Yeniden Aşk (DefÖm)

89. bölüm - El öpme şeysi

( Yazar'dan )

Serkan uyandığında hastaneye gitmişlerdi. Doktor Serkanın fazla bir şeyi olmadığını söylemişti. Fazla güneşte kaldığı için böyle olduğunu söyledi. ( Türkçe buna tam olarak nasıl deniyor bilmiyorum o yüzden böyle yazdım. Ne demek istediğimi anladınız siz. İnşallah anladınız ) Doktor reçeteyi yazıp Denfeye verdikten sonra gidebildiklerini söylemişti. Ama Ömer tabi ki rahat durumadı ve doktora sorular sormaya başlamıştı. "Emin misiniz bir şey olmadığından?", "Bir daha bakın." , "İlaç işe yarıyacak mı?" , "Yine ateşi çıkabilir mi?" , "Çıkarsa ne yapalım?" ve daha çok şey sormuştu. Doktor emin olduğunu bir kaç kere söylemişti ama Ömer yine ısrar ediyordu. Sonunda doktor Ömere sinirlenip odadan çıkartmıştı ve Defneye daha detaylı anlatmıştı durumu. Şimdi ise hastaneden çıkıyorlardı. 

Ö: Ya beni çıkartmak ne demek? Ben baba değil miyim? İki soru sorduk diye sinir mi yapması lazım? Doktor değil mi o? İşi ne? Hem belki ben emin değilim. Yine baksın nolucak?-

D: Ömer bir sus ya. Adamı deliye çevirdin içeride hangi soruya cevap vermeyi şaşırdı. 

SE: Ama ben dedim. Evden çıkmadan daha iyiyim dedim. 

Ö: Ben yinede emin değilim. Başka doktora gidelim.

D: Bence gerek yok. Doktor gayet iyi muayene ( doğru mu yazdım? ) etti.

Ö: Ama-

D: Konu tartışmaya kapalı. 

Ö: Tamam. 

Arabaya bindiler. 

Ö: E ben bir eczaneye gideyim ilaçları alayım geleyim. 

Ömer Defneden reçeteyi alıp arabadan indi. 10 dakika sonra dödüğünde Serkan ilaçları alıp açtı. 

SE: Ben bunları hayatta içemem. 

Ö: Olur mu paşam içeceksin. 

SE: Ama-

Ö: İçersin içersin. 

Deyip arabayı çalıştırdı. Yazlığa vardıklarında Sinanın ve İsonun arabalarını görüdüler. Şaşırmışlardı. İçeri girdiklerinde herkes salonda oturuyordu. Ek olarak da Sinan, Yasemin, Melis, Nihan, Masal, Serdar, iso, Zeynep ve Koray vardı. 

Ö: Ooo hoşgeldiniz. 

Sİ: Hoşbulduk. Hoşbulduk da Serkan nasıl? Bir şey yok değil dimi? 

D: Yok önemli bir şey yok. 

Oturduklarında Ömer merakını gidermeye çalıştı. 

Ö: Siz niye geldiniz?

D: Ömer çok ayıp. 

Diye fısıldamıştı Defne.

Sİ: Bayram için. 

Ö: Tabi ya yarın bayram. Ben unutmuşum onu. 

SE: Bayyam hani şu el öpme şeysidi dimi? 

Ömer Serkanı kucağına aldı. 

Ö: Aynen öyle paşam. 

H: Bayramda el öpülür bütün küslükler kalkar. 

Son kelimenin üstüne basa basa ve Ömere bakarak söylemiştir. 

Ö: Tabi tabi. 

Deyip geçiştirmişti. Defne ise Ömeri dirsei ile dürtmüştü. 

Bütün gün böyle oyalandılar. Daha sonra akşam yemeğını yeyip herkes odasına dağılmıştı.