çıkardı. Ellerini Ömerin göğüslerine koyup sürtmeye başladı. Bütün üst bedenini böyle gezmişti kadın. Ömer ise sadece gözlerini kapayıp hissettiği zevkin tadını çıkarıyordu. 

Flashbak

Ö: Serkan. 

SE: Efendim baba?

Ö: Burağı al. Odadan çıkın.

Serkan ikiletmeden Burağı elinden tutup odadan çıktılar.

Sel: Ö-Ömer saçmala yapmayacaksın dimi? 

Ö: Bilmem. Niye yapmayayım? Sen küçücük çocuğa kıymışsın. Benim sana kıymam çok mu olur? 

Sel: A-ama-

Ö: Bak ben sinirli adamım. Kendimi sakinleştiremiyorum. İçimden seni şuan şurda bir güzel öldürene kadar dövesim var. Ama yapmayacağım. Çünkü ben senin kadar büyük bir hayvan değilim. Kalk. 

Sel: Ned-

Ö: KALK DEDİM ULAN. HAYVAN OĞLU HAYVAN. SEN NASIL KIYARSIN EL KADAR ÇOCUĞA. HEM DE KENDİ ÇOCUĞUNA. 

Ömer Selimi yakalarından tutup sarsmaya başlamıştı. 

Sel: Ömer bak bu çok eskidendi artık yapmıyorum. 

Ö: Alkış mı bekliyorsun? Ulan nasıl vurursun? Aklım almıyor. Çocuk o çocuk. Şimdi seni benim elimden kim alır ha? 

Ömer Selimi itti. Selim yere düştü. 

Ö: Ben sana şimdi ne yapayım? Polisi mi arıyayım? Çocuğu sizden alayım mı napim? Aklım almıyor ya. Ben benim çocuklarıma dokunmaya kıyamıyor sen... 

Ömer derin bir nefes aldı. 

Ö: Nasıl acıtırsın canını? Senin canın hiç yanmadı mı vururken? 

Selim başını eğidi. Ömer oflayıp odada volta atmaya başlamıştı. Dışarıda ise Serkan Burağa sinirleniyordu.

SE: Oğlum manyak mısın sen? Babam da babam. Ya seni ne hale getirmiş sen hala ne diyorsun. 

B: Ya Serkan ne yaparsa yapsın o benim babam. İster vurur ister öldürür.

SE: Salaksın sen vallaha da salaksın billaha da salaksın. 

B: Niye ya niye? 

SE: Ya... Aklım almıyor ya sen nasıl... Senin annen nerede bu sana vururken?

B: Yanımda. 

SE: Yanında? Yaaa sabır. Bir şey yapmıyor mu bu kadın? Öyle durup bakıyor mu?

B: Yoo. 

SE: E napıyor peki seni onun ellerinden kurtaramıyor mu? Polis var bilmem kim var. 

B: Yok be ne polisi. Kendi sırasını bekliyor o. Bekliyordu. Artık dövmüyor. 

SE: Artık dövmüyor? Oğlum gurursuz musunuz siz? Bir yardım isteyin bir bir şey yapın. Anne-oğul yaşayın işte. Gerekirse ben babamla konuşurum size yardım eder.