87. bölüm - Bırak oğlumu!

6.8K 430 104
                                    

( Yazar'dan )

Gecenin yarısında Serkan yine midesini bulandığını hissetti. Gözlerini açıp oturur pozisyonu aldı. Bir eli ile karını bastırıyordu diğer eli ile de ağızını kapatmıştı. Annesini ve babasını uyandırmamaya çalışarak yataktan kalktı. Tam kapıyı açmıştı ki öğürmesi DefÖm'ü uyandırdı. İkisi de telaşla kaltılar ve Serkanın arkasından koştular. Serkan yine kusmuştu. Yüzünü yıkadıktan sonra onu yere bırakıp ikiside önüne çöktüler. 

Ö: Oğlun nasılsın? 

D: Miden bulanıyor mu hala? 

Serkan karnını tutarak zor konuşmuştu. 

SE: İ-iyim.

D: Oyyy kıyamam ben sana. 

Deyip Serkanın saçlarını düzeltti ve yanağına kocaman bir öpücük kondurdu. Serkan iyim diyordu ama belli idi iyi olmadığı. Ömer onu kucağına aldı ve saçlarına bir öpücük kondurdu. Serkan gözlerini kapatmaya başladı.Odaya dönünce Ömer Serkanı yatırdı ve Defneye döndü. 

Ö: İyi değil galiba. 

D: Bence de. İyim diyor ama. 

Ö: Bir hastaneye mi gitsek ben çok korkuyorum.

D: Yarın olsunda. Belki daha iyi olur. Sabah gideriz. 

Ömer başını "tamam" anlamında salladı. Yatağa oturdular ve Serkanı izlemeye başladılar. Bütün gece uyumadılar. Ömer sürekli Serkanın saçlarını okşuyor, kokusunu içine çekiyordu. Sabaha doğru Defne ve Ömer sırtlarını yatağın başlığına dayamışlar hala Serkana bakıyorlardı. Serkan uyanmaya başlamıştı. Defne ve Ömer dikleştiler. 

Ö: Serkanım miden mulanıyor mu paşam? 

Serkan başını olumsuz anlamda salladı. 

D: Serkan? Senin kulakların niye kızarmış?

Ö: Sıcaktandır. 

D: Yok kesin ateşi var. 

Deyip elini Serkanına anlına koydu. Gözleri fal taşı gibi açıldı. 

D: ÖMER BU ÇOCUK YANIYOR. 

Ö: N-nasıl yanıyor? 

D: Ateşi var. 

Ömer yataktan fırladı. 

Ö: A-A-ATEŞ? NA-NAPICAZ? İLAÇ VERELİM? YOK OLMAZ O. HASTANEYE GİDELİM? DEFNE KALKSANA. SERKANIM? PAŞAM KALK ASLANIM HASTANEYE GİDİCEZ.

D: ÖMER BAĞIRMA. SAKİN. AYYY NAPICAZ? HA ŞEY DUŞ. DUŞA SOKALIM. 

Defne Serkanın üzerinden battaniyeyi çekmek istedi ama Serkan sıkıca kavramıştı kumaşı. 

D: Oğluşum hadi bak ateşini düşürelim. 

SE: Ç-çok soğuk. 

D: Biliyorum oğlum ama daha iyi olacaksın sonra. 

SE: Donuyoyum ama. 

Ö: DONUYOR. Yapma Defne bak donuyor çocuk. Tamam paşam merak etme sen ben buradayım. 

Deyip iyice sardı Serkanı battaniyeye. 

D: Ömer dur napıyorsun? 

Ö: E donuyor çocuk. Göz göre göre oğlumun donmasına izin vermem ben. 

Birden kapı açıldı ve içeri Can Sude Neriman ve Necmi girdiler. 

Nec: Çocuklar noluyor burda? Niye bağırışıyorsunuz?

Yeniden Aşk (DefÖm)Where stories live. Discover now