You hold the Cheeto to my heart

12. Date night, pt 1.

12. DATE NIGHT.

"Tonight I'm on fire"

——•——

Ik was er helemaal klaar voor. Dit was mijn kans. Mijn kans om eindelijk weer even alles te vergeten en gewoon een leuke avond te hebben. Ik was zelfs zo zelfverzekerd dat ik een van mams jurkjes tevoorschijn had gehaald. Ze was een klein en tenger vrouwtje geweest, hoogstuit één meter zestig. Het was een jurkje met lila stroken en zwart kant. Het was mama's mooiste jurkje. Ze had het aangehad tijdens haar eindbal en nooit meer weggedaan. Maar goed ook, want het was een prachtig ding. Ik wilde het altijd aan proberen, maar mam zei dat ik het mocht erven als ze dood was, want ze droeg het nog regelmatig als ze uitging met pap. De harde realiteit is dat ik het nu draag.
Ik had grote ringen aan m'n oren gehangen en was naar beneden gegaan. Op het moment dat ik de woonkamer in wilde lopen, komt mijn vader binnen. Hij kijkt me aan en lijkt iets te willen zeggen, maar blijft sprakeloos. 'Hoi, hoe was werk?' Vraag ik hem enthousiast. 'Je lijkt net haar.' Zegt hij met een lieve glimlach en vermoeide ogen. Mijn mondhoeken krullen verlegen omhoog. 'Ja?' Vraag ik. 'Precies op haar.' Ik draai me om. M'n broer staat in de deuropening naar de woonkamer geleund. Ook hij lijkt helemaal uit zijn baan. 'Oh, Bella.' Zegt hij en trekt me in een knuffel. Even ben ik verbaasd, maar knuffel hem dan snel terug voordat hij zich bedenkt.
Blijkbaar heb ik de emotioneelheidsfactor erg omhoog gebracht met mijn verschijning in mams jurk. 'Ik mis haar.' Fluister ik in mijn broers shirt. 'Ik mis haar ook.' Zegt hij en wrijft over mijn rug. 'En dat is oké.' Zegt hij bemoedigend. 'Vergeet haar nooit.' Hij rust zijn hoofd op het mijne, wat makkelijk kan, aangezien hij een dikke twee koppen groter is.
Ik geef daarna pap ook een knuffel. En een kus op zijn wang. 'Het eten is klaar, trouwens,' zegt mijn broer terwijl hij richting de keuken inloopt. 'Oh ja? Zo zo. Dat is heel wat.' Ik loop nieuwsgierig achter hem aan. 'Spaghetti bolognese!' Onthult hij trots als hij de deksel van de pan haalt. Ik snuif de geur op terwijl hij me verwachtingsvol aankijkt. Het komt niet vaak voor dat mijn broer uit zichzelf begint met koken. Laat staan überhaupt kookt. 'Ruikt heerlijk. Jammer dat ik niet mee kan vreten.' Ik klop hem op de schouder. 'Ik help wel even mee tafeldekken. Pap-,' zeg ik als ik me met borden en bestek in de handen naar hem omdraai. 'Ga jij alsjeblieft gewoon lekker zitten. Ik schenk wel even wat te drinken voor je in.' Hij knikt me dankbaar toe. 'Dankjewel, schat.' Zegt hij en verdwijnt naar de woonkamer. Ik wordt verstoord uit mijn heerlijke "normale gezin" routine door de luid klinkende deurbel. Ik sprint erop af. Met een ruk zwaai ik de deur open. Ik grijns. 'Hoi Pinokkio,' zeg ik tegen William. Hij lacht bescheiden. 'Ook hallo tegen jou, schoonheid.' Ik lach om de sarcastische blik op zijn gezicht. 'Is dat hem?' Hoor ik mijn vader van achter schreeuwen. 'Laat me hem zien!' Ik kijk William beschaamd aan. 'Pas maar op,' fluister ik hem toe en mijn vader naast me verschijnt. 'Dus jij bent die jongen die mijn dochter mee uit eten neemt.' Mijn vader bekijkt hem van top tot teen. 'Yes, sir,' zegt William en steekt zijn hand uit. 'William Hersher is de naam. Prettig kennis te maken.' Mijn vader schudt zijn hand. 'Een ware gentleman. Zo zo. Bella zei al wel dat ik je vast mocht. Veel plezier kinders!' Ik verberg mijn gezicht in mijn handen en zeg sarcastisch: 'doeeei pap!' En duw William de voortuin uit. 'Dat was awkward,' proest ik uit. William lacht. 'Ach joh, zo zijn mijn ouders ook hoor.' Hij stopt en kijkt naar me. 'Je ziet er trouwens echt prachtig uit. Ik had het nog niet gezegd, maar echt. Gewoon magisch.' Ik knipper een paar keer vluchtig met mijn ogen en bloos. Hij ziet er zelf ook echt geweldig uit. Zijn bruine golvende haar zit een beetje door de war en hij heeft een gezonde blos op zijn wangen. Hij draagt een dieprode blouse en een donkerblauwe, bíjna zwarte, korte broek. Om zijn pols draagt hij een leren horloge. 'Dankje. Jij ziet er ook niet verkeerd uit.' Zeg ik en knipoog naar hem. Het maakt hem aan het lachen. Dan slaat hij een arm om me heen. 'Uw rit, madame.' Zegt hij en gebaart naar de Landrover voor onze neus. Het is een legergroen gekleurd exemplaar, werkelijk waar een gave auto. 'Wauw, gave auto heb je!' Zijn linker mondhoek krult omhoog en hij zegt: 'Thanks, ik ben er trots op.' Hij opent de deur voor me. Ik klim er met gemak in. Hij doet de deur voor me dicht en stapt in aan de andere kant. 'Dus..,' begin ik vragend als hij begint met rijden, maar niet richting het centrum. 'Waar gaan we heen?' Hij kijkt me van opzij aan. 'Dat is een verassing.' Ik rol met mijn ogen. 'Ik haat verassingen!' Hij grijnst. 'Nee, je bent gewoon ontzettend nieuwsgierig. Maar geen zorgen; je gaat het vast leuk vinden.'
De rit duurt nu al zo'n twintig minuten, en ik heb geen clue waar we zijn, omdat het al donker is. 'We zijn er bijna,' zegt hij als we een weg inslaan die dood lijkt te lopen. Ik krijg kriebels in mijn onderbuik, want ik weet niet of ik hem nou 100% vertrouw. Maar iets in me zegt me dat hij een goede jongen is.
Aan het einde van de weg, tussen de bomen verscholen staat een parkeerplaats. Dan zie ik de neon letters. "HOLY ROLLIN' "
'Waar zijn we hier ergens beland?' Vraag ik schaapachtig. 'Een indoor skatebaan!' Antwoordt hij enthousiast. 'En waaaat?' Vraag ik. Skaten, hmmm, dat is iets wat ik vroeger zo graag deed. Maar dat was wel tien jaar geleden. Straks val ik vol op m'n mond. Dat zou wel heel beschamend zijn. 'Hey,' William pakt m'n schouder beet als hij mijn bedenkelijke blik ziet. 'We gaan samen zitten stuntelen. Ik heb dit speciaal uitgekozen zodat we wat lol kunnen beleven. Er wat af kunnen lachen.' Zijn woorden maken me meteen een stuk enthousiaster. 'Oké dan.' Zeg ik en knik. 'Let's do this.'

~*~*~*~*~*~
'Alle aardappel goden er nog aan toe. Dit is gestoord!' Ik trek aan William's mouw waardoor ook hij begint te wankelen. 'Woa! Pas op. Straks trek je mij nog mee in je val.' Ik lach evil-ish. 'Geen zorgen, ik begin het door te krijgen.' Hijg ik en snel een paar stappen vooruit. Ik probeer mijn helmpje weer goed te doen en verlies mijn evenwicht. 'Waaah,' William verschijnt net op tijd achter me. 'Ik heb je!' Hij duwt me weer omhoog en ik klamp me aan hem vast. 'Ik denk dat ik mijn uitspraak van zonet wil bijstellen.' Lachend houdt hij me vast. 'Wist je dat skaten heel gezond voor je is. Het helpt met alles– whoa' ik maak bijna een split, maar William is net daar om mijn elleboog te ondersteunen. 'Fysiek, mentaal, emotioneel.' Ga ik verder en houd zijn hand vast. 'Wist jij dat alles wat je zegt magisch klinkt?' Vraagt hij. Ik giechel. De hitte stijgt naar mijn wangen. 'Wie ben jij? Serieus, ben je wel echt? Je bent te perfect.' Zeg ik grinnikend als ik zijn hoofd beet pak en het inspecteer met mijn handen. 'Ik ben zo echt als een vliegende pinguïn. Na-oké, misschien eerder als een eenhoorn. Want die bestaan, weet je.' Hij grijnst. 'Je lijkt mijn zielenmaatje wel!' Lach ik schaapachtig. Misschien was dit een beetje te snel, realiseer ik me als ik hem naar achter zie leunen. Maar dan zegt hij: 'ik heb het gevoel alsof ik jou al eeuwen ken. Terwijl we serieus pas een uurtje hier samen zijn, weet je.' Hij geeft me een verlegen glimlach en skate ervandoor. Ik word achter hem aan gesleurd, aangezien ik nog steeds zijn hand vast heb.

~*~*~*~*~*~*~*~*~

'Wat wil jij?' Vraagt William en hij gebaart uitgebreid naar het menu dat boven de balie van de snackbar hangt. HOLY ROLLIN' s snackbar zit aan de skatebaan vast, en het is een knus cafeetje met leuke retro bankjes. 'Hmmm,' zeg ik bedenkelijk. 'Ze hebben echt alles, dus zeg maar iets.' Ik bestudeer de specialiteiten. 'Frietjes met chocoladesaus en discodip?' Vraag ik en trek een vies gezicht. William grijnst. 'Zoals ik al zei: alles. En frietjes met discodip is echt heel lekker. Geloof me, ik ga al lang genoeg mee om dat zeker te weten.' Grinnikt hij. 'Ik weet het zo net nog niet, doe maar een patatje met pindasaus. En hebben ze ook kaasflips?' Vraag ik. William trekt een wenkbrauw op. 'Nog steeds: jakkie.' Ik geef hem een stomp op zijn schouder. 'Pas op,' waarschuw ik hem plagend. 'Maar ja,' zegt hij. 'Ze hebben ook kaasflips.' Ik juich. 'Oké. Dan dat graag. Oh, en een Sinas.' Zeg ik glimlachend. 'Komt eraan. Als jij alvast een plekje gaat zoeken. Dan bestel ik even.' Ik knik. 'Prima!' En ik skate naar een plaatsje dat uitkijkt over de skatebaan. Het leuke is dat je ook gewoon in het café skates mag dragen. Zelfs de serveersters brengen het eten rollend op die dingen. William schuift aan. 'Vijf minuutjes,' zegt hij en kijkt me recht in de ogen aan. Ik kijk opzij, naar de skatende mensen. Sommigen lijken wel vijftig kilometer per uur te gaan, maar er zijn ook stelletjes die er niks van bakken en eerder achteruit rijden. Zo zagen ik en William er denk ik ook uit.
Hij zucht uitgeput. Ik kijk hem aan. Onze blikken haken zich vast en hij zegt: 'sorry als ik zo van stapel liep daarnet.' Zegt hij en zet zijn ellebogen op tafel. Ik glimlach. 'William, werkelijk, je haalt me de woorden uit de mond. Ik wilde precies hetzelfde zeggen, over mezelf dan. Het maakt niks uit. Ik heb ook het gevoel alsof dit iets geweldigs kan worden. En dat terwijl ik eergisteren nog een boek naar mijn hoofd geslingerd kreeg door jou.' Lach ik. Hij begraaft zijn hoofd in zijn armen, beschaamd. 'Oh, alsjeblieft! Hij was bedoelt voor een eikel die een deuk in mijn auto maakte. Hij denkt gewoon dat hij alles kan maken en er mee weg kan komen. Dacht het niet.' Hij kijkt me weer aan. 'Je mag me trouwens gewoon Will noemen hoor. Vind ik veel leuker klinken.' Even kijkt hij over zijn schouder of het eten er al aan komt. 'Achteraf gezien was het niet echt zo'n handige actie.' Antwoordt hij schaapachtig. Ik haal mijn schouders op. 'Ik vergeef het je. Will.' En daarna nieuwsgierig: 'wie was die eikel die een deuk in je auto heeft gemaakt.' Will haalt een hand door zijn haar. 'Chris Robbins, als ik het goed heb.' Ik trek verbaasd mijn wenkbrauwen op. 'Oh werkelijk.'

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

HEYY. DUS WEER EEN NIEUW HOOFDSTUKJE. NIET ECHT CLIFFHANGER, MAAR HET WORDT WEL VERVOLGD. ;D

Vraagje: Hoe zou jou perfecte eerste date eruit zien? En met wie? ;P