Is dit mijn mekteb...(deel 1)(herschrijvend)

Deel 1

Het is 23:34 als ik de deur uitloop om naar dunya te gaan.

Ik loop rustig de straat uit als ik opeens een schaduw mijn kant op zie komen. Vlug draai ik me om maar zelf op het einde van de straat is niemand te bekenen. Hmm vreemd. Ik loop snel door uit angst dat er toch iemand is. Als ik net een paar meter heb gelopen hoor ik iemand ademen achter me en zie ik weer een schaduw voorbij vliegen.Nu hoor en zie ik toch echt iemand! Ik kijk voor de 2e keer om me heen en zie weer niks. Toch voelt het niet goed om hier alleen te lopen... snel loop ik door maar wanneer ik denk dat ik het me toch heb verbeeld wordt ik opeens ruw bij mijn schouders tegen een muur aan geduwd. Ik kan alleen zijn blauwe ogen en bruine krullen zien die ik nog net door de lantaarnpalen kn onderschijden. Een rilling van angst treft mij.
Ik voel zijn ademhaling in mijn gezicht en ik begin hevig te trillen.

' Ewa zina, wat doe je hier zolaat nog alleen buiten? Yeh kehba."  Zegt hij met een hese stem. Ik kan zijn gezicht nu goed zien.

'Wie denk jij dat je bent dat je me zomaar een kehba kan noemen? Dat je zusje iedereen in de stad heeft gehad is niet mijn probleem." Zeg ik terwijl ik hem een klap in zijn geZicht geef. maar inplaast van dat hij me losaatwordt zijn grip op mijn armen juist steviger.

'Ai een pittige dame dus.. daar hou ik wel van.' Zegt hij terwijl hij met zijn hand door mijn krullen gaat. Ik voel mijn hele lichaam verstijven door deze aanraking.

' blijf van me af!' Zeg ik en ik probeer hem van me af te duwen maar hij is sterker en houd me stevig vast. Vieze pedofiel.

' hoe heet je habiba?' Vraagt hij terwijl hij op zijn onderlip bijt.

"Yech tfoee eet je lip op. Ik ben zoubids nou goed" zeg ik arrogant. Wie de fack denkt hij wel niet dat hij is?

" ze3ma zoubida. Weet je wat 'zoubida' ik zal je de avond van je leven bezorgen." Zegt hij grijnzend waarna ik zonder dat ik het aanzag komen zijn lippen op de mijne voel.

Met alle kracht in me duw ik hem van me af en geef ik hem een harde stoot in zijn gezicht. Of nou ja, voor mij was het hard maar blijkbaar voor hem niet....

Hij wilde me net een klap terug geven in mijn gezicht wanneer er opeens een auto de straat in scheurt en voor mijn neus stopt. Jep de auto van mijn broer.

'A flikker, blijf met je gore poten van haar af begrepen! heel gauw opkankeren voordat ik ervoor zorg dat je niet eens meer kan lopen!' Roept Samir terwijl hij de jongen bij zijn kraag pakt en tegen de muur duwt.

'WAT IS ER GEBEURT?!' Vraagt dunya als ik huilend aan klop. Gelijk vertel ik haar alles van a tot z. 'Omg! Wat heb je geluk dat Samir aan kwam rijden!' Zegt ze terwijl ze me een stevige knuffel geef.

' ja gelukkig wel! Maar ma3lish, we gaan hier als nog een leuke nacht van maken!' Zeg ik terwijl ik opsta. Rustig loop ik richting de keuke om wat chips te halen als mijn telefoon af gaat. Het is mijn moeder!

"Salam'alaykum yemma." Zeg ik blij als ik op neem.

"Waalaykum'asalam benti. Ik wil dat je morgen om 14:00 thuis bent. We krijgen bezoek van de nieuwe buren!" Zegt ze blij.

"Isgoed mama. Ik zal er zijn. Tot morgen! Mwa(kus geluid)" zeg ik. Hmm nieuwe buren?

"Slaaplekker schat." Zegt ze nog voordat ze ophangt.